онца Залата, - ЄП дрижачимі криламі Звоніць ледзьве чугна Сћ іх.
Верша, апрача метафари «ў струнах сонца ЗалатаВ», дакладни прадметнимі реаліямі, пластичнасцю, канкретнасцю вобразаСћ. Багдановіч дае ніби накіди жицця, вияСћляе асобния яго МОМА-ти, імгненні, якія змяняюцца, саступаючи іншим момантам, імгненням, мімалетним уражанням. На працягу далейшага развіцця естетичних поглядаСћ французька паезія НЕ пакідае СПРОБА пераняць пекло живапісу ягония В«зрокавияВ» Метад. p align="justify"> Толькі Сћражанні перадаюцца фарбамі. Калар - усьо, малю-нак - ніпгго. Академічная перспектива замяняецца теорияй В«плямВ» (плям). Удалечині няма ні людзей, ні прадметаСћ, яни толькі В«барвистіВ» Пляма. Імпресіянізм винікае са зрокавих вобразаСћ, якіх НЕ Сћспрималі мастакі ранейших напрамкаСћ б або не бралі іх пад увагу. Імпресіяністи з гетага пачалі: яни актиСћна викаристоСћвалі светлавия, колерньш асаблівасці Сћздзеяння на малюнак кантрастаСћ и дадаткових колераСћ. Імпресіяністи звярнулі Сћвагу на з'яву, якія Сћ сканцентраваним виглядзе ствараюць аптичния ілюзіі. p align="justify"> Калі Сћ любімих Багдановічам паетаСћ - Фета, Блоку - абриси малюнки расцягнения, годинах няпеСћна-абстрактния, то Сћ ягонай уласнай творчай практици праворуч абстаіць інакш. Ен цверда стаіць на пазіциях рускай класічнай паезіі, з яе прадметнасцю, В«речавасцюВ» світла. Агульная риса епітетаСћ Багдановіча - кан-кретаасць. Пераважае Сћ ягоних вершили зрокави епітет (сіняватая ноч, бліда-сіні маладзік, місяць Чирвони-жоСћти). p align="justify"> Сімвалізм з яго туманнимі, няпеСћнимі, неакресленимі ариенцірамі мала што міг Даць сялянскай, В«мужицкайВ» літара-тури з яе виразнимі сацияльнимі и нациянальна-визваленчимі ідеаламі. Аднако даСћ. Перш за Сћсе культуру верша. I Янка Купала адразу апрануСћ у вопратку гета культури палі паеми В«Адвечная пісняВ» и В«Сон на курганіВ». Критим болів, што польська літаратура, якую Пает ведаСћ и за развіццем якой сачиСћ, що не абмінула сімвалізм (ПшибишеСћскі). p align="justify"> М. Багдановіч, вихавани на рускай класіци, не міг абисці під-питу паезіі В«сяребранага століттюВ» (Фет, ЦютчаСћ), якаючи Сћжо адчула павеви імпресіянізму. Білоруського Паета вабіла спакойно жива-піснасць, мірная сузіральнасць, античная прихільнасць да дакладних, тютюнового-адчувальних епітетаСћ. ЗноСћ Зверни да Сћжо цитаваних радкоСћ. p align="justify"> Ціха па мяккай траві Сінявокая ноч прахадзіла;
Ціха з заснуСћших Палян ПлиСћ у гару и знікаСћ, Биццам дим сінявати з кадзіла,
Редкі, правідни туман ...
Мастацкая Сћражлівасць Паета, поСћная пантеістичних настрояСћ, як би яднае праяви жицця природи и тонкія зрухі души ліричнага героя:
Пала раса; у палех Загареліся пацеркі мілих
ЖоСћта-Чирвони агнеСћ ... Година, калі треба журицца Душею на свежьгх магілах
Пуста пранесшихся днеСћ.
