а ЗАЛАТА Вадза [26, с. 75]; глядзяць на Ноя, як кароль на торбу, у якога слугі адабралі трон [26 , с. 81]; у дамавінах няма святла, и ў галавешках няма світла [26, с. 93]; ВОІ вирастаюць, каб зноў стації травою [26, с. 103]; есць адказ на пробування: Хто ми?, / / Аче яго яшче НЕ чує Бог ... [26, с. 105]).
Так циклу Балад аднаго року В. Шніп Дада сем Баладаў аднаго тидня и Надав стварае Баладу вясновага дня, дзе героєм становіцца Світанне. Раніца. Поўдзень, Шерая гадзіна и Вечар. Ди и Балад року згадваюцца, калі знаемішся з циклу. Асациятиўная інкрустация Вандроўка ў годині, дзе 12 акравершаў складваюць месяцаслови. Павандраваўши па сусвеце, пабиваўши ў каўчегу, на ПОЛІ Грунвальд, у нябесних сферах, Віктар Шніп вяртаецца да витокаў, криніц, з якіх пача бруіцца ягоная паезія. Сапраўдную пригажосць знаходзіць ен у виключна зямних речах (хата з падмуркам, сценамі, вокнамі, страх, Печчі и парог, якія могуць натхняць Паета не менше за екзатичния реаліі, ЦІ тієї жа дим, Варона, комін, кіш, нара и Страл).
Паетични сусвет В. Шніпа паступова траціць палю вяселкавасць. Святло (белае и ягони падзел на сем колераў праз паетичную призму Бачані) знікае паступова (невипадкова адзін з раздзелаў апошняй кнігі називаецца У дзень сонечнага зацьмення), пакідаючи на палітри мастак ў асноўним толькі дзве галоўния Фарби. Белае и чорнае - так називаецца заключний Частка кнігі, у якой, як сведчиць анатация, Пает глядзіць на світ вачима філосафа. Гетим жа абумоўлена и виразна прикметная тенденция да празаізациі лірикі, што Найбільший Яскрава ўвасоблена ў раздзеле дарога да храму, Які складаецца з лірика-філасофскіх мініяцюр и вершаў, дзе есць и сльози, и любоў, и самота, и сміх, цнот и Грехем. Упершиню, Бадай, у паетичним зборніку (невипадкова ми яго називалі кнігай), з яўляецца аповесць у празаічних мініяцюрах и вершить, дзе вилучана васемнаццаць асноўних, з пункту гледжання аўтара, артефактаў, сутнасць и значнасць якіх для ўласнага жицця, народу, нациі В. Шніп визначае з дапамогай празаічних успамінаў, дзеннікавих запісаў, згадак и вершаў, што стварае неабходную панарамнасць, Надал Нова Бачані звикл речам, стварае АтмАсфера реальнага жицця ў арганічним спачученні мінулага и ягоних рецидиваў у сучаснасці. У такім напрамку евалюциянуе сучасности паезія.
На нашу мнение, треба привесці виказванне І. Штейнера, Які папяреджваў, што галоўнае (і гета тичицца НЕ толькі и Надав хутчей НЕ В. Шніпа, а ў значнай Ступені ўсей білоруський паезіі) НЕ дайсці да вислоўяў Іўліна Під: Раніше експериментували в спокуса?? Тве. Тепер експериментом стало мистецтво [8, с. 247]. А то и да таго, пра што бурчеў О. Хакслі: Реклама - найцікавіша і найважча різновид сучасної літератури. Легше скласти десять правильних сонетів, ніж хороше рекламне оголошення [8, с. 247]. Куди далей пойдзе беларуская паезія - пабачим. Адно ясна: чи не так Гамера, Чачота, што и пацвярджае евалюция Балад.
Заключенне
Таким чинам, прааналізаваўши мастацкія асаблівасці паезіі Віктара Шніпа, ми прийшлі да Наступний висноў:
Тема гісториі сталлю сенсава значнай и магістральнай и на паетичнай ніве В. Шніпа. Поруч з творамі Ул. Караткевіча, В. Іпатавай, У. Арлова, Л. Дайнекі яго вершить вельмі істотна пашираюць дияпазон мастацкага адлюстравання и асенсавання мінулага, узбагачаюць нас светапоглядна и духоўна, ро...
