., ня прадухіліла гети працес. Германскі питання ператвариСћся Сћ адну з Найбільший Складання міжнародних прапраблеми пасляваеннай гісториі. br/>
КіраСћнік II. Берлінскі кризіс 1953 рр..
Адразу пасли смерці І. Сталіна Сћ сакавіку 1953 Сацияльна-еканамічния бязладзіца далі сябе ведаць амаль ва Сћсіх краінах Народнай демакратиі. Аднако з асаблівай сілай яни заявілі аб сабе Сћ НДР. Тут палітични режим на чале з В. Ульбріхтом з чиста нямецкай педантичнасцю и метанакіраванасцю биСћ накіравани на В«фарсіраваннеВ» темпаСћ будаСћніцтва сациялізму и недапушченне якіх би то ні було В«адхіленняСћВ» пекло гетага шляху. p align="justify"> Принятия Сћ красавіку 1950 закон патрабавалі ад нямецкіх Робочої Сћмацавання дисципліни, резкага павишення прадукцийнасці ПРАЦІ. Натуральна, стаСћленне широкіх мас насельніцтва да такіх законах було неадназначним. Аднако ужо 28 травня 1953 Савета міністраСћ НДР зноСћ запатрабаваСћ павишення працоСћних нормаСћ на витворчасці, абгрунтаваСћши гета відавочна няСћдала, у стандартним В«савецкімВ» стилі, що не Сћлічвае специфікі умоСћ Германіі таго годині. У Сћрадавим камюніке з пафасам адзначалася: В«Урад Германскай Демакратичнай Республікі вітае ініциятиву Робочої па павишенню нормаСћ випрацоСћкі. Яно дзякуе Сћсіх работнікаСћ, якія пависілі палі норми за іх вялікае патриятичнае праворуч. Адначасова яно адказвае на пажаданне Робочої па перагляду и павишенню нормаСћ В». План еканамічнага развіцця краіни, приняти пад уздзеяннем савецкай боці, прадугледжваСћ паскоранае развіцце цяжкай прамисловасці, што, натуральна, адбівалася на ПРАЦІ галін, якія випускалі спаживецкія Таварі. Насельніцтву НДР було цяжка зразумець гета, асабліва калі многія речи паСћсядзеннага спро можна було атримаць толькі па Картках. Ужо Сћ траСћні 1953 у Усходняй Германіі пачаліся праяви масавага незадаволенасці. Альо першапачаткова інфармация пра незадаволенасць нямецкіх робітників була Сћ Масквє праігнараваная: працоСћни клас Германіі, маСћляСћ, у будь-яким випадкі жиСћ Лепша савецкага і. як наслідок, проста не міг Биць незадаволени палітичним режимам. Така першапачатковая СћстаноСћка привяла да таго, што да Падзу 17 червень 1953 кіраСћніцтва Савецкага САЮЗ апинулася проста непадрихтаваним. У целим інфармаванасць Крамлен аб налаштуватися нямецкіх Робочої пакідала жадаць лепшага. Вибухая абурення, справакавани падвишеннем коштаСћ на мармелад, у дерло момант виклікаСћ здзіСћленне. Чи не толькі Сћ Масквє, альо и Сћ савецкіх прадстаСћніцтвах у Берліне НЕ падазравалі або ігнаравалі тое, што мармелад Складанний, ці ледзь НЕ асноСћную частко Сняданко нямецкага рабочага. Шмат у чим менавіта В«мармеладний бунтВ» и зьявіСћся пачаткам кризісу 1953 27 травня 1953 міністр замежних спраСћ СРСР В. МолатаСћ, Які курираваСћ сітуацию Сћ НДР, виніс вань аб становішчи Сћ Германіі на пасядженне Презідиума Савета МіністраСћ СРСР. На гетим пасядженні биСћ Зроблено рашучи виснову: без наяСћнасці савецкіх ...
