ятовия сеймікі на 10 травня, а 30 травня прадстаСћнікі Княства мусілі приехаць у Люблін. Виказваючи незадавальненне паводзінамі літвінаСћ, Жигімонт АСћгуст спраба-ваСћ упливаць на павятовую шляхту ВКЛ, каб тая зайняла адрозную пекло магнате-риі пазіцию и Абрау прихільних да уніі паслоСћ. p align="justify"> критим годинах у Любліне чакалі присягі пекло валинян, якія Сћ адрозненне пекло прадстаСћнікоСћ Падляшша імкнуліся гета працедури пазбегнуць ці як мінімум адцягнуць яе. Магутния магнацкія фаміліі Астрожскіх, Збаражскіх, Вішнявецкіх, Чартарийскіх займалі пазіцию чакання. Неабходна адзначиць, што и некато-рия сенатари Падляшша билі супраць інкарпарациі Сћ склад Польшчи: 2 Травня падляшскі ваявода Васіль Тишкевіч и падляшскі Кашталян Ригор Тризна билі Надав пазбаСћлени сваіх Пасад за адмову принесці присягу, син трокскага ваяводи Петро Збаражскі присягнуСћ толькі 21 травня. Працес принясення присягі цягнуСћся са спречкамі пекло 23 травня да 1 червеня. 26 травня присягнулі Астаф'єв Вало-віч и Стефан Збаражскі, альо толькі як уладальнікі маенткаСћ на Валині и Падляш-ши, а не як урадоСћци Княства. p align="justify"> АдчуСћши слабасць ВКЛ, польскі пліч пайшоСћ яшче далей. Пачалі гучаць Галаси, што да Валині таксамо належаць КіеСћ, Берасце, Пінск, Кобрин, а значиць и іх треба інкарпараваць у склад КаралеСћства, таксамо з'явілася ідея аддаць Прусіі Жамойць, калі літвіни НЕ пойдуць на заключенне уніі. 28 травня маршалак пасольскай ізби СтаніслаСћ ЧарнкоСћскі заявіСћ, што КіеСћ и Сћся КіеСћская зямля належаць КаралеСћству, а 5 червеня Жигімонт АСћгуст далучиСћ КіеСћшчину да Польшчи. Магчимасці для палітичнага манеСћру прадстаСћнікі Княства фактична НЕ мелі. Пасли далучення да Карон Падляшша, Усходняга Падолля, Валині и КіеСћшчини територия ВКЛ скарацілася амаль да сучасности зямель Літви и Беларусі, значная Частка якіх була акупавана маскоСћскім військам. АпинуСћшися Сћ такім критичним становішчи, літвіни билі вимушани пайсці на Сћступкі. p align="justify"> Першия радния пани ВКЛ прибилі Сћ Люблін ужо 4 червеня. Делегация Княства була прадстаСћлена 25 раднимі панамі. 3 дерло асобі дзяржави на сеймі НЕ з'явіліся толькі віленскі біскуп В. Пратасевіч (па стані здароСћя) i віленскі ваявода М. Радзівіл Руди. Приехалі амаль усьо ваяводи и Кашталян ВКЛ, за виключеннем полацкіх, віцебскіх и мсціслаСћскіх. Адсутнасць ваяводаСћ и кашталянаСћ з гетих зямель на сеймі Сћ Любліне можна растлумачиць хутчей за Сћсе патребай пільнаваць паСћночна-Сћсходнія межи ВКЛ пекло нападу я маскоСћскіх військ. Прибилі на сейм амаль у поСћним складзе земскія пасли ВКЛ, Акрам паслоСћ Полацкага ваяводства, затое билі прадстаСћнікі Смаленскага ваяводства. p align="justify"> пасли напружаних спречак 27 червеня Ян Хадкевіч пекло імя паноСћради и паслоСћ ВКЛ згадзіСћся на унію, альо забрав прапанову захаваць для Сћнутраних спраСћ краіни пячатку Княства, пакінуць Інфлянти Сћ валоданні ВКЛ и НЕ Сћзгадваць кантумацийни привілей, г.зн . запіс аб критим, што літвіни ...
