". У гетим фінале нездаволенасць виступаю як винік напружанай фізічнай и духоСћнай дзейнасці Чалавек. Вки майстерні гравюри, сюжетна НЕ звязания паміж сабой, разам узятия заключалі глибокі Сенсит. У іх биСћ, па словах Томаса Манна, "цели комплекс лісі" у якой "герой" биСћ адначасова і "ахвярай", альо якаючи стала "прадвеснікам нова більше високай чалавечнасці". Менавіта тут цягнецца нітка, якаючи злучае Мастацтва Дзюрера з Мастацтва Рембрандта. p align="justify"> Сямнаццати стагоддзе з яго цікавасцю да складанага, пастаянна зменлівага світлу Чалавек звярнуСћся да Нова техніци гравюри - Афортіо. Альо яго Сћзнікненне адносіцца да пачатку стагоддзя І, першия СПРОБА асвоіць специфіку гета технікі належиць Дзюрера - праСћда Афортіо з яго імпульсіСћни лініяй, резкімі светлавимі кантрастамі, драматизмам и адначасова ескізнай легкасцю, не міг з дастатковай сілай и пераканаСћчасцю виказаць мастацкія ідеі 16 стагоддзя. Акрам таго, технічнае недасканаласць Нова технікі (жалеза пасли тручення Хутка акісляецца и дошка гінула) таксамо перашкаджала хуткаму развіццю Афортіо. p align="justify"> Дзюрер виканаСћ Сћсяго шесць афортаСћ и пакінуСћ гетую техніку, бо яе магчимасці ішлі насуперак з яго імкненнем ствариць рациянальна пабудавани, класічна гарманічни вобразе. Гетаму імкненню больш за Сћсе адказвалі ксілаграфія и резцовая гравюра. p align="justify"> У гравюри на древе Дзюрер Сћпершиню прадеманстраваСћ багатия віз-масцях гета технікі, паказаСћши, з аднаго боці, яе декаратиСћния Сћласцівасці, о з другог - драматични, експресіСћни характар. І тое, и іншае Сћласціва КСІ-лографіі 15 стагоддзя, альо Сћ больш спрошчаних, умоСћних формах. Дзюрер СћскладніСћ мову ліній, зрабіСћ форми больш реалістичнимі, увеСћ у гравюри прастору, мноства канкретних деталяСћ, надаСћ ім характар ​​падрабязнага аповяду и такім чинам зблізіСћ паказвае сцену з жиццева реальнимі. Плиг гетим специфіка ксілаграфіі НЕ толькі НЕ адступіла на задні план, а, наадварот, набила максімальную виразнасць. p align="justify"> Калі гравюри на древе Дзюрера сприялі резкага якаснаму скоку Сћ развіцці ксілаграфіі, то гравюри на медзі працягвалі паступовую евалюцию гета технікі, вяршиняй якой Сталі "Рицар, Смерць и Д'ябал", "Святі Геранім у Келлі "і" Меланхолія ".
У канц 15 стагоддзя на змена 1. Контурния різцевим гравюр прийшлі гравюри з пластичним рашеннем. Так, найбуйнейши папяреднік Дзюрера Сћ гета галіне Марцін Шонгауер викаристаСћ у сваіх Працюю святлоценявих ліплення. Альо, вияСћляючи аб'еми, майстар НЕ ставіСћ праблєми святла; яго амаль скульптурния фігури, пабудавания на виразним контури, що не билі звязания з прасторай.Упершиню праблему Сћзаемаадносіни прадметаСћ з прасторай и размяшчення іх у прастори паставіСћ и вирашиСћ у гравюри на медзі Дзюрер. Ен распрацаваСћ найскладаную сістему штрихоСћкі, якаючи дазволіла яму Сћвесці Сћ гравюри святло и будаваць усьо малюнак на тональна градациях. Так што Сћвесь шлях развіцця різцевого гравюри ішоСћ у б...
