М. Аладава (1929). Лепшимі творамі старейшага мастак Ю.Пена з яўляліся Партрет 100-гадовага селяніна (1927), а таксамо шераг карцін, присвечаних людзям ПРАЦІ: Швачка (1927), Пекар (1928), Шавец-камсамолец (1925) i іншия.
Пригажосць роднага краю адлюстроўвалі пейзажі У.Кудревіча Раніца Вясна (1924), В.Бялиніцкага-Бірулі Блакітная капліца (1920) i дерло сніг (1920), В.Волкава Дзвіна (1925) i нших. Беларускія краявіди характерни для творчасці мастак Я.Драздовіча, Які асабліва полон працаваў менавіта ў 20-я гади.
У канц дадзенага парияду Беларускія мастакі Сталі больш звяртацца да ТЕМ тагачаснага жицця працоўних горада и вескі. Гетаму присвечани палотни М.Станюти Бетоншчикі (1927) i На будоўлі (1929), М.Філіповіча Апрацоўка лену (1928), Нови побут (1927), М.Гусева Ліцейная майстерня (1929).
У театральна-декаратиўним Мастацтва паспяхова працавалі А.Марикс, К.Ціханоў, К.Елесееў. Па іх ескізах афармляліся декарациі многіх спектакляў, такіх, як Фаўст, Вяскови суддзя, Машека, На дні, Міст и іншия.
Паступова паширилася дзейнасць мастакоў-графікаў А.Тичини, В.Ціхановіча, М.Лебедзевай, І.Гямбіцкага и інших. Акрам самастойних палотнаў яниілюстравалі многія кнігі, што виходзілі на білоруський и рускай мовах.
Творчия дасягненні меліся ў галіне скульптурнага мастацтва. Побачим з вопитнимі скульптарамі, такімі, як Я.Керзін, А.Бразер, разгортвалі палю працю взяти маладия и таленавітия - З.Азгур, А.Арлоў, А.Бембель, А.Глебаў и іншия. ІМІ билі створани партрети білоруських дзеячоў мінулага и тагачасних дзяржаўних кіраўнікоў.
Адначасова з вияўленчим Мастацтва, скульптурай развівалася и Музична культура. У 1924 Годзе у Мінску адкриўся Музична технікум, Які рихтаваў музикантаў и оперних спевакоў. У технікуме атрималі специяльную Адукация Л.Александроўская, Р.Млодек, М.Дзянісаў, У.Балоцін. Скончиўши пазней дзяржаўную студию опери и балету, якая адкрилася ў Мінску, яни Сталі видатнимі майстрамі білоруський опернай сцени.
Вялікую ролю ў захаванні нациянальнай культури, прапагандзе білоруський Народнай песні адигралі дзяржаўная Хараві капела, а таксамо ансамбль білоруських цимбалістаў. Яни з Поспеха виступалі на прадприемствах, ВЕСКО, раскривалі хараство нациянальнай культури за мяжамі Республікі.
Пазней за іншия віди мастацтва пача свае станаўленне беларуская кінематаграфія. У пачатку 20-х гадоў кінамастацтвам ведалі органи Народнай асвета БССР, а з сніжно 1924 року - Дзяржаўнае ўпрўленне па справах для кінематаграфіі (Белдзяржкіно). У яго задачу ўваходзіла паширенне кінасеткі и наладжванне ПРАЦІ пракатних пунктаў, арганізация ўласнай кінавитворчасці, якая пачиналася з хранікальних фільмаў. Іх першия випускі рабіў аператар М.Лявонцьеў. За 1925-1926 гади ен зняў вище названих 30 дакументальна-хранікальних стужак.
Акрам хронікі, на екранах кінатеатраў БССР деманстраваліся мастацкія фільми, знятия на студиях Масква и Ленінграда.
Раздзел 6. Адносіни да царкви и релігіі
Палітику адосна релігіі визначила пастанова ЦВК и РНК РРФСР Аб релігійних аб яднаннях, принятая 8 красавіка 1929 року. Пастанова була пранізана тезісам бальшавікоў аб адміранні релігіі ў перияд пабудови сациялізму и неабходнасцю барацьби з їй як контрревалюцийнай сілай. У 1930 Годзе у Б...
