Утваренне и палітичнае развіцце сувереннай Республікі Білорусь
ЗМЕСТ
1. Розпад СРСР. ЗаканадаСћча-прававое афармленне дзяржаСћнага суверенітету Республікі Білорусь
2. Приняцце Канституциі Республікі Білорусь и Сћвядзенне презіденцкай форми кіравання
3. Винікі республіканскіх РеферендумаСћ (1995, 1996, 2004). Змененні и дапаСћненні Сћ Канституцию Республікі Білорусь
4. Шляхі и асаблівасці фарміравання прававой дзяржави и грамадзянскай супольнасці на Беларусі.Складванне шматпартийнасці 7
СПІС ВИКАРИСТАНИХ КРИНІЦ
В
1. Розпад СРСР. ЗаканадаСћча-прававое афармленне дзяржаСћнага суверенітету Республікі Білорусь
В
Так канца 1980-х рр.. у СРСР визначиліся працеси сістемнага розпаду, якія адбиваліся Сћ Народнай гаспадарци, Сацияльна жицці, палітичних и міжнациянальних адносінах. Працяглая еканамічная стагнация, викліканая пераважна екстенсіСћнимі метадамі гаспадарання, привяла да дефіциту тавараСћ народнаго спаживання и сацияльнай напружанасці. На тлі дасягненняСћ заходнееСћрапейскай постіндустрияльнай цивілізациі Давер савецкіх людзей да сациялістичних каштоСћнасцей знізіСћся да кризіснага стану. Заняпад КПРС, якаючи працягли годину з'яСћлялася своеасаблівим каркасам палітичнай сістеми, привеСћ да разбалансавання галін залагодить и аслаблення Сћсяго дзяржаСћнага арганізму. Демакратизация и галоснасць спарадзілі хвалю антикамунізму и антисемітизму, паширенне ліберальних и нацияналістичних ідей.
Палітичная еліта шерагу саюзних республік и асобних регіенаСћ РРФСР бачила вийсце са складанага становішча Сћ адасабленні пекло Масква. Іх настроям сприялі винікі недальнабачнай ленінскай и сталінскай палітикі Сћ нациянальним питанні. Так, у снежні 1986 адбиліся антирускія хваляванні Сћ Казахстані. Канфлікт паміж армянскім и азербайджанскім насельніцтвам Нагорнага Карабаху Сћ красавіку 1991 перарос у Вайн. У 1989 прибалтийскія Республікі дамагліся асудження пакту Молатава-Рибентропа, а разам з ім - признання незаконнасці Сћключення сваіх краін у СРСР у 1940 12 Лістапада 1989 ВярхоСћни Савета Естонскай РСР ануляваСћ палю декларацию пекло 22 ліпеня 1940 аб уваходжанні ЕССР у СРСР.
На тлі гетих и інших Падзу у колах савецкай палітичнай еліти Сћзнікла думка аб реарганізациі саюзнай дзяржави. Так, многім здавай, што паширенне Сћ їй правоСћ кожнай Республікі дазволіць аднавіць колішнюю магутнасць СРСР. З гета Нагода 12 червеня 1990 ВярхоСћни Савета РРФСР приняСћ Декларацию аб дзяржаСћним суверенітеце. 16 ліпеня іх прикладу паследаваСћ парламент УРСР, а 27 ліпеня - БРСР. Згодна Декларациі аб суверенітеце, Білорусь абвяшчалася самастойнай дзяржавай з вяршенствам на яе териториі Канституциі и законаСћ Беларуськай РСР, паСћнатой залагодить республіканскіх органаСћ, самастойнасцю и незалежнасцю Республікі Сћ міжнародних зносінах.
В«Парад суверенітетаСћВ» 1990 суправаджаСћся разбуреннем саюзнага заканадаСћства и еканамічних сувязяСћ. З гетага моманту агульнасаюзния органи Сћлади Сталі губляць кантроль над краінай. 11 сакавіка 1991 Літва Першай з саюзних республік абвясціла аб палею незалежнасці, а Савецкі САЮЗ апинуСћся Перад перспективай розпаду як адзінай дзяржави. З усведамленнем таго дерло презідент СРСР М. ГарбачоСћ настаяСћ на правядзенні 17 сакавіка 1991 Усесаюзнага референдума з Мета узняць народну актиСћнасць у абарону адзінай дзяржави. Альо ідея захавання абноСћленага СРСР виклікала супяречлівае стаСћленне да яе з боці саюзних республік и іх грамадзян. Так, з 15 республік пекло удзелу Сћ референдуме адмовіліся Літва, Латвія, Естонія, Арменія, Грузія, Малдова. У тієї сами годину жихари астатніх республік у большасці виказаліся за яго захаванне. У БРСР гети паказчик перависіСћ 82% галасоСћ електарата.
Винікі референдума натхнілі прихільнікаСћ адзінства на распрацоСћку праекта заключення Нова супольнасці - САЮЗ Суверенних ДзяржаСћ (ССД) як В«мяккайВ» децентралізаванай федерациі. У красавіку 1991 Презідент СРСР М. ГарбачоСћ на сустречи Сћ падмаскоСћним Нова-Агарові з вишейшимі асобамі дзевяці республік (В«9 + 1В») дамовіліся аб хутчейшим заключенні новаго саюзнага дагавора. Падпісанне адпаведнага дакумента делегациямі Беларусі, Казахстану, РРФСР, Таджикістана и РЋзбекістана планавалася на 20 жніСћня 1991 Восени таго ж 1991 дагавор належала падпісаць Азербайджану, Кіргізіі, Украіне и Туркменіі. p> Альо перспектива поСћнага розвалу СРСР и яго заміни канфедерацияй, а таксамо імкненне ліквідаваць усьо дасягненні перабудови, примусіла частко Вишейш урадавих асобі на чале з віце-презідентам СРСР Г. Янаєв 19 жніСћня пайсці на здзяйсненне дзяржаСћнага перавароту. У БРСР намаганні путчистаСћ падтрималі Центральни, вки (МагілеСћскі, Гродзенскі, Бресцкі) абласния камітети КПБ, старшиня ВярхоСћнага Савета М. Дземянцей, генеральний пракурор БРСР В. ШаладонаСћ и інш. У Масквє вялікую ролю Сћ падаСћленні путчу адиграСћ Презідент Расіі Б. Єльцин. Пасли аришту яго ініциятараСћ су...
