1. Сацияльна природа мови
ГалоСћнай диференцияльнай прикметай Чалавек сярод інших відаСћ живих істот - валоданне членапаздельнай МОВА. Без паняцця мови немагчима Даць азначенне Чалавек. Падлічана, што каля 80% усяго жицця Чалавек так ці інакш звязана з МОВА: 19 гадзін у суткі ми размаСћляем, слухаєм, читаем, пішам, думаємо Самі сабе, разважаем, бачим сни, Нешта мармочучи ...
Мова - Сћнікальнейшая з'ява. Яна адначасова з'ява ідеяльная и материальная, індивідуальная и Сацияльна, сама старажитная и найсвіжіша; яна адначасова и адрознівае Чалавек пекло усяго світлу живих істот, и аб'ядноСћвае вялікі клас живих істот у адзін чалавечи рід.
З дапамогай мови Чалавек травні доступ да Сћсіх незапашаних чалавецтвам ведаСћ, та Сћсяго таго, што Сћспримаюць, ведаюць усьо іншия людзі. Люді здавальняюць палі патреби, словамі примушаючи інших рабіць што-небудзь за іх. Ми можам гавариць адно, а думаць іншого. Мова злучае НЕ толькі прадстаСћнікоСћ аднаго пакалення, альо и розния гістаричния пакаленні людзей (Дзякуючи пісьмовай формі). p> У гісториі навукі існавалі розния Подивившись на мову. Адни вучония разглядалі мову як біялягічную з'яву (Таку ж, як здольнасць есці, піць, хадзіць, колер вачей и Г.Д.), другія - як псіхічную. Альо зафіксавани випадкі, калі навароджания траплялі Сћ асяроддзе звяроСћ, и там, зразумела, у іх НЕ развівалася мова, Надав НЕ з'яСћляецца патреба Сћ їй. З гісториі вядоми и варварскія експерименти старажитних часоСћ, калі грудних дзяцей пекло етнічна різни бацькоСћ пазбаСћлялі Сћзаемаадносін з людзьмі, каб даведацца, якаючи мова першародная. Альо мети такія вопити НЕ дасяглі, бо Чалавек павінен навучицца мове пекло інших людзей, сама па сабе НЕ сфарміруецца Надав у генія. Дзіця, незалежна ад нациянальнасці и генаСћ бацькоСћ, пачинае размаСћляць на тій мове, якую чує з дерло дзен жицця.
2. Гіпотези паходжання мови
вань аб паходжання мови з'яСћляецца адним з самих Складання и да канца НЕ вирашаних навукай. Пісьменства існуе Сћсяго каля 5000 гадоСћ, а дзесяткі тисяч гадоСћ мова Сћживалася толькі Сћ вуснай формі, таму дакладних, строга аргументаваних звестак пра тое, калі І як узнікла мова, якія етапи развіцця яна прайшла, у вучоних няма.
У гіпотезах паходжання мови можна СћмоСћна видзеліць два падходи:
1) мова з'явілася натуральним шляхам;
2) мова створана штучна нейкай актиСћнай стваральнай сілай.
На ранніх етапах цивілізациі Сћзнікла лагасічная (логасная) теория паходжання мови. Яна існуе Сћ некалькіх разнавіднясцях - Ведичнай, біблейскай и канфуциянскай - и пабудована на міфолага-релігійних уяСћленнях з гета гіпотезай, у Аснова світлу ляжиць духоСћни пачатак, Які Сћдзейнічае на материю, што знаходзіцца Сћ хаатичним таборі, уладкоСћвае яе форми и стварае світло и чалавецтва. Такім чинам, згодна з Бібліяй, Бог даСћ людзям дзольнасць да мови, якую яни викаристалі для Наймену речаСћ.
У канц ХХ ст. лагасічная гіпотеза набила Нова, навуковае, гучанне Сћ сувязі з адкриццем структурнага ізамарфізму слова, мови, свядомасці, генетичнага коду, аб'ектаСћ мікра-і макрасвету.
З часоСћ Старажитнай Грециі бяре пачатак гукапераймальная гіпотеза, падтриманая и развітая Сћ ХVІІІ - ХVХ стст. Яе сутнасць у критим, што мова Сћзнікла праз перайманне (імітацию) Чалавек гукаСћ навакольнага світлу - шуму вітру, крикі звяроСћ и Г.Д. Наприклад: кі-гік - кігікаць , туп-туп-туп - тупаць , га-га-га - гагатаць и інш. Плиг гетим у різни мовах гетая імітация можа адбивацца па-рознаму. Альо такіх слоСћ няшмат. p> таксамо з античнай філасофіі дайшла да нас виклічнікавая гіпотеза, якаючи Сћ больш Складання вариянтах існуе Сћ навуци и поза. Паводле яе, паходжанне мови звязана з тимі натуральнимі гукамі, якімі насичана біялагічнае жицце самогу Чалавек. Ад іх узнікаюць СЛОВА типу ахаць, войкаць, микаць. Пазней, на мнение прихільнікаСћ гета гіпотези, сувязь паміж гуча слова и емациянальним станам Чалавек становіцца толькі Сћскоснай.
У ХVІІІ ст. у ЕСћропе пашираецца теория грамацкай дамоСћленасці. Некатория яе ідеі билі сфармулявани Сћ ХVІІІ ст. англійскім філосафам Т.Гобсам, Які лічиСћ, што маСћленне було винайдзена людзьмі падобна да таго, як пазней яни винайшлі кнігадрукаванне: нашим першабитним продков "прийшло Сћ Головата "Даць Назв речам, и дзякуючи гетаму яни атрималі магчимасць утримліваць у памяці думкі, абменьвацца інфармацияй, бавіць годину. Паводле Ж.-Ж. Руссо, у природни перияд жицця чалавецтва пануюць емациянальния викрикі, альо па заходи набліження да цивілізованнага жицця людзі шукаюць больш зручния знакі для адносін, якімі становяцца жести и гукаперайманні. А далейшая заміна жестаСћ на гукі патрабавала калектиСћнай Згоди и слоСћ, каб увесці Сћ каристанне Нови Слово і дамовіцца аб іх значенні.
У ХІХ ст. французкім філосафам Л. Нуаре була виказати гіпотеза пра тое, што мова Сћзнікла Сћ годину калектиСћнай ПРА...
