Сяредняя школа № 2 імя А. К. Флегантава
КАСТРИЧНІЦКАЯ РЕВАЛЮЦИ 1917 Р. НА Беларусі
ВиканаСћ:
Канапелька Дзмітрий Сяргеевіч
Вучань 11 класа
Уводзіни
У савецкай гістарияграфіі вивученне Падзу 1917 адбивалася виключна Сћ кантексце Кастричніцкай ревалюциі, то Сћ сучаснай навуци травні месца тенденция да змена акцентаСћ: усведамляецца неабходнасць даследаваць ревалюциі Сћ кантексце больш маштабнай, глабальнай з'яву Першай сусветнай Вайни. Наприклад, японскі специяліст па гісториі Расіі Харукі Вада разглядае 1917 як В«комплекс ревалюций у епоху сусветних воєн В», у Які Сћключаюцца паралельния и адносна аСћтаномния В«ревалюция буржуазіі и широкага кола грамадзянскага насельніцтваВ», В«Ревалюция робітника І салдатВ», В«ревалюция сялянВ» и В«ревалюция нациянальнасцяСћВ» [1]. p> У білоруський гістарияграфіі ревалюция паСћстае Сћ виглядзе спалучення рознанакіраваних аСћтаномних патокаСћ у даследаванні М.Я. Сяменчика, хаця аСћтар пазбягае падобних канцептуальних абагульненняСћ.
Сучасния гісторикі імкнуцца таксамо пераадолець савєцкую схему периядизациі Падзу 1917 м., якаючи недиялектична супрацьпастаСћляла ЛютаСћскую - В«буржуазна-демакратичнуюВ» и Кастричніцкую - В«сациялістичнуюВ» ревалюциі, штучна рассякаючи Сћнутранную сувязь паміж ІМІ. У некатора публікациях праводзяцца аналогіі паміж ходам Вялікай Французскай ревалюциі XVIII ст. и Вялікай Расійскай ревалюциі 1917рр: пасли канституцийних манархістаСћ (Лафаєт, МірабоСћ францускім вариянце, МілюкоСћ и ГучкоСћ - у расійскім) так Сћлади прийшлі В«добранамернияВ» республіканци (жирандисти Сћ Франциі, Керенскі, НякрасаСћ и Цярешчанка Сћ Расіі), а калі дзяржаСћния караблі Сталі губляць стирно и ветразі, дезариентавания маси падпалі пад уплиСћ самих радикальних пераСћтваральнікаСћ-якабінцаСћ (Франция) i бальшавікоСћ (Расія).
Адносна Падзу кастричніка 1917 у літаратури існуе сами широкі спектр зценак: приход бальшавікоСћ да Сћлади характаризуецца І як В«Вялікая Кастричніцкая сациялістичная ревалюция В», І якВ« контрревалюцийни пераварот, што викінуСћ Расію з сусветнай цивілізациі В», І, нарешце, якВ« Чирвоная смута В». Апошняя метафара належиць расійскаму гісторику У.П. Булдакову - аСћтару, можа Биць, самай цікавай за апошні годину (хоць и НЕ бясспречнай) манаграфіі па гісториі ревалюциі [2]. Канцепция гетага даследчика пабудавана з викаристаннем метадаСћ псіхааналізу и різни яго мадифікаций. Ревалюция паСћстае са старонак кнігі як В«вивярженне першапачатковай депраграмаванасці Чалавек, Які НЕ здабиСћ здольнасці да годнага існавання В»,В« як буйства калектиСћнага безсвядомага В», якВ« шматмерни, агульнарасійскі бунт В». Найбільший адекватнае яго азначенне - смута, В«Чирвоная смута В», якаючи була непазбежним винікам Першай сусветнай Вайни. В«Чирвоная смутаВ» ставіцца аСћтарам у адзін шераг з іншимі сістемнимі кризісамі Расійскай дзяржави: смутай пачатку XVII ст. и В«сенняшняй расійскай смутайВ». Усе гетия кризіси, лічиць аСћтар, билі запраграмавани самої расійскай псіхаментальнасцю. p> ГолоСћная Мета курсавога праекта прааналізаваць сітуацию якаючи склалось Сћ Расійскай імпериі Сћ 1917 Годзе Сћ кантексце да Беларусі. Вулучиць асблівасці ревалюциі и зрабіць галоСћния винікі Падзу 1917 Сћ адносінах да Беларусі.
В
Кастричніцкая ревалюция на Беларусі
Падзеі восені 1917 у Расіі билі виклікани еканамічним кризісам и імпериялістичнай Вайн, якаючи Сћсе яшче працягвалася. У виніку гетага краіна апинулася Перад дилемай: Биць б або не Биць усяму таму, у імя чаго Сћ лютим 1917 пад заклікамі "Мір, хліб, Свабода" пача ревалюция. p> Реальнай сілай, здольнай пераадолець еканамічни кризіс, закончиць Вайн и вивесці краіну з критичнай сітуациі, з'яСћляСћся САЮЗ ревалюцийних робітників, салдат и сялян. Каб надаць іх Жаданом сілу закону, патребна було Савета узяць усю паСћнату Сћлади як у центри, так и на месцев. Гета міг зрабіць II Усерасійскі з'езд СаветаСћ робітників, салдацкіх и сялянскіх депутатаСћ.
аднако У.Ленін НЕ биСћ упеСћнени Сћ суадносінах СІЛ на з'ездзе СаветаСћ на карисць бапьшавікоСћ. Падставай для сумненія була адсутнасць канчаткових звестак пра склад делегатаСћ амаль да таго моманту, калі з'езд пачаСћ палю працю взяти. Таму стаСћка рабілася на Сћзброенае паСћстанне. На гета ариентаваліся и бальшавіцкія арганізациі на Беларусі. А.МяснікоСћ на старонках гаеети "Буревестнмк" 22 кастричніка пісаСћ, што паколькі буржуазні Сћрад сябе НЕ апраСћдаСћ, то заставаСћся толькі адеіни вихад - стваренне ревалюцийнадемакратичнай залагодить. Адносна спосабами заміни Сћлади МяснікоСћ пісаСћ: "... Еслм Тимчасовий правмтельство не передасть владу Радам, ми повинні будемо повстати м веять її "[3]. ен дакладна акресліваСћ Умова, плиг якіх неабходна рабіць паСћстанне: "... Поки болишнство Не стало на нашу точку зору, ми цього робити не будемо "[4]. Такім чинам, вирашенне вань аб узброєні паСћстанні...
