и санкциянавания дзяржавай. Па заходи фармавання дзяржави Складанний и права, пераважна з звичаяСћ и нормаСћ паводзін, вигідних панавальнаму класу. Винікам стала несумяшчальнасць права и справядлівасці. Па заходи таго, як узмацнялася Напруга Сћ грамсадстве, паСћстала неабходнасць у больш виразним азначенні Сћсіх бакоСћ грамадскага жицця, што можна було зрабіць толькі пасродкам пісанага права, норми якога Сћ визначанай заходи абмяжоСћвалі самаСћпраСћнасць феадальнай адміністрациі. Раннефеадальнае права прадугледжвала раСћнапраСће вільних людзей и мяккасць пакарану, альо Сћ тієї жа годину феадали каристаліся визначанимі привілеямі, замацоСћвалася поСћнае бяспраСће рабоСћ. Пісанае права не змяніла звичайнае, яни дзейнічалі на роСћних Умова, дапаСћняючи адзін аднаго, або змяняючи асобния норми, садзейнічаючи Сћмацаванню існай залагодить. Першимі нарматиСћнимі актамі пісанага права з яСћляліся дамов, грамат князеСћ.
Звичайним прав у старажитнасці регуляваліся Сћсе праваадносіни: структура и кампетенция дзяржаСћних устаноСћ, мають рацію и абавязкі різни класаСћ, Сацияльна груп насельніцтва, грамадзянскія, сямейния, зямельния, судна-працесуальния, и інш. На териториі Беларусі звичайнае права було панавальним і XV ст. Толькі з XV ст. яно паступова вицеснілася пісаним прав.
Для старажитнага звичайнага права характерния такія Риси, як: партикуляризм, традициялізм, дуалізм. Партикуляризм звязана з наяСћнасцю Сћ кожнай мясцовасці сваіх звичаяСћ, правіл, нормаСћ, адсутнасцю агульнадзяржаСћнай прававой сістеми. Традицияналізм прававих нормаСћ абумоСћлени Сћ большайсці сваім уздзеяннем царкви. Царква притримлівалася прававой теориі, у падставе якой ляжала вученне аб критим, што ва усім святле, раз и назаСћжди, усталявани Богам нязменни парадак. Кожнага, хто спрабаваСћ критикаваць, або змяняць Сацияльна-еканамічную, палітичную або прававую сістему, вінавацілі Сћ виступах супраць церкви. Гета абмяжоСћвала заканадаСћчую дзейнасць князя, бо ЄП не биСћ упаСћнаважани ствараць або змяняць існия норми права. Дуалізм звичайнага права складаСћ у сабе ідею поСћнага бяспраСћя рабоСћ и фармальнай роСћнасці вільних людзей. З Наступний развіццем феадальних адносін простия людзі пачалі абмяжоСћвацца Сћ працаздольнасці. p align="justify"> У канц Х ст. Русь примае хрисціянства. Натуральна, гета вирабіла велізарни пераварот ва Сћсіх сферах прававога жицця, бо звичайнае рускае права супяречила вученням хрисціянскай маралі и царкоСћнага права, приехалі мноства асобі з Візантиі, якія абвиклі да свойого права, и ні Сћ якім разі не ждалі яго змяняць, и Г.Д . Такі пераварот міг привесці да таго, што мясцовае права було б Цалко замінена іншим. Альо звичайнае рускае права адрознівалася палею устойлівасцю, таму з явілася толькі неабходнасць засвоіць царкоСћнае права и часткова и вольна запазичаць некатория кодекси візантийскага права. Візантийскае права аказала Сћ...
