й Сћпливови най рускай еміграциі. Гетая Частка, якаючи складаецца з мо нархіческіх елементаСћ, що не магла прабачиць Алексан ся Іванавічу таго, што ен примаСћ удзел у адраченні Мікалая II, и лічила яго ледзь ледзь НЕ кіраСћнікоСћ вим вінаватим крушення імпериі. Альо ні артикули Сћ емігранцкай пресе, ні публікі асабістия скандали, ні Надав фізічнае гвалт (було и таке) НЕ маглі перашкодзіць А.І. Гучкову, критим больш паСћпливаць на яго манархічния пераканани ня. І хоць да самай смерці заставаСћся пераканани вим манархістаСћ, ЄП не СћвайшоСћ ні Сћ адну з еміг рантскіх манархічних груповак, бо лічиСћ, што Сћ сітуациі, якаючи склалось Сћся гетая валтузня вакол претендентаСћ на расійскі трон можа згуляць толькі на шкоду самій ідеі манархічнай залагодить. Адрадженне жа Расіі ен бачиСћ толькі пад егідай манархіі. Думка аб вяртанні на радзіму ніколі НЕ пакідала Аляксандра Іванавіча. Ен прагнем лавіСћ усьо звесткі, якія приходзілі з Савецкай Ріс гетия, спадзеючися знайсці Сћ іх прикмети блізкага краху бальшавізму. Альо ішоСћ годину, и такіх надзеяСћ стану вілася Сћсе Менш. З годинах Аляксандр Іванавіч Сћсе Менш и Менш примае Сћдзел у грамадскай дзейнасці насці. АдбіваСћся століття и хвароби. Наступстви няСћ рік жицця ен практична биСћ прикавани да па сцялі. Памер Аляксандр Іванавіч 14 люті 1936 Пахаванне А.І. Гучкова сабралі Сћвесь колер ріс сийской парижскай еміграциі.На іх прибитку людзі, якія Сћ іншим випадкі НЕ палічилі б віз можна присутнічаць у такім грамадстве. Усе рус-скоязичние виданні змясцілі некралогі, аддаючи належноє пашану грамадскім заслуги А.І. Гуч кова. Пахавани ен биСћ на могілках Пер-Лашез. Треба заСћважиць, што Аляксандр Іванавіч незадоСћга да смерці завяшчаСћ, каб пасли В«падзення больш ВиковоВ» яго прах перавезлі Сћ Масква. У жицці А.І. Гучкова Цесна перапляліся тра гедія асобнай асобі, крушенне рускаго лібе ралізма и драма старої Расіі. Яго палітичная біяграфія вельмі павучальная, а цели шераг момен тав яго дзейнасці виклікае прамия аналогіі з сучаснасцю. p align="justify">
СПІС ЛІТАРАТУРИ
1. Сенін А.С. Аляксандр Іванавіч Гучков. М.: скрипториі, 1996. p align="justify">. ДзяржаСћная дума Расійскай імпериі, 1906-1917: Енциклапедия. Масква: Расійская палітичная енциклапедия, 2008. С. 154-155. p align="justify">. Сядова Я.А. Вялікі магістр ревалюциі. М.: Алгаритм, Ексмо, 2006. ISBN 5-699-18852-5. br/>
