ЕСћрипіда Сћспрималася як антитеза гераічнай драмі. Пает-наватар, - ЕСћрипід адпречвае принципи високай трагедиі з яе ариентацияй на ідеальних герояСћ. Яго трагедия набліжаецца да битавой драми. p align="justify"> ПраСћда, ЕСћрипід па традициі буду палі п'єсою на міфалагічним сюжеце, аднако міфалагічния вобразе маюць у яго битавое афарбоСћку. Акрам герояСћ міфаСћ, ми бачим у ЕСћрипіда няма В«простих людзейВ», на што звярталі Сћвагу яшче яго сучаснікі. p align="justify"> Важлива згадаць, што Сћ п'єсою Есхіла и Сафокла персанажи паСћстаюць як Сћвасабленне дабрачиннасці, носьбіти радавих забабонаСћ ці састарелих льно нормаСћ; мативи учинкаСћ Сћсіх гетих цароСћ, титанаСћ, герояСћ високія або жиццева важния. Іх вибар да канца НЕ свабодни, таму што яни баяцца парушиць Вишейш закон. Есхіл и Сафокла даюць льно - естітічну аценку сваім героям з пунктом гледжання вічних, ідеальних законаСћ, з пункту гледжання радавой сутнасці Чалавек. У ЕСћрипіда Сћчинкі персанажаСћ асноСћним суб'ектиСћния, у Аснова іх ляжиць індивідуалістичнай мараль самасцвярдження. Причину и імпульс да свойого Сћчинку Чалавек знаходзіць заСћседи ва Сћласнай души. Гета дае магчимасць ЕСћрипіда паглибіцца Сћ душу героя, асвятліць Сћ їй так гетага години не вядомия Мастацтва страсці. Яго прицягвае Перш раскрицця інтимних пераживанняСћ. Наймацнейшим імпульсам души, зараджаецца аСћтаномна и становіцца магутнай рухаючай сілай учинкаСћ, есць Кахане. p align="justify"> Тема Кахане, сямейних адносін становіцца галоСћнай для ЕСћрипіда. 12 з 18 п'єси, якія дайшлі да нас, названия жаночимі іменамі. У большасці з іх раскриваецца ліс жанчини, закаханай няшчасни и Надав трагічна. p align="justify"> ЕСћрипід НЕ абиходзіць маСћчаннем бяспраСћнага становішча жанчини Сћ Афінах, агульнага заняпаду маралі, а годинах виказвае думкі, якія падривалі Аснова рабаСћладальніцкага грамадства.
У формі галашенні рабиняСћ-троянок ЕСћрипід напісаСћ трагедию В«ТроянкиВ». Палон жанчини асуджания на рабства. Стара Гекуба гнуць спіну на тих, хто забіСћ яе дзяцей, Спацио на зямлі, хадзіць у Лахману. Не менше виразна намалявани ліс яе дачок, нявестак. ЕСћрипід примушае адчуць жах рабскай стану. Пакути годнае спагади. Няхай и раби, альо яни - людзі. br/>
Я насіць Ваду - рабиня з рабиняСћ,
О, калі б удалося патрапіць
У слаСћни, блаженни Тесей край!.
Толькі б віроСћ Еврота НЕ бачиць,
Дзе ненавісная Сћсім нам Альона Живе,
Дзе Сћ няволі сустрець б мені давлячи
Менелая, што Трою спустошиСћ.
Успомнім, што Надав Такі мисляр як Аристоцель, пазней казаць: раб - не Чалавек, а живела, якое Сћмее размаСћляць.
ЕСћрипід імкнецца НЕ да імклівай дзеянні, а так філасофскім разважанням, що не заСћседи адкрита звязане з темай розчини.
Суча...
