ечи, Бачані сінкретичнае, якое Сћключае паезію, релігію, філасофію. Пает лічиць: і Сћ ягони годину міф НЕ лішні, бо світло па-ранейшаму поСћни загадак, таямніц. Рускі сімвалізм бачиСћ паезію праз призму рамантичнага ідеалізму, як інтуітиСћнае спасціженне таямнічай сутнасці світла, Космасом и души Чалавек. Ариентация Багдановіча на міф у нейкай заходи набліжае яго да сімвалістаСћ. p align="justify"> У епоху Багдановіча, калі літаратура пацягнулася да Фальк-ларизму, та міфа, легенди, народна-паетичнага вобразе, усьо гета стала приемам у паезіі, асабліва Сћ школі сімвалістаСћ.
аднако адносіни Багдановіча да міфатворчасці асаблівия. ЄП не навязвае народним міфалагічним вобразе адпаведних настрояСћ, пераживанняСћ, а Сћспримае іх беспасредна, з дзіцячай адкритасцю и наіСћнасцю. p align="justify"> Пает пражиСћ палі кароткае жицце Сћ В«зачарованість царствіВ» ідеалізаванай бацькаСћшчини, якой ЄП не бачиСћ. Чи не бачиСћ яе аб-сягаСћ, палеСћ, лясоСћ, краявідаСћ, Надав живой Народнай гаворкі НЕ чуСћ, живучи Сћ іншим моСћним асяроддзі. p align="justify"> Так природи як ТЕМи мативаСћ лірикі Багдановіч звяртаСћся, можа, Надав болів, чим Які-небудзь інши Беларускі пазт. Таму ен надзяляСћ яе НЕ рисамі, падгледжанимі Сћ реальнасці, а адмецінамі, якія знаходзіСћ у Народнай творчасці и Сћ палею паетичнай фантазіі. p align="justify"> легко можна адчуць, скажімо, рознасць пейзажнай лірикі Яку-ба Коласа и МАКСІМА Багдановіча. За вобразамі природних з'яСћ у Коласа чуюцца часта прикмети сацияльнага жицця (В«Як ми, хмаркі, ви без доліВ» (В«ХмаркіВ»); В«Гримні ти, бура, ди гримні ду-ЖейВ» (В«НавальніцаВ»). Чи не тое Сћ Багдановіча.
Сумна пливемо малвдзік бліда-сіні РЋ небс вячернім, зяленим, ях лід ...
В«Хтр бачиць такія колери, - піша М, Грамика, - кольори му-драсці и Спак, тієї травні права.
Кіньма жа думкі аб долі гаротнай, Хоць би на момант спачинем душею! В»
Міхайла Грамика далей пісаСћ: В«ПравадирВ« зачарованага царства В»биСћ надзвичайна гострим естетам. Усе пекнае, виразнае и пластичнае вабіла яго: Глибока думка, Музична твор, золак майскай раніци, іскристае віно! В»16
НаяСћнасць у лірици Багдановіча вялікай колькасці лесуноСћ, вадзянікаСћ, русалак, В«пана ПадвеяВ», інших герояСћ білоруський міфалогіі, відаць, Нельга витлумачиць толькі критим, што будучи па-пов яшче Сћ дзяцінстае наслухаСћся пра іх, а стаСћши Пает, хацеСћ виявіць духоСћную адметнасць роднага краю.
Лесун, вадзянікі, русалкі Багдановіча виклікани да жицця няСћстойлівим, хісткім годинах, песімістичнимі грамадскімі на-строямі, якія асабліва Сћзмацніліся пасли параження народніцкага руху и Першай рускай ревалюциі. Амаль усьо міфалагічния героі Багдановіча апанавани безнадзейним сумам, безвиходнасцю. p align="justify"> Бридзець, пахіліСћшись панура, Лясун на раздоллі дарога. Абшарпана стара Скура, ЗламаСћся аб дзерав...
