пачаСћ гавариць палею Жонца пасли звичайнага наведвання Сакавік 11 грабніци бацькі Сћ ПетрапаСћлаСћскай крепасці: "дзесьці Сћ гети дзень ми будз у Наступний Годзе". p align="justify"> Страх Перад Напалеон, незадаволенасць пераСћтвареннямі, гаворка аб будучи реформах, рабілі грамадства и Надав дзяржаСћних людзей занадта нервовимі.Няшчирая знешняя палітика - а адкритай Яна не магла Биць - гаспадара, афіцийная мова таго годині, Далекі пекло аб 'ектиСћнасці, заСћседи Сћсе перабольшваюць, - усьо гета стварала Сћзаемнае недавер и нерозумінню. Так чаго даходзіла Сћсеагульная падазронасць, відаць з таго, што блізкія да Аляксандр I людзі паказвалі яму на двір вялікай княгіні Кацярини ПаСћлаСћни як на гняздо інтригі; іншия глибакадумна разважалі, чаму Які нарадзіСћся Сћ 1811 Годзе Петро Георгіевіч, син принца Георгія Ольденбургского и вялікай княгіні Кацярини ПаСћлаСћни, ахришчани па лютеранскім абраду, а не па праваслаСћнаму, як би варта було па законі, незадоСћга Перад критим видадзенаму.
пасли заканчення Вайни з АСћстрияй нязгоди паміж праціСћнікамі Хутка раслі; вайну здавай непазбежнай Сћсім, колькі-небудзь присвечаним Сћ таямніци тагачасних адносін. Усе зводзілася, па сутнасці, та аднаго капітальним питанні: каму з двох - Аляксандр I або Напалеон - павінна належаць гегемонія Сћ ЕСћропе. У Париж, па думці Сперанскага, адправіСћся К.В. Нессельроде, тади Малади Чалавек. Місія яго була вельмі далікатная: васпан НЕ Цалко давяраСћ здольнасцям канцлера свойого Румянцава и амбасадара Сћ Парижи, князя А.Б. Куракіна, для непасредних перамоваСћ з Напалеон биСћ паслани Нессельроде. p align="justify"> У целим шерагу лістоСћ (з сакавіка 1810 па Верасень 1811) Нессельроде нязменна паказвае на непазбежнасць Вайни менавіта Сћ 1812 Годзе и настойліва раіць як мага хутчей памірицца з Турцияй, каб мець свабодния рукі. Жаданом Напалеон Сћступіць у шлюб з сястрой Аляксандр I, Ганна ПаСћлаСћнай, було па-майстерску адхілена. Ен ажаніСћся на Мариі-Луізе, дачкі імператара аСћстрийскага.У жніСћні 1811 Напалеон ужо зрабіСћ рускай амбасадару Сћ Парижи сцену, якаючи з яго боці звичайна Служив прикметай блізкага розриву. p align="justify"> Абодва бакі пачалі сцягваць палі войскі да мяжи. Аляксандр I надаваСћ вялікае значенне польскай арміі, мяркуючи, што яна-то и дасць перавага критим баку, та якой далучицца, альо Спроба яго прицягнуць на свій бік палякаСћ разбілася аб халодния адкази князя Аляксандр I Чартарийскіх. Шчаслівей биСћ Аляксандр I у зносінах з Швецияй и Англіяй. АСћстрия и Прусія далучиліся да Напалеон; Аляксандр I, зрешти, разлічваСћ, што войскі абедзвюх нямецкіх дзяржаСћ будуць толькі фіктиСћна дзейнічаць супраць Расеі. Найбільший палегкай для Аляксандр I було заключенне міру з порталу (16 траСћня 1812), па якім Бесарабія па р. Прут адиходзіла да Расеі. br/>
Воіна 1812
Червеня 12 французи перайшлі р. Німан. Аляксандр I даСћ знакаміти абяцаньне: В«не пакладу зброі, Пакуль ...
