я роля належала зноСћ заснаваним Гарад. Праблєми каланізациі, вань аб критим, колькі менавіта гарадоСћ заснаваСћ Аляксандр І з якой Мета, виклікалі ажиСћленую дискусію сярод навукоСћцаСћ новаго годині. p align="justify"> Што тичицца Сацияльна-еканамічних адносін, то вайну, якаючи суправаджаецца продажам у рабства велізарних мас насельніцтва, несумненна, сприяла распаСћсюджванню рабства Сћ яго класічнай формі, а масавая чаканка Манет з каласальних скарбаСћ персідскіх цароСћ стимулявала развіцце таварно- грашових адносін.
Аляксандр НЕ супакоіСћся на дасягнутих Поспеха. Цяжка сказаць, наколькі пеСћния якія захаваліся Сћ Діодора пасведчання аб далейших планах Аляксандра: паходзе супраць Карфагена, заваеве Італіі и Сіциліі, експедициі да геракловим слупоСћ (суч. Гібралтар). Альо прага дзейнасці НЕ пакідала яго. Усходні паходу шмат у чим пашириСћ геаграфічния веди, нови марскі шлях адкрила плаванні Неарха з вусцяСћ Інда па Індийскага акіяну и Персідскага заліва. Альо гетих ведаСћ було цяпер мала. Аляксандр пасилае експедицию для висвятлення, з якім Морам злучаецца Каспій - з Понте Евксинським або з Вялікім акіянам. Ен думаСћ пра засяленні Персідскага заліва и паслаСћ вки експедициі для вивучення Аравійскага Сћзбярежжа и шляхі СћздоСћж Аравійскага паСћвострава да Егіпту. Аляксандр рихтаваСћся да паходу Сћ Аравію, адусюль прибивалі суду, будаваСћся нови флот, сцякаліся войскі, альо Сћ розпал падрихтовак ен памер, захвареСћши ліхаманкай (ці, па іншай версіі, биСћ атручани), що не дажиСћши да 33 гадоСћ. p align="justify"> Грандиезнасць паходаСћ Аляксандра, адкрилі грекам Нови земли, маштаби яго заваеСћ зрабілі на сучаснікаСћ велізарнае Сћражанне и на працягу многіх стагоддзяСћ працягвалі хваляваць Розуми и серци людзей. Аляксандр станавіцца герої не толькі гістаричних, альо и літаратурних твораСћ. У античнай гістарияграфіі склалось вки асноСћних напрамкі Сћ аценци дзейнасці Аляксандра: апалагетичния, прихільнікі якога Сћсхвалялі подзвігі и доблесці Аляксандра, яго висакароднасць, велікадушнасць и іншия цноти; негатиСћнае, паслядоСћнікі якога бачилі Сћ Аляксандр тирана, Сћсходняга деспата, жорсткага и несправядлівага; треці кірунак звязваюць з філасофскай школай перипатетиків (вучняСћ Аристоцеля), якія станоСћча аценьваюць дзейнасць Аляксандра Сћ першия гади, калі ен ішоСћ парад свойого настаСћніка, альо пішуць аб пашкоджаньні нораву цара па заходи зростанню яго Сћлади (пераломним момантам яни лічаць пакарану Каллісфена). Ужо Сћ еліністичнай епоху Сћ Егіпце Сћзнікае чиста літаратурная традиция, мала звязане з реальнай дзейнасцю Аляксандра, - раман Псевдокаллісфена. Ен набивае велізарную папулярнасць, вядома больш за 80 вариянтаСћ гетага Рамана на 24 мовах. Вобразе Аляксандра Сћплятаецца Сћ фальклор самих різни народаСћ - Сяредняй Азіі и Кітая, Ісландиі и Індиі, ен пераживае фантастичния змена Сћ легендах и падання Захадите и Усходу. Нізамі, Наваі и Фірдоусі зрабілі Аляксандра героєм сваіх паем, літаратурния розчини п...
