, яго парушальнiкi неадкладна звальнялiся i адпраСћлялiся на фронт. Дзейнасць прафесiйних саюзаСћ забаранялася. Закони ваеннага годині прадугледжвалі Сћвядзенне працоСћнай павiннасцi на карисць фронту, практику аблаСћ сярод насельнiцтва з Мета затримання дезерцiраСћ i тих, хто СћхiляСћся пекло вайсковай служби; висилку "недабранадзейних" углиб Расii, абмежаванне магчимасцяСћ людзей вибiраць месца жихарства i ПРАЦІ, збiрацца на сходи, Надав перапiсвацца па пошце.
Мясцовия Сћлади Сћ сваiм iмкненнi забяспечиць адпаведни парадак i дапамогу фронту абапіралася на дзяржаСћную iдеалогiю, якаючи Сћвасобiлася Сћ гаслу - "За цара, віру i айчину". З апорай на яго Сћ грамадскую свядомасць укаранялася неабходнасць падтримкi расiйскай армii, якую СћзначальваСћ сам Імператар, для давядзення Вайни так "пераможнага канца "i" ганаровага мiру ". Iдеяй аб'яднання народу вакол цара у барацьбе з ворагам була прасякнута Сћся ваенная и цивільная преса. Вайна, што працягвалася, називають iмi НЕ Iнакше, як "Вялiкая Айчинная" або "Інша Айчинная ". p> Большасць насельнiцтва Сћсведамляла неабходнасць Вайни. Разам з критим на Беларусi, як i паСћсюдна, iснавалi пеСћния антиваенния настроi. Іх носьбітамі з'яСћляліся прадстаСћнікі Леві плині сациялістаСћ, якія виступалі за параженне Расіі и за ператваренне Вайни з імпериялістичнай у грамадзянскую. Аб нежаданні ваяваць сведчилі Сћцекі салдат з фронту и Сћхіленне ваеннаабавязаних пекло призиву Сћ армію. Аб критим жа сведчилі падзеі Сћ Гомелі Сћ кастричніку 1916 р., дзе адбилося паСћстанне салдат размеркавальнага пункту. У целим жа, узброения сіли заставаліся дастаткова баяздольнимі. На вяснулета 1917 СтаСћка ВярхоСћнага галоСћнакамандавання, якаючи размяшчалася Сћ Магілеве, распрацавала план наступлення, якое павінна було завяршицца доСћгачаканай перамогай
Такім чинам, асноСћная маса насельніцтва Беларусі адкрита НЕ виказвала незадавальнення сваім становішчам и цярпліва виконвала палі грамадзянскія абавязкі. Чуткі аб хуткім заканченні Вайни билі настолькі моцнимі, што дадому Сталі вяртацца бежанци Так, 25 лютаго 1917 мінскі губернскі земскі сход разглядаСћ праект аб інвакуациі 10 000 бежанцаСћ, а на адрас губернатара паступалі ТИСЯЧ хадайніцтваСћ аб вяртанні дадому.
2. ЛютаСћская ревалюция и Сћсталяванне новаго ладу на Беларусі
Велiзарния людскiя, материяльния i маральния страти, якiя цярпела расiйскае грамадства на працягу Трох рік Вайни, Моцний пахiснулі аСћтаритет цара и віру Сћ пераможнае заканченне Вайни. Пачатак ревалюциi биСћ звязана з виступленнямi Робочої Петраграда за паляпшенне свойого становiшча. 23 лютаго 1917 ТИСЯЧ людзей, галоСћним чинам жанчин, вийшлi на вулiци сталiци з патрабаваннем хліба. Іх падтрималі рабочия прадприемстваСћ, якія спинілі Праця і аб'явілі забастоСћкі пратесту. НеСћзабаве стихійния мітингі ператварилiся Сћ масавия деманстрациi пад палiтичнимi лозунгамi аб спиненні Вайни и звярженні Сћрада. 25-26 лютаго салдати адмаСћлялiся страляць у деманстрантаСћ, затим Самі сталi далучацца да іх и агульнимі намаганнямі раззбройваць палiцию i жандараСћ. Развiцце Падзу вийшла з-пад кантролю Сћрада i назаСћтра ен биСћ ариштавани паСћстанцамі.
У виніку пратестни рух сталічних працоСћних, узмоцнени Сћдзелам салдат, перарос ва Сћзброенае паСћстанне супраць царської Сћрада i абумовiСћ перамогу ревалюциi па Сћсей краіне. 27 лютаго з удзелам депутатаСћ ДзяржаСћнай думи i кiраСћнiкоСћ Петраградскага Савета биСћ створани нови орган залагодить - годинна камiтет (старшиня М. Радзянка), Які звярнуСћся да кіраСћніцтва гарадскіх и земскіх самакіраванняСћ з адозвай аб падтриманні грамадскага парадку.
Ранiцай, 28 лютаго Мікалай ІІ виехаСћ з Магiлева Сћ напрамку царської сяла, альо яго ешалон биСћ Спину i загорнуті на ПскоСћ. Там 2 сакавiка i адбилося адраченне цара пекло трону на карисць брата Мiхаiла. Альо апошнi адмовiСћся заняць яго да годині, Пакуль УстаноСћчи сходу не дасць на тое палю згоду. У винiку Вишейшая Сћлада Сћ краiни перайшла да Часовага Сћрада. 2 сакавiка биСћ сфармiравани яго склад на чале з Г. Я. Львовим, куди Сћвайшлi думскія дзеячи з ліку кадетаСћ и акцябристаСћ, а таксамо 1 сациялiст - А.Ф. Керанскi, якi заняСћ Пасадена мiнiстра юстициi. 3 сакавiка була распаСћсюджана Декларация Часовага Сћрада, у якой абвяшчалася праграма яго дзейнасці, а таксамо амнiстия палiтичним зняволеним, скасаванне палiциi i жандармериi, НАДАННЯ Сћсiм грамадзянам демакратичних правоСћ и Свабода.
Скасаванне самаСћладдзя - асноСћнае дасягненне ЛютаСћскай ревалюциі. АСћтаритарная сістема кіравання була разбурана, альо інститут приватнай уласнасці застаСћся непахісним: па-ранейшаму заставали непарушним памешчицкае землеСћладанне, большасць фабрик, заводаСћ, банкаСћ належалі приватним асобі. Альо з Надал усім грамадзянам роСћних правоСћ и Свабода узнікла магчимасць вирашення наспелих грамадскіх и еканамічних праблем мірним, рефармісцкім шляхам. Аптимістичнай падставай таму з'яСћляла...
