ваеннапалонним ці лаяльних адносінах да тих, хто плиг Першай магчимасці пяройдзе да саюзнікаСћ (гета абяцанне НЕ павінна було распаСћсюджвацца на здраднікаСћ, добраахвотнікаСћ и супрацоСћнічаючих з войскамі СС), савецкі пліч адказаСћ, што такіх нязначная колькасць и няма причин рабіць падобния крокі.
Альо питанні репатрияциі паСћставалі Сћсе больш настойліва, и РНК СРСР приняСћ у кастричніку 1944 рашенне аб вяртанні савецкіх грамадзян на Радзіму. У адпаведнасці з гетим було створана СћпраСћленне СћпаСћнаважанага РНК СРСР па справах для репатрияциі, апублікавани зварот да савецкіх грамадзян и ваеннапалонних. Так 1 сакавіка 1946 р., калі Сћ асноСћним була завершальною репатрияция, на Радзіму вярнулася амаль 521 тис. беларусаСћ, у критим ліку грамадзянскіх асобі - 385 тис., ваеннапалонних амаль 135 тис., якія да Вайни жилі Сћ різни регіенах краіни.
Такім чинам, інша сусветная вайну, німецька палітика на Беларусі спарадзілі вялікія вимушания и примусовия перамяшченні людзей, падрихтаваСћши гетим Глібу для трецяй хвалі еміграциі. Хоць причинамі яе таксамо була палітика партийна-дзяржаСћнага кіраСћніцтва СРСР и УРСР у папяреднія дзесяцігоддзі и ваенни годину.
Беларуская дияспара Сћ 1946-1985 рр.. Пад відпливаючи перамогі СРСР и яго саюзнікаСћ в іншої сусветнай Вайне многія емігранти шчира паверилі сталінскай прапагандзе и публікациям у емігранцкай пресе патриятичнага напрамку аб сациялістичним ладзе жицця. Атмасфера гетага годині визначила рашенне многіх емігрантаСћ приняць савецкае грамадзянства, а тисяч людзей и вярнуцца на палю гістаричную Радзіму. ПадштурхнуСћ да рееміграциі и Сћказ Презідиума ВярхоСћнага Савета СРСР пекло 14 червеня 1946 В«Аб узнаСћленні Сћ грамадзянстве СРСР падданих колишньої Расійскай імпериі, а таксамо асобі, страціСћших савецкае грамадзянства В». Ехалі емігранти и Сћ Білорусь. 3 улікам гетага РНК СРСР приняСћ у червені 1946 пастанову, якаючи дазваляла Сћезд на територию Украінскай и Беларуськай РСР у спрошчаним парадку Сћсім украінцам и білорусам, якія призналі сябе грамадзянамі СРСР. Савета МіністраСћ БРСР и ЦК КП (б) Б принялі пастанову В«Аб репатрияциі білоруських грамадзян, якія знаходзяцца Сћ Франциі В».
аднако, нягледзячи на примусови характар ​​репатрияциі, якога СРСР дамагаСћся да сяредзіни 50-их гадоСћ пекло саюзнікаСћ и міжнародних арганізаций, па шмат якіх причинах сотні тисяч жихароСћ Беларусі пасли Вайни засталіся за мяжой. Многія з вивезеними на примусовую працю взяти загінулі ці НЕ вярнуліся дамоСћ, шукаючи лепшай долі, - па некатора криніцах, гета вище названих 260 тис. Чалавек. Павеліченню колькасці емігрантаСћ з ліку ваеннапалонних садзейнічала боязь жорсткай кари Надав за примусовае супрацоСћніцтва з немцамі. Таму многія білоруси, захопления немцамі Сћ 1939 у складзе польскіх військ, запісвалі сябе палякамі и НЕ вярталіся дамоСћ. За мяжой засталіся и тия, хто ваяваСћ на баку саюзнікаСћ у польскай арміі генерала Андерса.
плиг адступленні нямецкіх військ падаліся на Захадите НЕ толькі тия, хто здрадзіСћ народу, альо и працаваСћшия Сћ годинник акупациі Сћ цивільнай адміністрациі, адукацийнай сістеме, Культурно-асветних установах, баючися хуткага и жорсткага суду, аришту ці висилкі. Гета биСћ небеспадстаСћни недавер, бо практична Сћсялякая дзейнасць на акупіраванай териториі лічилася супрацоСћніцтвам з ворагам. Многія, хто вярнуСћся дамоСћ з лагераСћ для перамешчаних асобі ці знаходзіСћся Сћ гади Вайни пад уладай акупантаСћ, прайшлі затим праз сталінскія лагери.
Виехалі на Захадите многія Беларускія арганізациі, встановлять и ваенния фарміраванні, створания на акупаванай териториі (В«Беларуская центральная радаВ», галоСћни штаб В«САЮЗ білоруський моладзі В», Сабор епіскапаСћ Беларуськай аСћтакефальнай праваслаСћнай царкви, ваенния Атрада В«Беларуськай краевай абарониВ» и інш.), Частка інтелігенциі, святароСћ. Гета була сама вялікая хвалячи білоруський палітичнай еміграциі: па звестках Беларускага нациянальнага камітета, толькі Сћ Заходняй Германіі 75-100 тис. беларусаСћ, якія аказаліся Сћ зоні акупациі саюзнікаСћ, що не жадалі репатриіравацца.
3 лагераСћ для перамешчаних асобі у Германіі и АСћстриі білоруси перасяляліся Сћ Францию, Бельгію, ЗША, Канаду. Новимі центрамі еміграциі Сталі Вялікабританія и АСћстралія. Па звестках замежних даследчикаСћ, пасли інший сусветнай Вайни Сћ ЗША и Канадзе пасялілася прикладна па 50 тис. емігрантаСћ білоруського паходжання. Яшче па некалькі дзесяткаСћ тисяч іх абаснавалася Сћ АСћстраліі, Англіі, Франциі, Германіі. p> плиг визначенні савєцкую-польскай граніци пасли інший сусветнай Вайни да Польшчи адишлі етнічна Беларускія териториі Беласточчини, и за межамі БацькаСћшчини аказалася пекло 250 да 400 тис. суродзічаСћ. ПраСћда, падчас пасляваеннай узаемнай репатрияциі невялікая іх частки (36 тис. чал.) вярнулася Сћ республіку. Альо ж з яе Сћ Польшчу перасялілася няма беларусаСћ-католікаСћ, якія па різни причинах аднеслі сябе да палякаСћ (Боязь атеістичнага ...
