вятла, ніякай іншай калі-небудзь значнай культури, усьо іншия кантиненти билі толькі геаграфічнимі паняццямі прасторай для рабаСћладання и експлуатациі - пустимі плоскасцямі. Ди и сам виступ Гітлера було адначасова и апошнім гіпербалізаваць висловивши еСћрапейскага дамаганні заставацца гаспадаром уласнай, а тою самим и Сћсей гісториі наогул. У яго карціне світлу ЕСћропа, у канчатковим Рахунку, гуляла тую ж ролю, што и нямецкі дух у свядомасці пари яго маладосці: гета була якаючи знаходзілася пад пагрозай, ужо амаль страчаная Вишейшая каштоСћнасць. p align="justify"> І хоць сам ен биСћ фігурай демакратичнага стагоддзя, ен увасабляСћ сабой толькі яго антиліберальний вариянт, характаризавальни спалученнем маніпуляциі галасамі шляхам плебісцитам и харизми правадира. Адним з вічних горкіх урокаСћ лістападаСћскай ревалюциі 1918 було Сћсведамленне таго, што існуе няясная Сћзаемасувязь паміж демакратияй и анархіяй, што хаатичния стану и з'яСћляюцца уласним, непадробнай висловивши сапраСћднага народаСћладдзя, а волю - яго законам. Адсюль няцяжка патлумачиць Сћзиходжанне Гітлера І як апошнюю адчайную СПРОБА Сћтримаць стару ЕСћропу ва Сћмовах звиклага велічи. Так парадоксаСћ з'яву Гітлера адносіцца тое, што ен з дапамогай краху спрабаваСћ абараніць пачуцці парадку и аСћтаритету Перад тварі Сћзиходзячай епохі демакратиі з яе правамі вирашальнага голасо для мас, емансіпацияй и розпадів нациянальнай и расавай ідентичнасці. Альо ен виказаСћ таксамо и доСћга копівшійся пратест супраць пагарджанага егаізму буйнога Капіталу, супраць коррумпирующей мешаніни буржуазнай ідеалогіяй и материяльнага цікавасці. p align="justify"> Чи не Складанний ПРАЦІ, пашириСћши гетия прадстаСћлення да глабальнага СћзроСћню, распазнаць у іх сітуацию ранняга етапу здабицця фашизмам сваіх прихільнікаСћ: гета тия маси сяредняга саслоСћя, якія - на тлі агульних панічних настрояСћ - бачилі сябе Сћ павольних задушлівих іх абдимках, з аднаго боці, прафсаюзаСћ, о з другог - універсальних магазінаСћ, у абдимках камуністаСћ и ананімних канцернаСћ. І, нарешце, з'ява Гітлера можна разумець І як СПРОБА зацвярдження свойого роду трецяй пазіциі - паміж абедзвюма панавальнимі сіламі епохі, паміж левимі и правимі. Гета и Надал яго виступах тієї двухаблічни характар, Які НЕ ахопліваецца усімі азначеннямі, такімі як В«кансерватиСћниВ», В«реакцийниВ», В«капіталістичниВ» або В«дробнабуржуазнихВ». Знаходзячися паміж усімі пазіциямі, ен у тієї пані годину удзельнічаСћ у іх ва Сћсіх и СћзурпаваСћ іх істотних елементи, звядучи іх да Сћласнага, непараСћнальним феномену. З яго приходам да Сћлади прийшоСћ канец и проціборства за Германію, пачатак якому биСћ пакладзени пасли Першай сусветнай Вайни Вільсанам и Леніним, калі адзін спрабаваСћ прицягнуць яе на бік парламенцкай демакратиі, а другі - на бік впорався сусветнай ревалюциі; толькі 12 гадоСћ праз гета проціборства аднавілася и завяршилася нядаСћнім аб'яднаннем падзеленай краіни.
Хоць трецяя пазіция, та як...
