ський словаВ», В«Білоруське відлунняВ», 1918), Ддесе (В«Білоруси в Одесі В», 1918), Ризе (В« На чужине В», 1920).
Амаль адначасова з газетамі пачалі виходзіць и часопіси - двухмоСћни В«Чирвони шляхВ» (Петраград. Ліпень-Сніжану 1918), В«Светач КамуниВ» (Гомель. 1919), ілюстравани часопіс В«Зоря Запа-такВ» ( Мінск. Сакавік 1919), В«ЗоряВ» (Чавуси. Май-жнівень 1919), В«РуньВ» (Мінск. Май-ліпень 1920. Редактар ​​Янка Луцевіч), В«ПагоняВ» (КоСћна. Ліпень 1920), В«Вольни сцягВ» (Мінск . Верасень 1920 - студзень 1922).
Відавочна, што часопіс як периядични орган друку прадугледжвае наяСћнасць больш-Менш падрихтаванага кола чита-чоСћ, а грамадскі статус падобнага типу виданні дае редакциі права Сћздимаць болів Складання праблематику. Вихад плиг-ворожінь часопісаСћ Якраз и сведчиСћ пра сталлю Сћзровень духоСћних, інтелектуальних запатрабаванняСћ пеСћнай часткі білоруського фамадства, яе гатоСћнасць да публічнага абмеркавання сур'езних питанняСћ, якія ставіла ревалюцийная епоха.яшче адзін принципови момант: плиг некатора газетах билі створани видавецтви, якія, нягледзячи на несприяльния варункі, усьо ж здолелі распачаць палю дзейнасць. Так, видавецтва па-літична-літаратурнага тидневіка «³льна БілорусьВ» у 1917 Годзе випусціла Сћ світ В«Сценічния творитиВ» Т. Гушчи, літаратурни зборнік В«Вольнай БеларусіВ» (твори Я. Коласа, 3. Бядулі, Ц. Гартнага, 3. Верас ), паему В«Симон-музикаВ» Я. Коласа (часткі 1-3), у Наступний Годзю - зборнік В«БярозкаВ» Ядвігіна Ш. и паему В«Тарас на ПарнасіВ».
Дамінуючая тема, визначальни пафас публікаций на старонках тагачаснага друку - нациянальнае адрадженне, заклік да кансалідациі творча актиСћних СІЛ з Мета пабудови незалеж-най Беларусі, абарона нациянальнай культури, школи, роднаВ мови. У якой формі павінна була ажиццяСћляцца ідея дзяржаСћнага будаСћніцтва - пра гета Сћвесь годину ішла вострое, незаціхаючая спречка паміж грамадскімі дзеячамі рознай палітичнай ариента-ванасці. Альо пераважная болипасць партію, аб'яднанняСћ нация-нальна-демакратичнага напрамку лічила сваім абавязкам пад-тримліваць адрадженскі рух, сприяць вихаванне патриятичних пачуццяСћ у білоруського селяніна, рабочага, гарадскога жихара, змагацца за білоруську школу. Натуральна, Іпто побачим з публіцистичним материялам, Які па сутнасці и визначаСћ аблічча периедикі 1917-1920 гадоСћ, даволі значнае месца на яе старонках займалі и критичния артикули, гісторика-літаратурния пуб-лікациі. Іх змест и скіраванасць таксамо адпавядалі задачах на-циянальнага самаСћсведамлення, духоСћнага адрадження народу. p align="justify"> Вядома, грамадска-палітичния абставіни паклалі свій адбітак на характар ​​тагачаснай літаратурнай критикі и яе функция-ніраванне. Яна не визначалася жанравай разнастайнасцю, а праяСћляла сябе галоСћним чинам у виглядзе водгуку на нови літаратурни твор, а найчасцей - на асобнае вьвданне, у формі лаканічнай аценкі п'єсою, пастаСћленай на сцене...
