прошлаго и таго, што адбиваецца. Больш за дваццаць гадоСћ працуючи з дакументальним материялам, напісаСћши пяць кніг, я Сћвесь годину упеСћніваюся и паСћтарае Мастацтва пра многае Сћ Чалавек НЕ падазравае, що не здагадваецца, и тади гета неспасцінутае знікае бясследна. p align="justify"> Альо я не пішу гетую, голу гісторию факту, здарення, я пішу гісторию пачуццяСћ. Можна яшче назваць гета - прапушчанай гісторияй. Што Чалавек думаСћ, разумеСћ и запамінаСћ у годину здарення? У што вериСћ ці НЕ вериСћ, якія Сћ яго билі ілюзіі, надзеі, страхі? Што зразумеСћ пра сябе и пра світло ... Гета тое, што Нельга Сћявіць, придумаць, ва Сћсялякім випадкі Сћ такий колькасці верагодних деталей и падрабязнасцей. Ми Хутка забуваємося на тое, якімі ми билі дзесяць, дваццаць ці пяцьдзесят гадоСћ тому. А калі-некалі саромімся, ці самє зжо НЕ верим, што так яно з намі и було. Мастацтва можа падмануць, а дакумент гавориць праСћду. Хоць дакумент-гета таксамо чиясьці воля, чиесьці захапленне. Альо я складваю світло сваіх кніг з тисяч галасоСћ, лесаСћ, кавалкаСћ нашага бицця. Шкірну палю кнігу я пішу Чатир-сем гадоСћ, сустракаюся и размаСћляю, запісваю 500-700 Чалавек. Травень хроніка ахоплівае дзесяткі пакаленняСћ. Яна пачинаецца з расказаСћ людзей, якія памяталі ревалюциі, прайшлі війни, сталінскія лагери, и ідзе да наших дзен-амаль сто гадоСћ. Гістория души-рускай души. Ці, больш дакладна, руська-савецкай души. Гістория вялікай и страшеннай Утопіі-камунізма, ідея якога НЕ памерла канчаткова НЕ толькі Сћ Расіі, альо и ва Сћсім Свеце. Яна яшче доСћга будз па-д ябальску спакушаць и маніць чалавечия уми. І я хацела пакінуць апавяданні саміх яе сведкаСћ и СћдзельнікаСћ.
травня хроніка працягваецца.Я іду па годині за сваімі героямі . [18, с.44].
Вось такім чинам сама пісьменніца акреслівала специфічния адметнасці и асаблівасці жанру, у якім працавала.
Жанр, Які атримлівае развіцце Сћ кнігах С.Алексіевіч, дагетуль НЕ травні Сћсе ж Такі дакладнай и адзінай Назв, хоць и принята адносіць яго да дакументалізма. Альо магчимасці ягония висвятляюцца-чим далей, критим більш. І дере, якаючи Сћжо виявілася, - асаблівая здольнасць пераносіць усю температуру даСћно перажитага реальнимі людзьмі Сћ нови годину, праз дзесягоддзі перакідваць. p align="justify"> Альо як яшче можна назваць гети жанр? Есць поза яшче адзін вариянт-репартаж з месца гістаричнай падзеі. Сіла памяці, емациянальная Сіла живих расказаСћ, температура дзеннікаСћ такія, што для іх биццам НЕ існуе дистанция годині: ніби з табой гета адбиваецца ці на тваіх вачах! репартаж непасредна з дня Сћчарашняга.
Што ж бачицца абавязкова для гетага жанру?
Перш за Сћсе: падзеі, факти, материял павінни закранаць саму глибіню души чалавечай. Інше: факти гетия, падзеі павінни датичицца многіх и многіх, гета тієї випадак, калі кажуц...
