лі Цалко улічания. p align="justify"> СтаСћка и Генштаб зиходзілі з таго, што сама Моцний групіроСћка вермахту працягвала знаходзіцца на центральним ділянці савєцкую-германскага фронту, па-ранейшаму пагражаючи сталіци СРСР. Таму яни лічилі Найбільший верагодним, што галоСћни Сћдар вермахт нанясе на маскоСћскім напрамку. p align="justify"> Аценка становішча паказвала, што бліжейшая завдання павінна заключацца Сћ актиСћнай стратегічнай абароне савецкіх войскаСћ без маштабних наступальних дзеянняСћ, у назапашванні Магутни навучаних резерваСћ и баявой технікі, и толькі пасли гетага міг Биць ажиццяСћлени пераход у рашучае наступ. ВярхоСћни галоСћнакамандуючи І.В. Сталін, насуперак абстаноСћци, якаючи існавала, директивай пекло 8 красавіка 1942 загадаСћ камандуючим шерагу франтоСћ перайсці Сћ настанням для таго, каб примусіць вермахт видаткаваць палі резерви и забяспечиць, такім чинам, перамогу над Германіяй Сћжо Сћ 1942 Годзе. Аднако разлікі на хуткае знясіленне Нямецького-фашисцкіх войскаСћ апинуліся Цалко немагчимимі, а тактика Генеральнага штабу пабудаваная на спалученні абарони и наступплення адначасова на некалькіх напрамках, привяла да катастрафічних винікаСћ. p align="justify"> Нягледзячи на велізарния страти 1941 року, у шерагах Чирвонай Арміі на савєцкую-германскім Фронц да травня 1942 налічвалася больш за 5,5 мільенаСћ Чалавек. У військах Грабала вопитних камандзіраСћ. Ваенна-пяхотния и мінаметна-куляметния вучилішчи Чирвонай Арміі рихтавалі камандзіраСћ узводаСћ - малодшие лейтенантаСћ - па паскораних праграма, усяго за шесць месяцаСћ, а падрихтоСћка чирвонаармейцаСћ и малодшие камандзіраСћ біля запасних палицях, навучальних батальенах и палкавих школах вялася яшче хутчей. ІзноСћ сфарміравания и перафарміравания дивізіі часцей за Сћсе кідаліся на фронт без неабходнай падрихтоСћкі, недаСћкамплектавания асабістим складам и Сћзбраеннем, без адпрацаванага Сћзаемадзеяння паміж падраздзяленням
У сяредзіне ліпеня 1942 перадавия часткі групи армій В«БВ» вермахту вийшлі Сћ раен ракі Дон. Войскі савецкага ПаСћднева-Заходняга фронту, аслабления Сћ папяредніх цяжкіх баях, що не Сћ таборі билі сваімі сіламі спиніць далейшае прасоСћванне Нямецького-фашисцкіх войскаСћ. Узнікла реальная пагроза прариву частак вермахту, якія наступалі, Сћ раен Сталінграда. p align="justify"> Напяредадні Вялікай Айчиннай Вайни горад Сталінград з яСћляСћся адним з найбуйнейших прамислових центраСћ СРСР. У сямі гарадскіх РАПН (Трактаразаводскім, Барикадним, Чирвокастричніцкім, Дзяржинскім, Ерманскім, ВарашилаСћскім, КіраСћскім) праживалі больш за 445.000 жихароСћ, Мелася 126 прамислових прадприемстваСћ, 125 шкіл, шераг Вишейш навучальних устаноСћ, театри, спартиСћния збудаванні и інш. З дерло дзен Вайни горад стаСћ адним з найбуйнейших арсеналаСћ на паСћдневим усходзе краіни. Сталінградскія заводи вираблялі и рамантавалі танкі, артилерийскія Прилад и цягачи, мінамети, аСћтамати, іншае Сћзбраенне и боеприпаси. Таксамо...
