ня, вачей и інших речаў, причим перадае ен не так колер усіх гетих реалій, як емацийнае асенсаванне пісьменнікам кантексту верша.
У Паета сінім Колер найперш визначаецца раку: Бо толькі недзе там, за рідним Бугам сінім, / Вятр такія, што асушаць сліз меляса («Репатриянти), Бор зАснова, цемнагриви, / А за борам - сіні Неман (»Кукурудза), Чарнаброви и пригожи / Плитагон на сінім Сожи (« Речанька), Дзвінка над Припяццю сіняй / Вільна пісня гучиць (»Над Припяццю) i іншия; Возера: Наш край нарачанскі, / Край сініх азераў («Наш край нарачанскі), / вячерняе сонца, што адлюстравалася ў тонях, / У сініх Азері маей боку - / Маей Мядзельшчини (» На Мядзельшчине) i іншия; неба: Расс нічка ў небі сінім гладкім / 3 каўша свойого мільени світлих зор («Забудуцца нягоди, ліхалецці.), Гармонік гучно під небам сінім / Нейкі музика расцягнуў (» Над Возер марських вока) i інш.3 ім звязана ўяўленне Паета пра Ваду: сінія води, сінія хвалі, сіні прибой, сіні рачна перакат, сіні разліў хвалять, сінія вочи краіни и пад.
Калі сінім афарбавани такія навакольния реаліі, як неба, простір, далечінь, вишиня, то ў читача адразу ўзнікае ўяўленне пра бясконцасць, бязмежнасць: Дихаюць грудзі ширай и ширай./Сінім просторах и Даллі («Чорния скіби), Ради ми сустречи и што зноў аблокі / Прапливаюць мірнаў сіняй вишині (» Зноў я на тих сцежках).
Гети колер дапамагае Паету ствариць малюнкі рознага годині сутак: За ракою, за гарамі, можа, далей, / Адкуль чоўнам випливали сіні дзень, / Чорнай хвалимося-навальніцай війська Вяля / Залягло ў гавиле, ў лебядзе ( «Сказ пра Вяля), Калі сіні / Змрок запаўзае ў хату, / Аживаюць знаемия речи (» Партизанскія забаўкі). Таке ўживанне відавочна вияўляе Цесна сувязь сіняга са значеннямі «Спак, цішиня». Викаристоўвае Пает сіні колер и плиг апісанні начнога зорнага неба и зор: Хлешча зор сініх лівень ("Я заўседи виходжу.) I інш.
Падобния словазлученні не так називаюць, як характаризуюць, ствараюць виразни вобразе. Читач уяўляе незвичайную пригажосць малюнкаў рек и Азер, бясхмарнай вишині, сіні колер асациюецца з цудоўним подвір'ях ем Вясна ЦІ літа. Гетаму сприяюць укропления ў вершить словазлученні кшталту сінія ягаднікі, сінія Зазори, сіні дим, сінія вочи, сінія вітрила, сіні васілек и іншия, а іх няредкае ўживанне наводзіць на мнение, што для М. Танка сіні колер з яўляецца значний болипой, чим толькі колер , ен становіцца своеасаблівим сродкам вираження стану души, вияўленнем духоўнасці. Бо чим жа яшче можна растлумачиць паслядоўнае викаристанне сіняга колеру для афарбоўкі пеўних реалій: вачей, парусоў и Надав шоўку?
Нягледзячи на тое, што такія вобразе маюць пераважна дадатную канатацию, годинах з дапамогай сіняга ствараюцца малюнкі, якія «пранізваюць холадам», виклікаюць неприемния емоциі: Які ен [сніг] биў сіні, / Калі замярзаў я/Ў пакоі пастилим / ЦІ, беспритульни, на вуліци! ("Колер снігу). Гета НЕ дзіўна, бо сіні колер псіхолагі адносяць да халоднай колеравай гами.
приметнікам сіні Пает спалучае неспалучальния ў звичайним маўленні словами, утвараючи адметния аўтарскія метафаричния епітети кшталту сінія песні, сіні шум, сіні грім, сіні перасвіст, сіні колер жалю, сіні ключ воблакаў, сіні дивает неба и інш.
Блакітни колер дапаўняе сіні І, як лічаць колеразнаўци, з яўляецца Колер емацийнасці, зносінаў, стварае ўражанне легкасці, паветранасці, ефірнас...
