ная апазіцияВ» запатрабавала демакратизациі партиі, а Сћ еканамічнай частци - хутчейшага развіцця цяжкой прамисловасці и Сћзмацнення барацьби з кулаком. Альо большасць партийнага апарату бачила Сћ Сталіне меншае зло Сћ параСћнанні з Троцкім и Сћ канц 1927 виказати за визваленне В«АпазіциянераСћВ» пекло високіх Пасад. p> Як винікала з виступах Генеральнага сакратара на ліпеньскім (1928) Пленумі ЦК УКП (б), варта було чакаць, што па заходи прасоСћвання савецкага народу па сациялістичним шляху В«супраціСћленне капіталістичних елементаСћ Будз Сћзрастаць, класавая барацьба буде абвастрацца В».
Гети тезіс скіроСћваСћся на апраСћданне жорсткіх распраСћ з усімі, хто викажа сумненія Сћ правільнасці абранага ім курсу, хто Сћстане на яго шляху да аднасобнай залагодить. І калі запланавания Восени 1929 еканамічния паказчикі НЕ далі пажаданих винікаСћ, причина таго була знойдзена Сћ дзейнасці сабатажнікаСћ и шкоднікаСћ. Так, у 1930 було абвешчана аб В«раскрицці контрревалюцийнай арганізациі В»-В« ПрацоСћнай сялянскай партиі В»,В« Прамисловай партиі В»,В« Саюзнага бюро сациял-демакратаСћ (меншавікоСћ).
У снежні 1932 міліцейскія сіли перадаваліся Сћ падпарадкаване Аб'яднанага дзяржаСћнага палітичнага СћпраСћлення (АДПУ), а Сћ ліпені 1934 яно було пераСћтворана Сћ ГалоСћнае СћпраСћленне дзяржаСћнай бяспекі (гудба) i Сћключана Сћ саюзна-республіканскі Народно камісарият унутраних спраСћ (Нкусі).
плиг ім засноСћвалася асобі Нарада, якаючи на саюзним узроСћні замацавала практику пазасудових пригавораСћ. Їй падпарадкавалася сістема В«трійокВ» у республіках, краях, абласцях, Гарад з удзелам начальнікаСћ упраСћлення Нкусі, сакратароСћ парткамітетаСћ и пракурораСћ. Усю карніцкую іерархію СћзначальваСћ Сталін, а непасредним виканаСћцам яго Волі Сћ 1934-1936 рр.. з'яСћляСћся нарко унутраних спраСћ и начальнік гудба СРСР Г. Ягода.
Реарганізация праваахоСћних органаСћ була абумоСћлена планаваннем Сталіним масавих репресій. Іх неабходнасць бачилася яму ва Сћзросшай апазіцийнасці з боці саміх камуністаСћ. Так, 270 делегатаСћ XVII з'езда РЋКП (б) (Студзень-люті 1934) плиг галасаванні за нови склад ЦК партиі виказалі недавер генсаку и прапанавалі сакратару Ленінградскага абкама партиі С. Кіраву заняць Вишейш партийную Пасадена. 1 сніжно 1934 КіраСћ биСћ застрелени прама Сћ будинку Смольнага, а разам з В«арганізатарамі забойстваВ» Л. Каменєвим и Р. ЗіноСћевим було ариштавана 1108 з 1966 делегатаСћ таго самаго з'езда, у критим ліку 98 членаСћ ЦК са 139.
Апагеем дзейнасці репресіСћнай Машинние Сталіна зрабіліся так звания маскоСћскія судовия працеси над прадстаСћнікамі колішняй партийнай и дзяржаСћнай еліти СРСР. У ліку дерло Такі працес адбиСћся Сћ 1936 па справе аб В«Антисавецкім аб'яднаним трацкісцка-зіноСћеСћскім центриВ», Які скончиСћся смяротнимі присудамі абвінавачаним. У студзені 1937 суд разглядзеСћ Справу аб так званим В«паралельних антисавецкім трацкісцкім центриВ». Асуджания билі расстраляни (Г. ПятакоСћ) або (К. Радек и Г. СакольнікаСћ) загінулі Сћ Турм.
генеральні пракурор СРСР А. Вишинскі СћкараніСћ у суднову практику правіла, паводле якога, асноСћним доказ віни падсуднага з'яСћлялася признанне Сћ злачинстве. Невипадкова таму следчия викаристоСћвалі Сћсе магчимия спосабами, у критим ліку питкі, каб В«вибіцьВ» з ариштаванага неабходния паказанні.
Сфальсіфікавания пекло пачатку да канца працеси служилі часткай кампаніі, скіраванай супраць колишніх ленінскіх саратнікаСћ, бальшавікоСћ з даревалюцийним стаж, каб паказаць, як тонка маскіруецца контр-ревалюция І як заглиблени яе карані. 1937 на лютаСћска-сакавіцкім Пленумі ЦК УКП (б) І. Сталін у сваім дакладзе В«Аб асаблівасцях партийнай роботи и заходи ліквідациі трацкісцкіх и інших двурушнікаСћ В»даСћ широкае теаретичнае абгрунтаванне репресіСћнай палітикі.
пасли Пленуму пачаліся масавия аришти служачи устаноСћ, вайскоСћцаСћ, дзеячаСћ культури и Г.Д., галоСћним чинам тих, чия ТВОРЧА або СЛУЖБОВИХ біяграфія сфарміравалася Сћжо плиг савецкай уладзе. Асабліви грамадскі резананс меСћ червеньскі (1937) працес па справе «ўдзельнікаСћ ваенна-фашисцкай Змова Сћ робітничо-Сялянскай Чирвонай Арміі В»- М. ТухачеСћскага, І. Якіра, І. Убаревіча и інших вядомих камандзіраСћ. p> Виключную актиСћнасць и ініциятиву Сћ В«барацьбе з ворагамі народуВ» виявіСћ призначав Сћ верасні 1936 Нарком унутраних спраСћ СРСР М. ЯжоСћ. У виніку Сћ 1937 колькасць ариштаваних узрасла амаль у дзесяць разоСћ. Усяго Сћ 1937-1938 гадах було ариштавана вище названих 1, 5 млн чал. p> Масавия аришти людзей запатрабавалі терміновага вирашення іх лісі. Невипадкова таму широкае распаСћсюджанне набилі пазасудовия органи - В«тройкіВ», В«ДвойкіВ», В«асобия Наради НкусіВ» и іншия. У сакавіку 1938 расстрельния пригавори напаткалі М. Бухарина, А. Рикава, Г. Ягоду, Н. Кресцінскага и многіх інших членаСћ В«Антисавецкага праватрацкісцкага блокуВ». Ім інкримінавалі В«здрадніцкую, шпіенскую, диверсійна-шкодні...
