. br/>
Пает М. Мінскі пісаСћ:
Туга неясна про щось неземному,
Кудись смутні стремленья,
Ворожнеча до того, що є, предчувствнй боязкий світло,
І спрага пекуча святинь, яких немає ...
Мативи няяснай Самотой, неясних імкненняСћ, прадчуванняСћ напаСћняюць шмат якія вершили Паета пачатку стагоддзя. Лірика няясних, няпеСћних імкненняСћ, жаданняСћ носіць Назву В«НастроіВ». БядулеСћскі Талент вельмі Чуйний да гукаСћ, фарбаСћ, пераліваСћ и пераходаСћ пачуцця. Ягоную лірику з поСћнай падставай можна назваць імпресіяністичнай. Хоць у білоруський літаратури (ди и Сћ рускай таксамо) імпресіянізм як самастойни літаратурни право-мак НЕ визначиСћся - Для Бядулі вельмі важлива пачуццева занатаваць ФАРБА, гукі акаляючага світла на дадзени момант. Часта пачуцці, емоциі виказваюцца праз адцягненую, метафаричную лексіку. p align="justify"> Б'ецца Восени халодная Сћ речную шибу.
Безупинку трасе адзінокай вярбой.
Я Далекі вандроСћца. Хачу да сяліби. p align="justify"> Па калена Сћ гразі па дарозе глухий.
Прадчуванне, чаканне чагосьці незвичайнага, страх Перад невядомим, Надав містични жах - усе гетия мативи Сћ больших ці Меншем праявах присутнічаюць у паезіі Бядулі. Увогуле Пает імкнецца пашириць, паглибіць унуграни світло асобі, Складання супяречлівасць яе пераживанняСћ, як би приСћздимае заслону над стоенимі глибінямі свядомасці и падсвядомасці. p align="justify"> Як и многія сімвалісти, 3. Бядуля Надал виключнае значенне музици верша. Тонка нюансіравания емациянальния сугуччи, (240-241) часта плиг нязначнасці, мізернасці зместу верша, Радока, Які неаднаразова паСћтараецца, ніби гавориць, што Сћ паезіі на дерло месцев, що не логіка, а настрій, пачуцце. br/>
Сняжиначкі-пушиначкі
Ляцелі матилькамі.
Над хмизамі над шизимі
Диміліся димкамі.
Зіхцеліся, мігцеліся
У розния Калера.
Драбнюткія, пякнюткія,
Як зоранькі, як Зазори.
ДоСћгі годину Змітрок Бядуля падпісваСћ вершили псеСћданімам Ясакар. Цяжка растлумачиць гети псеСћданім. Ясакар - пірамі-дальная таполя, тонка, стромкая, з приціснутимі да ствала галінамі. Зрокавае Сћражанне таке, што древа гета ніби Страл ірвецца Сћ неба. Паезія 3. Бядулі таксамо як би імкнецца Сћ паднябесния висі. Можа, па тій причине, што мала знаходзіць на зямлі ідеальнага, пригожага, незвичайнага. p align="justify"> Бядуля-Ясакар, гетак жа як Максім Багдановіч, принес у білого-рускую паезію штрсьці Нова, чаго да яго Яна не крейди. Ва Сћсялякім випадкі адзнаку інтелігентнасці, культ пачуцця, замілаванасці да пригажосці, развітай у навакольним Свеце. Вершили 3. Бядулі сведчаць,...
