i па iнших меркаваннях, займалi усьо палiтичния партиi, Акрам бальшавiкоСћ, якiя, з приездам Леніна, заклікалі НЕ аказваць падтримкі Часоваму Сћраду, "як буржуазна-памешчицкаму ". На iх мнение, Улада павiнна була належаць Савета Робочим i салдацкiх депутатаСћ.
18 красавіка міністр замежних спраСћ П. МілюкоСћ у палею телеграме (ноце) на адрас саюзнікаСћ па Антанце запеСћніСћ іх у няСћхільним курсі Расіі на "перамоганоснае заканченне Вайна ". Критим самим міністр праігнараваСћ імкненне "ревалюцийнай демакратиі "на дасягненне міру шляхам перагавораСћ. У адказ Петраградскі Савета, а пасли яго - іншия Савета и Льови партиі, резка асудзілі П. Мілюкова, а сам ен биСћ вимушани падаць у адстаСћку. У тих умів у асяроддзі "ревалюцийнай демакратиі "узнікла и паширилася ідея аб сумесним (кааліцийним) урадзе кадетаСћ и сациялістаСћ. НеСћзабаве Сћ годин Сћрад (прем'ер-міністр Г. ЛьвоСћ) увайшлі прадстаСћнікі меншавікоСћ, есераСћ и народних сациялістаСћ (енесаСћ).
Партия бальшавікоСћ резка адмоСћна аднесліся да ідеі кааліциі и називалі прихільнікаСћ супрацоСћніцтва з буржуазнимі партиямі "згоднікамі" і Надав здраднікамі. "Красавіцкі кризіс", Акрам іншага, адбіСћся Сћ павишенні актиСћнасці бальшавікоСћ. Пад іх уздеяннем на франта распаСћсюдзіліся "братанні" і Сћзмацнілася дезерцірства.
Реальнае стаСћленне палітичних СІЛ и Сћсяго грамадства Сћ целим да Вайни виявілася 18 червеня, калі па закліку РЋсерасійскага з'езда СаветаСћ робітника І салдацкіх депутатаСћ у многіх Гарад краіни адбиліся маніфестациі и мітингі. На Беларусі яни прайшлі Сћ губернскіх и асобних (Бабруйск, Гомель) центрах пад лозунгамі падтримкі Часовага Сћрада и распачатага наступлення рускіх військ ПаСћднева-Заходняга фронту. Бальшавіцкія антиваенния заклікі на тих маніфестациях Поспеха НЕ мелі, затое на пазіциях іх уздзеянне набилі разбуральния наступстви. У виніку многія часці адмовіліся виконваць загад камандавання и виступіць супраць ворага.
настанням рускіх військ ПаСћднева-Заходняга фронту Сконч для іх катастрофай и абвастрила льно-палітичную напружанасць у грамадстве. Так, 3-4 ліпеня Сћ Петраградзе, часці гарнізона, якія знаходзіліся пад відпливаючи бальшавікоСћ и анархістаСћ, здзейснілі СПРОБА звярження Часовага Сћрада.
У адказ з Мета умацавання дисципліни на Фронц Сћрад А. Керанскага СћвеСћ пакарану смерцю и забараніСћ антиСћрадавую агітацию. У Мінску биСћ перапинени вихад бальшавіцкай газети "Зірка".
Палітичная напружанасць у краіне Сћзрасла яшче больш, калі стала вядома аб пасилци вярхоСћним галоСћнакамандуючим генералам Л. Г. Карнілавим казацкіх и інших часцей на Петраград для заміни військ бальшавізаванага гарнізона. Гетая Акция була Сћзгоднена з прем'ер-міністрам А. Керанскім, критим не менше, була Сћспринята як Спроба дзяржаСћнага перавароту и Сћсталявання ваеннай диктатури.
Намаганнямі палітичних Партіям, СаветаСћ, салдацкіх камітетаСћ, САЮЗ чигуначнікаСћ, большасці вишейшага камандавання и р. д. узнікши 25-26 жніСћня "карнілаСћскі мяцеж" скончиСћся без кравапраліцця, а сам били галоСћнакамандуючи са сваім штабам здаСћся. У ліку Важливо наступстваСћ гетага канфлікту було и тое, што колькасць прихільнікаСћ кааліциі з буржуазіяй резка зменшіть, ідея ваеннага шляху Сћ дасягненні міру була канчаткова адкінута. Адначасова аСћтаритет бальшавікоСћ як змагароСћ за неадкладнае спиненне Вайни и прихільнікаСћ перадачи Сћсей залагодить Савета істотна Сћзрос.
Па заходи развіцця ревалюциі прадстаСћнікі Сћсіх палітичних парту билі Сћключани Сћ органи дзяржаСћнай залагодить - губернскія и павятовия камісарияти. Літах-Восени адбиліся вибари Сћ гарадскія думи и земства, галоСћним чинам па партийних спісах, якія принеслі перамогу лівим партиям - есери и меншавікам. Шматпартийная сістема, што Сћсталявалася Сћ краіне, рабілася асноСћнай криніцай фарміравання органаСћ залагодить. Плиг критим раскладзе палітичних СІЛ Льови партиі мелі найлепшия шанці атримаць большасць ва РЋстаноСћчим сходзе.
Бальшавікі таксамо склалі свій вибарчи спіс у парламент, альо адначасова яни Сћзмацнілі Сћсебаковую, у критим ліку канспіратиСћную дзейнасць па падрихтоСћци Сћзброенага паСћстання пад гаслам "Уся Сћлада Савета ". У целим, з Вясна па Восени усьо палітичния сіли Сћ сваім стаСћленні да Часовага Сћрада падзяліліся на яго безумоСћних прихільнікаСћ и НЕ Менш ваяСћнічих праціСћнікаСћ. Такія ж принциповия разиходжанні назіраліся и Сћ адносінах да ваеннага, аграрнага, рабочага, нациянальнага питанняСћ. Шкірна партия Сћсведамляла, што реалізация іх стратегічних Мет у многім залежиць пекло таго, наколькі привабнай для мас (як патенцияльних вибаршчикаСћ) Будз палітичная праграма и тактика кожнай з іх па азначаних питанняСћ.
Што датичиць праблєми Вайни, то Вясна РСДРП, Бунд, ПС-Р, БСГ лiчилі яе абарончай и таму заклiкалі да яе працягу да заключення ганаровага мiру, без анексiй i кантрибуций. Партийния арганізациі и падначаления ім Савета Сћзялі актиСћни Сћдзел у падпісци...
