дамагліся права абіраць пекло сябе двох прадстаСћнікоСћ у якасці абаронцаСћ сваіх інтаресаСћ супраць самавольства патриціанських магістратаСћ. Трибуни и іх памочнікі - два Едиль билі надзелени асаблівай недатикальнасцю и атрималі права припиняць дзеянне рашенняСћ магістратаСћ и сенату (права "вета"). Яни таксамо дамагліся права Сћдзелу Сћ пасядженнях сенату. Яни склікалі плебейскай відразу и старшинствавалі на іх. ПаСћнамоцтви трибунаСћ абмяжоСћваліся мяжой горада. p align="justify"> Ніжейшия магістрати. Акрам гетих магістратуру, у старажитним Риме існаваСћ шераг інших магістратуру для виканання абавязкаСћ паліциі бяспекі и пажарнай паліциі, расследаванне на месцев злачинства, назіранні за станам дарога. Яни насілі агульная назва "дваццаці шасці мужоСћ". p align="justify"> Екстраардинарния магістратури
Диктатар. На годину якіх-небудзь надзвичайних сітуаций, викліканих альбо Вайн, альбо абвастреннем класавай барацьби, сенат даручаСћ консулу призначиць диктатара на термін не більший за шесць месяцаСћ. p align="justify"> З призначеннем диктатара Сћсе ардинарния магістрати бралі на сябе абавязацельства падпарадкоСћвацца диктатару на Сћвесь термін яго паСћнамоцтваСћ. Улада диктатара була настолькі неабмежаванай, што НЕ дапускаліся правакациі, гета значиць апеляциі на смяротния присуди, винесения диктатарам. Диктатар призначаСћ памочніка - начальніка конніци. p align="justify"> Начальнік конніци. Гета биСћ памочнік диктатара Сћ ваенних и адміністрацийних справах. На яго таксамо НЕ распаСћсюджвалася вета магістратаСћ. p align="justify"> пасли складання абедзвюма екстраардинарнимі магістрата сваіх паСћнамоцтваСћ, іх можна було прицягнуць да адказнасці Перад Народним сходам.
. Едикти магістратаСћ
адной з формаСћ правотворення, специфічнай менавіта для римскага права, з'яСћляліся едикти преторию. Термін "едикт" адбиваецца пекло слова "dico" (кажу) i адпаведна гетаму значення першапачаткова азначаСћ славеснае распарадженне (або слоСћную аб'яву) магістрата па тою ці іншим питанні. Альо устность дадзенага распарадження більше не магла задавальняць грамадскія адносіни, якія пастаянна пашираліся Сћ сваім аб'еме и відах. Менавіта таму потим едикт пачинае набиваць форму пісьмовага дакумента. З цягам годині едикт атримаСћ адмисловае значенне праграмнага аб'яви, якое, па СћстаноСћленай практикай, рабілі (ужо вядома Сћ пісьмовай формі) магістри плиг Сћступленні на Пасадена. Юрист Гай пісаСћ, што асаблівае значенне мелі едикти:
преторию (як гарадскіх, Займаюсь справамі грамадзянскай юрисдикциі паміж римскімі грамадзянамі, так и перегринского, якi загадвае грамадзянскімі справамі паміж Перегрин и Перегрин и римскімі грамадзянамі)
куріальних едила, якiя ведаюць грамадзянскімі справамі па гандлевих вань (у правінциях - адпаведна квесторів).
