ная витворчасць. 2 вадзяния і 2 ветравия млини ў Глибокім НЕ спраўляліся з памолам збожжа, и прадпримальнік перация Мірман пабудаваў у 1911 ў Глибокім млин, Які приводзіўся ў рух дизелем.
Для витворчасці піва и дражджей биў пабудавани невялікі завод на Беразі Возера Кагальнае. У Глибокім була абараначная, тут працавада 10 чалавек, некалькі хлебалякарняў и булачних. Була наладжана витворчасць робуваних цукерак. Невялікая маслабойня вирабляла лляні и канапляни алей.
У вёсках Падгаі и Арехава билі цагельния заводи. У в. Арекава працаваў вапнави завод, у маёнтку Азярци вираблялася чарапіца.
У 1890-я гт. ўрад арганізаваў у Глибокім «склад у разліў» віна и гарелкі. Для гетага було ўзведзена некалькі мураваних будинкаў, у якіх цяпер размешчана бальніца.
У канц 19 - пачатку 20 ст. була пракладзена чигунка Глибокае-Свянцяни. У 1907 праз територию Глибоччини прайшла чигунка, якаючи злучиться Замошша, Падсвілле, Празарокі.
Напяредадні и ў годину ревалюциі 1905- 1907 рр. на Глибоччине аживіўся ревалюцийни и грамадскі рух. У 1897 тут була створана арганізация Бунда, якаючи прадстаўляла інтареси дробнай буржуазіі, яўрейскіх гандляроў, рамеснікаў, майстравих. У 1904 Віленская група РСДРП распаўсюдзіла ў Глибокім лістоўкі Паўночна-Заходняга камітета РСДРП, у якіх вялася агітация супраць царизму и руська-японскай Вайни. 3 Нагода Першамая ў 1903 и 1905 рр. праводзіліся маёўкі ў Лаўринаўскім ліс за 2 км пекло мястечка. У пачатку Лістапада 1905 адбилася деманстрация жихароў Глибокага, у якой приняло ўдзел некалькі соцень чалавек. Деманстранти сабраліся на риначнай полишаючи, узнялі над калонай Чирвони сцяг и з лозунгамі «Далоў царскае самадзяржаўе!», «Няхай Живе ревалюция!», Са спяваннем ревалюцийних пісень рушилі па Замкавай вуліци цераза міст да царкоўнага саду, дзе адбиўся мітинг.
У лістападзе 1905 забаставалі паштовия служачия Глибокага. Забастоўка працягвалася 3 тидні, у виніку большасць служачи була звольнена.
У 1905 зноў аживіўся сялянскі рух. Праявілася гета ў парубками памешчицкага лісі, патравах лугоў и пасеваў. 31 снігових 1905 пристаў 1-га стана Дзісенскага Павєтьє сумесна з 3 паліцейскімі ўраднікамі, 4 коннимі и 8 пешимі стражнікамі прибилі ў в. Хоцькі, каб ариштаваць у маёнтку Канстанцінава памешчика Акушкі галоўних зачиншчикаў самавольнай парубкі лісі Баляслава Мархель, Уладзіслава Креміса и Франца Мацвяёнка.
Царська ўлада ў тієї годину у Глибокім була прадстаўлена звичайнай адміністрацияй и паліцияй: станавим приставам, паліцейскім ураднікам, двума жандарамі, судзебним следчим, земскім начальнікам и іншимі чиноўнікамі, а таксамо 2 свяшченнікамі и ксяндзом.
Націск народних мас примусіў царизм утвариць агульнадзяржаўную прадстаўнічую ўстанову - Дзяржаўную думу, МАНІФЕСТ пра зацвярдженне якой биў надрукавани 6 жніўня 1905 У Расійскі «парламент» дапускаліся и прадстаўнікі працоўних. Альо права примаць удзел у вибарах билі пазбаўлени рабочия. Магутни пад'ём рабочага руху виліўся ў кастричніку 1905 ў агульнарасійскую палітичную страйк. Яна ахапіла ўсю краіну, и ў снежні 1905 перарасла ва ўзброенае паўстанне. Дзяржаўная дума (т.зв. Булигінская, пекло імя Старшині Савета Міністраў А.Р.Булигіна) так и не була склікана.
Вясна 1906 паводле новаго вибарчага закону пача роботу 1-я Дзяржаўная дума, дзе ўжо була и робоча кури. Сялянскія депутати (трудавая група) патрабавалі адчуження памешчицкіх зямель и стварення агульнанароднага зямельнага фонду. Думскія дебати напалохалі ўрад. Указам цара пекло 8 ліпеня 1906 1-я Дзяржаўная дума була раз- АГНА. На дапамогу мясцовай паліциі ўсё часцей виклікаліся войскі; билі зацверджани ваенна-палявия суди. Увесь хід Падзу 1905 паказаў, што галоўним намагається грамадска-палітичнага жицця Расіі було аграрнае. Імкнучися аслабіць яго вастриню, урад видаў указ пра землеўпарадкавальния камісіі. Яни билі заклікани садзейнічаць Сялянскаму банку ў набицці зямлі сялянамі шляхам продаж ім часткі казенних и ўдзельних зямель. Альо гетия паўмери НЕ задавальнялі сялян, и яни вялі барацьбу за поўную ліквідацию памешчицкага землеўладання.
У пачатку 1907 адбиліся вибари ў 2-ю Дзяржаўную думу. Палітични настрій сялян знайшоў свае адлюстраванне ў наказах у 2-ї Думу. Сяляне патрабавалі роўнасці ўсіх Перад законам, Свабода сходаў, саюзаў, скарачення рабочага дня, павишення заработнай плати.
У робітників руху Беларусі ў пачатку 1907 працягваўся спад. Аднако у красавіку пракацілася хвалячи першамайскіх забастовак. Агульная забастоўка робітника І рамеснікаў адбилася 18 красавіка и ў Глибокім.
Так восені розмах рабочага и сялянскага руху скарачаецца, а з кастричніка - поступається ў Паласу глибокага кризісу.
Викариста...