span align = "justify">, нораСћ , Звичай , адданне . Вишей приведзения терміни паказваюць и на паходжанне звичаевага права, и на яго Сћласцівасці.
Ідея фармальнага раСћнапраСћя свабодних грамадзян була характернай рисай старажитнага звичаевага права, поСћнага бяспраСћя халопаСћ и челядзі нявольнай и фактичних ільгот для пануючага Клас. На вечавих сходах усьо свабодния хатнія гаспадари маглі Сћдзельнічаць у вирашенні дзяржаСћних спраСћ, валодалі роСћнай праваздольнасцю. У частци заняцця дзяржаСћних Пасад и Сћ присваенні сабе некатора даходаСћ буйния землеСћласнікі дамагліся для сябе пераваг. Асабліва Сћзраслі перавагі І Правил кіруючих вирхоСћ у перияд станаСћлення и Сћмацавання феадальних адносін. У сувязі з чим и звичаевае права пача замацоСћваць праваадносіни, вигодния класу феадалаСћ. Гетая дваістасць звичаевага права атримала адлюстраванне и Сћ різни помніках пісанага права, такіх, як Дагавор 1229, у грамат Полацкай и Віцебскай земляСћ. Дагавор 1229 биСћ укладати Смаленскім, Віцебскім и Полацкім княствамі з блює и Гоцкім Берагам. ГалоСћнае призначенне дагавора укладати Сћ замацаванні прававих нормаСћ, якія забяспечвалі нармальния адносіни паміж Заходне-і СћсходнееСћрапейскімі народамі на Аснова Сћзаемнасці и раСћнапраСћя. У дагавори прадугледжвалася зацвярдженне мірних адносін, визначаСћся аб ем адказнасці за кримінальния злачинстви, парадак и чарговасць спагнання доСћгу, парадак судаводства. [2, c.89]
Звичаевае права вияСћляецца, дерло чинам, у юридичних дзеяннях (фактах). Найважнай Форман висловивши звичайнага права служаць акти юридичних Угод и судовия акти, якія служилі пераважна для распазнання права грамадзянскага и кримінальнага. У іх дзейсния асобі імкнуцца здзейсніць дзеянне паводле з прав, но НЕ заСћседи дасягаюць гета мети. Нарешце, яно можа Биць вияСћленае Сћ славесних формулах - юридичних приказках, з якіх некатория пазней Сталі Форман закону, а шматлікія ацалелі да наших дзен з часоСћ найстаражитних, наприклад: Малади на бітву, а старі - на думу ; Малади князь, Малад и душа ; На адним віча, ди НЕ адни прамова и Г.Д.
Паводле з паходжаннем звичаевага права, яно: Першай - валодае падвойнай абавязковасцю - унутранай и вонкавай, гета значиць права змяняецца НЕ толькі асабістим Сумленний и притомнасцю права. Інше - для паведамлення праву вонкавай абавязковай сіли яму Надал релігійнае значенне, гета значиць паходжанне абавязкових нормаСћ узводзіцца да самогу бажаству. У треціх, звичайнае права лічилася природжаним для вядомага плем'я або ...
