ку забрались и Ганна Жалабковіч. Яна Моцний тримала за руку сямігадовага сина Віцю. Смяротна параненая жанчина, падаючи, прикрила сина сабою. Дзіця з прастреленай рукою праляжала пад трупах маці да адиходу карнікаСћ з вескі. Антон БараноСћскі биСћ Парані Сћ НАДУ разриСћной Куля. Яго гітлераСћци палічилі мертвим. p> Абгарелих, паранених дзяцей падабралі и вихадзілі жихари суседніх Весак. Адзіни даросли сведка хатинскай трагедиі - 56-Гадові вяскови Каваль
Іосіф Камінскі , абгарели, Парані, апритомнеСћ позна ноччу, калі фашистаСћ ужо не було Сћ весци. Яму давлячи перажиць яшче адзін цяжкі Сћдар: сярод трупаСћ аднавяскоСћцаСћ ен знайшоСћ свойого параненага сина. Хлопчик биСћ смяротна Парані Сћ живот, атримаСћ моцния апекі. Ен памер на руках у бацькі. p> Гети трагічни момант з жицця Іосіфа Камінскага пакладзени Сћ Аснова стварення адзінай скульптури мемарияльнага комплексу В«ХатиньВ» - В«Няскорани ЧалавекВ».
Шесць Чалавек признани сведкамі хатинскай трагедиі: адзіни даросли и пяцера дзяцей.
Яскевіч Уладзімір Антонавіч пасли Вайни вихоСћваСћся Сћ Плешчаніцкім дзіцячим будинку. Поза Живе Сћ в. Казир Лагойскага раена.
Мае дачку, Унучки, Унук и праСћнука. Яскевіч (Фіохіна) Сафія АнтонаСћна таксамо вихоСћвалася Сћ Плешчаніцкім дзіцячим будинку. Сконч Бресцкае рамеснае вучилішча. Поза Живе Сћ Мінску. Мае двох синоСћ и Сћнучку. p> Жалабковіч Віктар Андреевіч пасли Вайни апинуСћся Сћ дзіцячим будинку таксамо.
СкончиСћ рамеснае вучилішча.
Живе и працуе Сћ Мінску. Мае дачку, Унучки. p> Жалабковіч Аляксандр Пятровіч скончиСћ ваеннае вучилішча и ваенную академію. СлужиСћ ва узброєні сілах. БиСћ падпалкоСћнікам запасу. Альо Аляксандр Пятровіч Сћжо памер (у 1994 р.). p> БараноСћскі Антон Іосіфавіч жиСћ у Мінску, альо трагічна загінуСћ у 1969 Годзе.
Камінскі Іосіф Іосіфавіч пасли Вайни жиСћ у в. Казир. Ен да апошніх дзен свойого жицця приходзіСћ у Хатинь. Іосіф Іосіфавіч памер у 1973 Годзе. Пахавани Сћ Лагойску. br/>
4. Мемарияльни комплекс В«ХатиньВ»
Гістория стварення
ДоСћгі годину пасли Вайни на месцев, дзе калісьці була Хатинь, стаяСћ адзінокі драСћляни абеліск з краснай зоркай, пазней невялічкі гіпсави помнік. Альо Сћ студзені 1966 ЦК КПБ приняСћ рашенне аб стваренні Сћ Лагойскім раене мемарияльнага комплексу В«ХатиньВ». p> Помнік, што стаяСћ на магіле жихароСћ Хатині да 1965
У сакавіку 1967 биСћ абяСћлени конкурс на Лепша праект мемарияла. У ім перамог калектиСћ архітектараСћ: Ю. ГрадаСћ, В. Занковіч, Л. Левін, скульптар - народні мастак БРСР С. СеліханаСћ. p> В«Праця над праектам захапіла нас, - успамінае Леанід Левін. - Ми придумалі вянци зрубаСћ на месцев колишніх дамоСћ, абеліскі Сћ виглядзе пячних комінаСћ, альо чагосьці НЕ Грабала. Зарослае травою поле, сведка трагедиі, захоСћвала мертву цішиню. І Раптен у гета шчимлівай цішині нечакана заспяваСћ жаСћрук. ...
