іі. У снежні 1916 "Дзянніца" перастала виходзіць. Далейшае развіцце білоруського нациянальнага руху стала магчимим толькі Сћ виніку перамогі ЛютаСћскай буржуазна-демакратичнай ревалюциі.
ЛютаСћская буржуазна-демакратичная ревалюция - з'ява сусветна-гістаричнага значення. 3 аднаго боці, яна падвяла рису пад шматвя-кував гісторияй расійскай манархіі, о з другог - адкрила шлях да демакратичнага развіцця Расіі. У 20-я гади дзень перамогі ЛютаСћскай ревалюциі - 12 сакавіка (па Новам Стила) биСћ "Чирвони днем" у савецкім календаря. 3 цягам годині памяць аб гета ревалюциі па-чала сцірацца. Їй було адведзена вельмі сціплае месца "пралога Кастричніка". Аднако ЛютаСћская ревалюция заслугоСћвае большага. Яна ператварила Расію Сћ саму свабодную краіну таго годині.
ГалоСћнимі причинамі ревалюциі з'явіліся класавия супяречнасці, цяжкае ваеннае становішча. Незадаволенасць Робітники, сялян, сал-дат, даведзених да Крайняй галечи Вайн, гаспадарчай разрухай, голадам, вилілася Сћ масавия виступленні супраць царизму, буржуазіі и реакцийнай ваеншчини.
Пачатак ревалюциі паклалі масавия забастоСћкі, мітингі и деманстрациі Робочої 23 лютаго 1917 у Петраградзе. 25 лютаго забастоСћка стала Сћсеагульнай, а 26 лютаго пача Сћзброенае паСћ-Стан. На бік Робочої пераходзілі салдати. Раніцай 27 лютаго на бік ревалюциі перайшло 10 тис. паСћстаСћших салдат, а Вечар іх налічвалася Сћжо болипой за 60 тис. Рабочия и салдати аб'ядноСћваліся Сћ баявия дружини. 27 лютаго гетия дружини захапілі ГалоСћни арсе-нал, телеграф, вакзали, визвалілі з турмаСћ палітичних зняволених. Ревалюция Сћ Петраградзе перамагла. 2 сакавіка цар Мікалай II адрокся пекло прастола. Закінчити 300-гадовае панаванне династиі Раманавих. Сістема царскай залагодить прийшла Сћ супяречнасць з грамадскім развіццем Расіі. Гета и було галоСћнай причинай хуткай и адносна легкай перамогі ревалюциі. Акрам таго, ахапіСћшия Сћсю краіну палітични, еканамічни, нациянальни кризіси активізавалі барацьбу працоСћних супраць царизму. У гета барацьбе Сћдзельнічалі розния сацияльния сіли.
ДоСћгі годину у савецкай гістаричнай літаратури распаСћсюджваСћся тезіс аб кіруючай роли партиі бальшавікоСћ у ревалюциі. Гети тезіс НЕ адпа-вядае сапраСћднасці. Бальшавікі, СІЛ у якіх було мала, що не маглі тади Сћзняць Народния маси на барацьбу. У петраградскіх партийних арганізациях, якія дзейнічалі падпольна, налічвалася Сћсяго 2 тис. Чалавек, а па Сћсей краіне - 24 - 25 тис. КіраСћніцтва ІМІ було аслаб-лена. За мяжой, у Швейцариі, дзейнічала Загранічная калегія ЦК (У.І.Ленін, Р.Я. ЗіноСћеСћ, Н.К. Крупська), якаючи фактична виконвала ролю ЦК. У Петраградзе функциі агульнарасійскага кіраСћніцтва балипавікамі виконвала Рускае бюро ЦК, у якое напяредадні ревалюциі Сћваходзілі А.Г.ШляпнікаСћ, П.А.Залуцкі, В.М.МолатаСћ. Балипавікі чакалі ревалюциі и садзейнічалі їй. Альо памилкова лічиць, што яни рихтавалі и кіравалі ревалюцияй. Аб гетим пісаСћ У.І.Ленін, падкресліваючи, што Нельга прадбачиць хід ревалюциі, яе Нельга виклікаць. Можна толькі працаваць на карисць ревалюциі. Н.К.Крупская Сћ сваім лісце Л.Д. Троцкаму Сћ 1927 пісала, што Сћ годину ЛютаСћскай ревалюциі Сћздзеянне партиі бальшавікоСћ було нязначним. Яшче больш канкретна виказаСћся кіраСћнік рускаго бюро ЦК А.Г.ШляпнікаСћ. Ен пісаСћ, што ЛютаСћская ревалюция НЕ магла Биць падрихтавана партияй балипавікоСћ, бо ревалюция була стихійнай, а бальшавікі Сћсе рабілі для таго, каб надаць гета стихіі арганізавани характар.
Які характар, рухаючия сіли и асаблівасці ревалюциі? Па сваім характар ​​яна була буржуазна-демакратичнай, альо Сћ адрозненне пекло Першай - пераможнай. ГалоСћная яе завдання - звярженне царизму -Виканана. Рухаючай сілай ревалюциі з'яСћляСћся народ. Асаблівасцю ревалюциі було тое, што яна непаслядоСћна вирашила вань аб уладзе. У виніку Сћ краіне Сћтварилася двоеСћладдзе.
пасли перамогі паСћстання па Сћсей краіне вибіраліся Нови органи Сћлади - Савета. Аднако большасцю Сћ іх аказаліся меншавікі и есери.
Гета тлумачицца наступнимі причинамі:
1. Ревалюция виклікала да актиСћнага палітичнага жицця шматмільенния маси Расіі. Мітинговая хвалячи адмоСћна Сћздзейнічала на свядомасць людзей. У тих умів бальшавікі разлічваць на значную падтримку НЕ маглі.
2. За гади Вайни значний памяняСћся склад рабочага класа. Каля 40% кадравих Робочої билі на Фронц, многія саслани Сћ Сібір, на катаргой. На заводах и фабриках працавалі вихадци з класа дробових уласнікаСћ, якія ішлі за меншавікамі и есерамі, пасилалі іх у Савета.
3. За гади Вайни бальшавіцкія арганізациі билі падвергнути жорсткім репресіям. Відния дзеячи бальшавіцкай партиі знаходзіліся Сћ Турм, посиланнях або за мяжой. Меншавіцкія и есераСћскія арганізациі дзейнічалі свабодна.
Народ, Які пасилаСћ Сћ Савета сваіх прадстаСћнікоСћ, спадзяваСћся на тое, што яни виканаюць усьо яго патрабаванні. Аднако меншавіцка-есераСћскае кіраСћніцтва Саветамі ...
