Буржуазния реформи 60 - 70-х гадоСћ и контрреформи 80 - 90-х гадоСћ
Реформа 1861 ліквідавала галоСћную перашкоду, што стримлівала развіцце капіталізму Сћ Расіі - пригоннае права. Аднако гетага було недастаткова. Каб рухацца наперад да сапраСћди буржуазнага грамадства, Расіі билі патребни іншия реформи дзяржаСћна-палітичнага ладу. У 60 - 70-я гади Сћрад Аляксандра II приняСћ шераг пастаноСћ аб правядзенні такіх реформ: земскай, судовай, гарадской, ваеннай, у галіне Народнай адукациі и друку.
3 усіх реформ самай радикальнай з'яСћлялася суднова. Нови судовия статути, якія билі приняти 20 Лістапада 1864 р., рашуча паривалі з існаваСћшим ранєй у Расіі судновим ладам. Нови суд будаваСћся на бессаслоСћних принципах. Абвяшчаліся нязменнасць суддзяСћ, незалежнасць суду пекло адміністрациі, Вусни характар, спаборнасць и галоснасць судовага працесу. Плиг разглядзе кримінальних спраСћ прадугледжваСћся Сћдзел у судновим працесе Присяжна засядацеляСћ, ствараСћся інститут Присяжна павераних (АдвакатаСћ). Працес папяредняга слідства перадаваСћся пекло паліциі судновим следчим. Значний скарачалася сістема судаводства. Першай інстанцияй стаСћ мірави суд з адзіним суддзей, інший - з'езд міравих суддзяСћ, потим ішлі акруговия суди (у губерніях) i судовия палати (аб'ядноСћвалі некалькі губерняСћ). Для Сћсіх судоСћ імпериі існавала адзіная апеляцийная інстанция - сенат. Міравия суддзі павінни билі вибірацца на павятових земскіх сходах и Сћ гарадскіх думах. Члени суднових палат и акругових судоСћ зацвярджаліся імператарам, а міравия суддзі -Сенаті. Нагляд за дзейнасцю суднових устаноСћ ажиццяСћлялі пракурори, якія падначальваліся непасредна міністру юстициі. Разам з критим суднова реформа пакідала валасни суду для сялян (па грамадзянскіх и дрібних кримінальних праворуч), духоСћни суд (кансісторию) па справах для духавенства и ваенния суди для вайскоСћцаСћ. Вишейшия дзяржаСћния чини падлягалі Вишейшаму кримінальнаму суду. p> На Беларусі суднова реформа пача толькі Сћ 1872 з увядзення міравих судоСћ. Аднако міравия суддзі, у адрозненне пекло центральних губерняСћ Расіі, тут не вибіраліся, а назначаліся міністрам юстициі. Акруговия суди, присяжния засядацелі и присяжния паверания з'явіліся Сћ заходніх губерній толькі Сћ 1882 Спіс Присяжна засядацеляСћ таксамо зацвярджаСћся Сћладамі. Усе гета було винікам паСћстання 1863 - 1864 рр.. - СамадзяржаСће НЕ давярала мясцовим памешчикам, сярод якіх билі моцния прапольскія настроі.
Земська реформа, аб'яСћленая 1 студзеня 1864 р., прадугледжвала стваренне Сћ Павєтьє и губерніях вибарних устаноСћ для кіраСћніцтва мясцовай гаспадаркай, Народнай асветай, медицинскім абслугоСћваннем насельніцтва и іншимі справамі непалітичнага характар. На Беларусі Сћ сувязі з падзеямі 1863 - 1864 рр.. уводзіць вибарния Сћстанови царскі Сћрад НЕ адважиСћся. Палітика недаверу мясцовим памешчикам працягвалася ажно да 1911 р., калі ва Сћсходніх губерній Беларусі билі створани Земство, и то згодна са специяльним вибарчим законам.
Са спазненнем на 5 гадоСћ на Беларусі була праведзена гарадская реформа (принята Сћ 1870 р., а на Беларусі пача Сћ 1875 р.). Яна абвяшчала принцип усесаслоСћнасці плиг вибарах органаСћ гарадскога самакіравання - гарадской думи и гарадской управи на чале з гарадскім Головата. Аднако права вибіраць и Биць абранимі Сћ гарадскую думу атрималі толькі тия, хто плаціСћ гарадскія падаткі. У палю Чарга, яни падзяляліся на вки вибарчия куриі (у залежнасці ад памеру виплочваемага Сћ гарадскую скарбницю падатку). У дерло Сћваходзілі найболип буйния плацельшчикі, якія плацілі трець агульнай суми гарадскіх падаткаСћ; у іншу - сяреднія падаткаплацелипчикі, яни таксамо плацілі трець гарадскіх падаткаСћ; у трецюю - дробния падаткаплацелипчикі, што виплочвалі астатнюю трець агульнай суми. Плиг гетим шкірна кури вибірала аднолькавую колькасць членаСћ гарадской думи (Галосних). Такім чинам, уведзеная сістема гарадскога самакіравання забяспечвала Сћладу буйної буржуазіі - купцям, прадпримальнікам, уладальнікам нерухомасці. Рабочия, служачия, інтелігенция, якія складалі асноСћную масу насельніцтва гарадоСћ, що не мелі магчимасці Сћдзельнічаць у гарадскім самакіраванні як непадатковае насельніцтва.
Гарадская дума падначальвалася непасредна сенату, а не мясцовай адміністрациі, аднако нагляд за дзейнасцю думи ажиццяСћляСћ губернатар праз специяльна створания губернскія Сћстанови па гарадскіх праворуч, Гарадскі Головата Сћ буйних Гарад зацвярджаСћся на палею пасадзе міністрам унутраних спраСћ, а Сћ дробових - губернатарам. Кампетенция гарадскога самакіравання була абмежавана вузкімі рамкамі чиста гаспадарчих питанняСћ: добраСћпарадкавання териториі горада, арганізациі гарадскога Гандль и транспарту, Народнай адукациі и ахів здароСћя, приняцця санітарних и супрацьпажарних заходів. Дума крейди права абкладваць падаткамі маемасць и...
