вабодная ЕСћропаВ», В«СвабодаВ» и іншия центри В«пад виглядають найноСћших гістаричних адкриццяСћ працягваюць стария видумкі білоруських буржуазних нацияналістаСћ аб биццам б адвечнай варожасці и супрацьлегласці інтаресаСћ рускаго и білоруського народаСћ, пра биццам б вирашальним значенні Заходняй ЕСћропи на гаспадарчае развіцце и культуру Беларусі В». Натуральна, савецкія гісторикі НЕ маглі дазволіць распаСћсюдзіцца мнение аб критим, што білоруси бліжей да ЕСћропи, чим рускія, таму на такія вибрикі НЕ замарудзілі з'яСћляцца адкази савецкіх гісторикаСћ у виглядзе робіт, якія на кастрираваним дакументальним материяле падкреслівалі спрадвечнае імкненне беларусаСћ да яднання з розсіяних . Адной з такіх робіт була манаграфія Л. Абецедарскі В«Білорусь и Расея: Нариси руська-білоруських сувязяСћ інший палового 16 - 17 стст.В». Зиходзячи з гета кнігі атримлівалася, што існавала настойлівае імкненне білоруського сялянства и нізоСћ гарадскога насельніцтва да злучення з білоруський брацкім народам у адзінай дзяржаве, аб чим гаворицца Сћ нарисе В«антифеадальнай барацьба народних мас Беларусі Сћ канц 16 - Першай палового 17 ст.В». Абецедарскі падкреслівае В«велізарнае прагресіСћнае значеннеВ» Расіі Сћ еканоміци Беларусі. Падрабязна аСћтар даследуе антифеадальнай барацьбу білоруського сялянства. Ен адзначае, што Беларускія сяляне частина І ахвотна беглі Сћ Расію, дзе феадальнае ціск биСћ трохі Меншем. АСћтар лічиць, што Сћзброения виступленні сялян у Беларусі Сталі примаць масави характар?? Толькі з 90-х гадоСћ 16 стагоддзя, пасли паСћстання Налівайкі. Зростання імкнення білоруського народу да злучення з рускімі Сћ адзінай дзяржаве, на мнение аСћтара абумовіСћ асаблівае Сћзмацненне антифеадальнай и нациянальна-визваленчай Вайни на Усходзе, дзе феадальная експлуатация була слабшай. Аналізую падзеі Сћ Беларусі Сћ перияд руська-польскай Вайни (1654-1667), Абецедарскі прийшоСћ да виснови, што Беларускі народ працягваСћ весці визваленчую барацьбу, дамагаючися злучення з Расіяй. p align="justify"> Працюю Абецедарскі НЕ була адзінай у гетим напрамку. Вань аб векавой дружбу и сувязях білоруського народу з рускім, аб барацьбе народних мас Беларусі супраць сацияльнага и нациянальнага стрибне, за Сћз'яднанне з Расіяй Сћ Наступний перияд - з 70-х гадоСћ 17 ст. да 70-х гадоСћ 18 ст. даследавани Сћ ПРАЦІ А.П. Ігнаценка В«Барацьба білоруського народу за Сћз'яднанне з РасіяйВ». АСћтар Перш за Сћсе визначае причини, якія виклікалі Сћзмацненне барацьби народних мас. Цяжкае становішча працоСћних визначалася, як паказана Сћ Першай чале кнігі, доСћгім еканамічнимі и палітичним кризісам феадальна-пригонніцкай Речи Паспалітай, абумоСћленим працяглимі разбуральнимі войнамі, суправаджаліся голадам и епідеміямі. АСћтар адзначае, што адной з найважнейших причин зростання барацьби працоСћних мас Беларусі було Сћзмацненне нациянальна-релігійнага стрибне польскіх феадалаСћ и каталіцкага духавенства. Барацьба білоруського народу супраць сацияльнага и нациянал...
