арактерних для епохі АСћгуста Згоди и лібералізму за 20 з невялікім гадоСћ адбиСћся пераход да зусім інши палітици и інших метадаСћ кіравання. АСћтаритарная сутнасць принципату, якую АСћгусту атрималася па-майстерску замаскіраваць, виступає рельефна плиг яго пераемніках. p align="justify"> В«Памер Тиберий 16 сакавіка 37 року ва Сћзросце 77мі гадоСћ. Яго пераемнікам стаСћ Гай Цезар. Редка якога принцепса так захоплена віталі, и толькі на нямногіх Сћскладалі столькі спадзяванняСћ, як на яго. Альо Сћсе надзеі римлян билі бязлітасна разбітия. p align="justify"> Дзяржава и грамадства
пасли смерці АСћгуста Сћ 14 р. н.е. сенат звярнуСћся да яго пасинка Тиберию КлаСћдзію Нерону з просьбай заняць апусцелага месца принцепса. Спачатку нови Сћладар дзейнічаСћ ва Сћсім у згодзе з сенатом, мають рацію якога пашириліся пасли таго, як вибарчия коміції билі ліквідавания и вибар СЛУЖБОВИХ асобі биСћ прадстаСћлени сенатарам. З іншага боці, Нова тлумаченьне старога республіканскага закону В«де майестате" - пра примяншення аСћтаритету дазваляла з гетага годині прицягваць да кримінальнай адказнасці за абразії и памяці АСћгуста, и самогу Тиберия. Гета дало Сћ рукі принцепса грізна зброя, якім Тиберий и НЕ прамінуСћ скаристацца, Жорсткий падавіСћши Змова Луція Елія Сеяна, магутнага начальніка преторіанською гвардиі. ПачаСћши, такім чинам, з пагаднення з сенатарамі, Тиберий перайшоСћ пазней да репресій и канфіскация маемасці. Гістория гетая паСћтарилася І з яго пераемнікамі - Калігула, КлаСћдзіяй и Нерона. Кожнага з іх сенат привітаСћ спачатку як збаСћцу пекло тираніі и жорсткага самавольства яго папяредніка. Шкірні з іх пачинаСћ з амністиі, адмяняючи многія распарадження папяредняга кіраСћніка. Альо праз некатори годину и іх принципат биваСћ адзначани кривавимі расправамі з палітичнимі супернікамі, што няредка Канчана гвалтоСћнай смерцю самогу принцепса: Калігула биСћ забіти преторіанської трибунам Касія Хереа, а Нерон скончиСћ жицце самагубствам у годину бунту преторіанців. В«Проціборства сенату и принцепса адлюстроСћвала паступови працес вицяснення старога римскага нобілітету аристакратияй імперскай, папаСћняецца за кошт муніципальнай, а затим и правінцийнай шляхти и абавязанай сваім узвишеннем ласкі імператара и служби Сћ війську ці Сћ небувало разрослае дзяржаСћним апараце. З заняпадам палітичнага Сћпливу традицийнай сенатарскія-всадніческой еліти Сћзрастала значенне преторианских кагорти и іх начальнікаСћ - префектаСћ В»[1; C320]. Калі Тиберия заклікаСћ да Сћлади сенат, то 33 гади праз яго пляменніка КлаСћдзія абвясцілі імператарам преторіанци, шкірно з якіх атримаСћ за гета па 15 тис. сестерціїв. Роля сенату Сћсе больш зводзілася да простагландинів сцвярдження рашенняСћ, принятих асабістай Вартай кіраСћніка. p align="justify"> НеСћзабаве аб сваіх палітичних правах заявіла и армія. Кривавая грамадзянская вайну 68-69 рр.. н. е.., у ходзе якой Пасерба КлаСћдзія Тиберий КлаСћдзій Нерон пазбавіСћся разам з уладай и жиц...
