а ап янення
Паводле народних уяСћленняСћ, п янства - гета цяжкая хвароба, якаючи сталлю винікам нерегламентаванага (неабмежаванага) Сћживання гарелкі и магла скончицца смерцю, самагубствам ці вар яцтвам Чалавек. П янства Сћ народних подивимось належала НЕ толькі асуджаць, альо и лячиць, Бо називають яно В«хваробай над хваробаміВ». Меркавалі, што причинай п янства можа Биць податок (сурокі) або чорт , Які з яСћляючися винаходнікам гарелкі , пад Юшваєв людзей. Лічилася, што менавіта Сћ таборі алкагольнага ап янення людзі Найбільший падуладния нячистай сіле . Мае пеСћни падтекст Наступний фальклорни матиСћ: менавіта з п яних гасцей жартавала нячистая Сіла; вядоми шераг билічак пра п Янаги, Які блудзіСћ па лісі, прачинаСћся сярод Балота, атримліваСћ у падарунак В«шишкіВ» и падобнае. Відаць, ап янен порушували б прастора-часавия ариенціри, сприяла падобним кантакте з В«нежиццюВ», як би здимаючи межи паміж светамі. Папулярния и сюжети пра напусканне Псота менавіта праз гарелку; даречи, присушкі гетаксама намаСћляліся на гарелку, а не на Ваду альбо на їжаку.
Пачнем з больш-Менш Ласкава учинкаСћ чорта (чарці), якімі яни імкнуліся дапячи нашим продков (паводле перакананняСћ апошніх ). Асабліва любіць чорт жартаваць з п Янаги. Пойдзе п яни Чалавек дадому, чорт абавязкова причепіцца да яго па дарозе и вицягне яго туди, куди сам хочай. Загнюсіцца, замочицца Чалавек за гети годину - проста страх! І галоСћнае, Пакуль Чалавек НЕ падазрае, што з ім робіцца, то можа хадзіць па самих багністих Балота и азяринах, як па гладкай дарозе, хоць и бачиць будз, што ідзе па непраходних мясцінах. Альо як толькі прасветліць Чалавек загадка пра сапраСћднае становішча спраСћ, то чорт пакідае яго на тою самим месцев, Чалавек губляе палю чароСћную здольнасць [1].
Тоє ж Самана и Сћ запісах апошніх гадоСћ, дзе таксамо даволі часта згадваюцца викрунтаси п яних ніг, у виніку чаго нейкі канкретни Чалавек мусіць НЕ начаваць будинку, а бавіць годину (ноч, паСћночи, пару гадзін, НЕ памятаю, колькі гета прайшло годині ) на балоце,
