оСћ, спиніла існаванне. Яе нешматлікія супрацоСћнікі падаліся, хто куди. Змітрок Бядуля вяртаецца Сћ м. Пасадзец, нейкі годину застаецца там, затим пераязджае Сћ Мінск, дзе працуе Сћ бежанскім камітеце. Некатория з Падзу гетага перияду адлюстравани Сћ Аповесці В«НабліженнеВ» (1935). p align="justify"> У Мінску Змітрок Бядуля сустреСћ ЛютаСћскую и Кастричніцкую ревалюциі, перажиСћ Нямецького, а затим белапольскую акупациі.
Нялегкі гета биСћ для Бядулі годину. Березень 1917 па ліпень 1920 пісьменнік супрацоСћнічае Сћ газетах «³льна БілорусьВ», В«Беларускі шляхВ», В«БілорусьВ», друкуе шераг вершаСћ, артикулаСћ. Па сутнасці, паласу гета ПРАЦІ - працяг В«нашаніСћскайВ» дзейнасці. 3 папраСћ-кай, вядома, на складанасць годині, ревалюцийния бури и віхури, у якіх нялегка було разабрацца. Можна, аднако, з упеСћненасцю сказаць, што Змітрок Бядуля НЕ сишоСћ з демакратичних пазіций, що не страціСћ народну Аснова творчасці. У некатора артикулах пісьменнік патрабуе права на зямля для тих, хто на їй працуе, друкуе паему В«ПомстаВ» (1917), у якой Малю виступах сялян супраць невиноснага гніту пана-пригонніка. p align="justify"> Бядуля, Бадай, адзіни Сћ білоруський літаратури пісьменнік, Які биСћ проста апантана захоплени да бясконцасці цудам білоруський казкі, міфа, легенди. Менавіта гета ягонае захапленне Найбільший праявілася Сћ гади ревалюциі, акупаций и Сћ першия гади савецкай залагодить, знайшоСћши найпаСћнейшае Сћвасабленне Сћ зборніку В«Пад рідним небесВ» (1922). Ен актиСћна виступаю як публіцист. Многія яго розчини гетага годині маюць хісткую палітичную накіраванасць. Пасли Кастричніцкай ревалюциі 3. Бядуля пісаСћ, маючих на Сћвазе Сћзмацненне диктатарскага режиму:
О, Воля, ти толькі, як Променя, зірнула,
О, Воля, ти нас абманула ... (Вільна Білорусь. 1918. 24 сак.).
15 жніСћня 1920 р., з першої години визвалення Мінска пекло белапалякаСћ, и аж так 1926 3. Бядуля працуе Сћ газеце В«Савецкая БілорусьВ», загадвае літаратурна-культурним адцзелам. Адначасна ен редагуе дзіцячи часопіс В«зоркіВ» (1921-1923). Березень 1926 3. Бядуля пера-ходзіць на працю взяти Сћ Інститут білоруський культури, значний годину редагуючи краязнаСћча-етнаграфічни часопіс В«Наш крайВ». I пра-цягвае актиСћную літаратурную творчасць. p align="justify"> Праніклівае вока Бядулі-мастак вихапіла са звичайнай будзеннасці мноства яркіх запамінальних малюнкаСћ. Пераважни інтарес да побиту народу и Народнай творчасці вимикаю Бядуля з шерагу літаратараСћ-мадерністаСћ, іхняй естетикі, якаючи адмаСћляла побит як прадмет адлюстравання и зняважліва ставілася да фальклору. 3. Бядуля сцвярджаСћ штосьці адваротнае: В«Треба Сћсе (247-248) песні, звичаі и Сћсе іншае, у чим праяСћляецца душа нашага народу, збіраць, запісиваць, зарисовиваць, фатаграфаваць, мо Сћсім гетим криецца, характерная, - наша Частка, - агульналюдскога хараства В»(Наша Ніва. 1913. 23 м ая.).
