Залата струнах сонца, у ШЕП-тах вітрі, у шумі Чарота ля речкі, усюд ...
Пісня рвецца и ліецца На Роздольне, вольні світло. Альо хто яе пачуе? Можа, толькі сам Пает. p align="justify"> Бо людзі зайняті сваімі будзеннимі справамі жицця. Пачуцці Сћ іх агрубелі штодзеншчинай. Яни ходзяць па дарагіх скарбом, як па простий камінь, що не прикмячаючи іх, и толькі адзін Пает, Каторі адцаецца Сћвесь служенню музам, гета Сћсе бачиць и адчувае ... В»11
Імпресіянізм, Які захапіСћ Бядуля и Багдановіча, адлюстроСћвае НЕ столькі акаляючи світло, аб'ектиСћную реальнасць, колькі Сћласния пачуцці, суб'ектиСћни вобразе убачанага и адчутага
Падимі чадові палі вока, I ти будзеш ізноСћ, як дзіця, I адийдуць-аллинуць далека Усе тривогі зямнога жицця.
Ціха хмару блакіт еакалиша, У души адрасце пара крил, - Узляціць яна Сћ сінюю вишу I Сћ струменях яе змие свій запал.
Там не треба ні шчасця, ні ласкі, Там няма ні нуди, ні клапот. Ти - царевіч цудоСћнае казкі, Гета хмара - дивает-самалет! p align="justify"> Рускія сімвалісти падхапілі Сћ французскага Паета Шарля Бад-лера, аСћтара славутага зборніка В«Кветкі злаВ», теорию В«адпавед-насцяСћВ» - стоеній, інтуітиСћна спасцігаемих аналогій паміж з'явамі природи и рухамі души Паета. Найширейшае и найгли-бейшае Мастацкай Сћвасабленне гета теориі знаходзім в Поля Верлена, якім захапляСћся Багдановіч и шмат вершаСћ якога пераклаСћ на білоруську мову. Верлен биСћ настаСћнікам для рускіх сімвалістаСћ. В«Так Верлена сімвалізму не булоВ», - пісаСћ В. БрусаСћ12. p align="justify"> Багдановіч Найбільший захапляСћся паезіяй Фета и Верлена, мас-такамі, якія Сћнеслі Сћ паезію імпресіяністичнае майстерства СћлоСћліваць імгненния тонкія зрухі настрояСћ, душеСћних пера-живанняСћ І як би праз іх гаядзяць на акаляючи світло, на природу. Большасць вершаСћ Багдановіча, присвечаних з'яву природи, ме-навіта такія:
Па-над білим пухам вішняСћ, Биццам сіні аганек, Б'ецца, Сћецца шпаркі, Легкі Сінякрили матилек.
Навакол усьо паветра РЋ струнах сонца Залата, - Ен дрижачимі криламі Звоніць ледзьве Чута Сћ іх.ліецца хвалимося пісня, - Ціхі, ясні гімн Вясна. Ці НЕ серца напявае, Навявае яго мені? p align="justify"> Ці НЕ вецер гета звонкі РЋ тонкіх Зелко шапаціць? Або мр сухі, високі Ля ракі Чарот шуміць? p align="justify"> Пает вельмі часта глядзіць на неба. Місяць, зоркі, воблакі, сон-ца - пастаянния вобразе паезіі Багдановіча. АдухоСћленая природа як би перагукваецца з серцам, душею Паета. Зрухі души, яе тонкія, ледзь улоСћния нюанси маюць сваіх адпаведнікаСћ у шматлікіх, разнастайних з'яву природи. В«Пейзаж душиВ» паста-янна перагукваецца з природним пейзажам. Ва Сћсім гетим есць нейкі філасофскі грунт. Сімвалісти імкнуліся адчуць невимоСћнае, трансцендентнае, што немагчима виказаць словамі и што з усіх мастацтваСћ здольна виявіць адна тольк...
