цвер привезеная, па-другое, баба есць баба-стан чалавечи, а розум авечи [1, c.61]
Па-Першай, кунігас з ездзіўши ў Лівонію, зрабіўся слугою Рима, па-другое, нечуванимі шчадротамі асипала манахи березня [1, c.215]
У мори людзей зрабіць таке, Бадай, немагчима, адна Надзея на бога [2, c.469]
Іншия пабочния СЛОВА могуць суадносіцца з назоўнікамі (праўда, словами, на жаль ...):
Я, праўда, як маладзенам биў, що не бегаў за палею будучай жонкай [1, с.257]
Альберт, праўда, яшче НЕ бяре даніну и царкоўную дзесяціну з ліваў [2, с.24], з дзеясловамі (можа, мусіць, бувала и інш.):
Биў у яго цели мяшок сребних динарияў, ну, можа, криху Менш [1, с.176],
Можа, ужо заўтра ўдараць у Катли и ў сурми, абвяшчаючи бій, и пальецца кроў на халодную Зямля [1, с.236]
Можа, Яраславічи хочуць випусціць нас з поруба? - з надзеяй глянуў на бацьку Барис [2, с.309], з прислоўямі (пеўна, нарешце, сапраўди, па-нашаму и інш.):
Яшче з адним добрим Чалавек розлучити яго жицце, І, пеўна ж, назаўседи [2, с.460]
Пеўна, зусім нядаўна Памер пекло старих гадоў або напароўся ў сечи на варожую Страл палавецкі хан [2, с.546].
Слова сапраўди травні значенне сцвярдження, пеўнасці, падмацавання думкі и можа виступаць у оповіді ў роли прислоўя-акалічнасці, пабочнага слова и ўзмацняльна-сцвярджальнай часціци. Виступаючи ў роли пабочнага, слова сапраўди (па праўдзе) видзяляецца інтанацийна, адносіцца да ўсяго оповіді, паказвае, што змест оповіді адпавядае сапраўднасці:
Сапраўди, невипадкова апинуўся манах на Цемнай гари [1, c.262].
У большасці випадкаў яно стаіць у пачатку оповіді и Радзіх - у сяредзіне [ 28 , с.128].
Пабочнае слова праўда можа стаяць у пачатку, у сяредзіне и ў канц оповіді:
Князь аж плюнуў, праўда, асцярожна. Каб, крий боже, віча НЕ ўбачила [2, с.134]
Праўда, гета яшче НЕ чистае жалеза, гета Криця, у якой вельмі шмат шлаку [2, с.145].
Слова напеўна (пеўна) звичайна ўживаецца як пабочнае и видзяляецца коскамі, калі висловлюємо
? меркаванне
Дзяўчина, пеўна, даўно ўжо бачила княжичаў, бачила, як шукалі яни ягади, альо вось яни зірнулі на яе, и яна сарамліва апусціла вочи з доўгімі светлаватимі вейкамі [1, с.23]
А пекло баяришні єретиків, напеўна, збег [2, с.593]
? сумненія
Ти, пеўна, звар яцеў, - сціснуў кулакі Міндоўг [1, с.247]
Пеўна, адразу ж падумаў, што Сіверта падсадзілі сюди, каб яшче Нешта виведаць [1, с.225]
? няўпеўненасц'
Ди, пеўна, не за тую нітку пацягнуў у клубку новагародскі княжич, бо сам Міндоўг, хаваючи раздражненасць, сказаў яму ... [1, с.84]
Пеўна, іх ужо даўно шукалі ў Новагародку и ў Міндоўгавим таборі [1, с.142]
? мажлівасць:
Ен падобни на муху, што садзіцца на Гарач пекло сонца Вважаючи шатра, поўзае па ім, І, пеўна, уяўляецца їй гети Вважаючи бясконцим сусветам [2, с.486]
Міндоўг, ...
