ходамі, іх виматала васьмігадовая служба, у коней пекло бесперапиннага шляху сашморгалася капити, зброя Сћ большай частци нікуди НЕ гадзілася, елінскіх адзення падраліся. Ужо шмат дзен бушавала трапічная бура, Сћдари грому раздаваліся адзін за адним, и війська адмовілася ісці далей. Гета здаров Сћ пераправи праз яшче адзін прудкий Інда - Гіфасіс. Ніякія пагрози и Сћгавори Аляксандра НЕ падзейнічалі, и було вирашана павярнуць тому. Рашенне гета, па словах старажитних аСћтараСћ, виклікала Сћсеагульнае радасьць, и многія плакалі пекло радасці. p align="justify"> Аляксандр вярнуСћся да Гідаспу, дасягнуСћ па ім Інда и далей спусціСћся да Індийскага акіяну. ПрасоСћванне войскі, Частка якога ішла па суши СћздоСћж ракі, суправаджалася сталимі ваеннимі сутикненнямі з мясцовим насельніцтвам, якому армія Аляксандра несла спусташенне и смерць. Альо и для яе гета биСћ цяжкі шлях, бо шматлікія Пляма аказвалі Сћпартае супраціСћленне. Імкнучися замацаваць палю Сћладу, Аляксандр па шляху заснаваСћ вки Гарад. p align="justify"> Яшче са сяредняй плині Інда ен адаслаСћ дадому Частка войскі (з параненимі и хворимі) пад камандай кратера; яни рушилі праз Арахозію и Дрангіану. У вусце Інда Аляксандр падзяліСћ астатніх на дзве часткі, адна з якіх на чале з Неархом рушила Сћ Фарсі заліСћ, іншую Аляксандр, імкнучися павялічиць палі Сћладанні, павеСћ па суши. Зваротни шлях, асабліва праз Гедрозію (суч. Белуджистан), апинуСћся вельмі цяжкім. Воіни ішлі праз пустельну мясцовасць, без Єжи и вади; спека и распаления пяскі дастаСћлялі вялікія пакути. Як піша Страбон, "воіни, натомленай смагай, клаліся пасярод дарогі пад пякучимі прамянямі сонца" і паміралі; некатория, збіСћшися з дарогі, "засипалі, саступаючи сну и стомленасці.Іншия адставалі и гінулі". Цяжкім було и плаванні Неарха СћздоСћж пустельних берагоСћ Гедрозіі, и толькі увайшоСћши Сћ Фарсі заліСћ, води якога абмивалі КарманаСћ и Персиду, війська нашли усьо неабходнае, каб аднавіць сіли. Так пачатку 324 р. да н.е. решткі арміі Аляксандра злучиліся з флотам Неарха каля СУЗ. Паходу завяршиСћся. Згодна з Плутарха, толькі чверць арміі вярнулася з паходу. br/>
ЗАКЛЮЧЕННЕ
Адразу ж пасли вяртання Перад Аляксандр Сћстала Складання завдання па арганізациі кіравання велізарнай дзяржавай, якаючи Сћзнікла Сћ виніку заваеСћ.Мераприемстви, праведзения Аляксандр за тієї нядоСћгі термін, Які яму яшче заставали жиць (криху больш за рік), уся яго палітика нясуць на сабе Риси пеСћнай дваістасці. Аляксандр дзейнічаСћ як уладика велізарнай шматнациянальнай дзяржави, центрам якой ен зрабіСћ Вавілон. Ен імкнуСћся неяк умацаваць адзінства дзяржави, згладзіць супяречнасці паміж заваеСћнікамі и пераможанимі. Адсюль - так звана палітика "зліцце народаСћ", якаючи Знайшла Найбільший Ярка висловивши у вяселлі Сћ Сузах, калі Сћ адзін дзень пишна адсвяткавалі шлюб 10 тис. воінаСћ - грекаСћ и македанян - з мясцовимі дзяСћчинамі. Усе маладия атрималі пекло Аляксандра багатая пасаг. ...
