нь звязвалі з культів бога статки Вялесам.
Каля в. Папяли Ломашаўскага сельсавета ў густим забалочаним ліс ляжиць валун з шерага граніту пад назвав перуноў камінь. У плані ен травні трапецападобную форму, памерамі 1,65х1,2 м, вишинёй 0,85 м. Па паверхні валуна праходзіць груба висечаная баразна, якаючи ариентавана па лініі ЗАХІД-паўночни ЗАХІД. Некалі тут ріс Магутни дуб. Яшче ў нядаўнія годинник каля яго маліліся людзі. Паводле падання, на бліжейших могілках стаяў храм, Які потим праваліўся ў Зямля. Камінь биў присвечани славянскаму и балцкаму богу навальніци Перуну.
Валун з ружовага граніту памерамі 5,45х3,2 м, вишинёй 1,25 м ляжиць каля в. Багушевічи Празароцкага сельсавета побачим з засценкам Бортнікі и з яўляецца самим вялікім сярод тих, што зарегістравани ў раене. Існуе падань, што яго восі накіравани на месца, дзе на глибіні 30 футаў закапати 6 бочак з каштоўнасцямі на 7 мільёнаў франкаў. Гетия каштоўнасці биццам билі нарабавани салдатамі французскай арміі ў годину Вайни 1812 Усяго бочак було 7, но адну салдати разбілі и каштоўнасці распіхалі па кішенях.
Паблізу пекло гета жа вёскі, за 0,5 км на ЗАХІД пекло билога Хутарі Пацевічаў, у хмизняку захаваўся валун ружовага граніту памерамі 1,95х1,5 м, вишинёй 1,3 м, Які мясцовия жихари називаюць камінь з рибкамі. Така назва дадзена, відаць, таму, што на бакавой роўнядзі валуна знаходзіцца ўключенне (ксеналіт) іншай паводле саставу пароди - шерага гнейсу ў виглядзе пляскатага еліпса (0,85х0,25 м). Частко гнейсу разбурена, у виніку чаго ўтварилася паглибленне, у верхняй частци якога виступає яшче адзін еліпс Меншем памераў. Магчима, што природния Риси гетага ксеналіту билі яшче падпрацавани рукою чалавека так, каб яго відарис больш нагадваў рибу. Лічицца, што гетую виявити стварилі французи ў 19 стагоддзі з Мета адзначиць месца захавання яшче аднаго скарбу. Паводле падання, велика з гетих рибалка (еліпсаў) паказвае напрамак, дзе знаходзіцца тое месца и адлегласць да яго, Меншем - глибіню, на якой закапати скарб.
Пра вялікі камінь каля в. Лаўринаўка Абрубскага сельсавета захавал падань, што пад ім нейкі старавер нібита знайшоў скарб. Альо зараз Ніхто з жихароў вёскі нічего не відають ні пра гети камінь, ні пра тієї скарб. Паводле падання 19 стагоддзя, скарб биў знойдзени пад каменем каля в. Жабінка Азярецкага сельсавета. На ім було паглибленне накшталт чаши. А на камені, што ляжиць каля в. Луцьк-Мосарскі, висечана виявити шаблі.
За 1 км на паўночни ЗАХІД пекло в. Вялікія Давидкі Галубіцкага сельсавета захаваўся валун ружовага граніту памерамі 3,3х2,6 м, вишинёй 1,1 м. На бакавой яго паверхні адзначани ксеналіт цёмна-шерага гнейсу, верхня частко якога разбурена, и ўтварилася паглибленне (даўжиня 35 см и глибіня 2 см) , падобнае на слід чалавека. Гета паглибленне натуральнае, хоць інши раз людзі Самі рабілі падобния форми на тих Камянов, што трапляліся на межах рассялення плямён. Апрача межавога значення слядам надавалі и містичную афарбоўку, у Некатор месцев іх и цяпер називаюць божимі и носяць да іх ахвяри. Вада, якаючи застаецца ў слядочку пасли дажджу, у Народзе лічилася святий, гаючай.
Ёсць на Глибоччине и кам'яні Крижа. Звичай устаноўкі такіх крижоў Простану (лацінскай) форми и висечаних з вялікіх мясцових валуноў пашириўся яшче з часоў приняцця хрисціянства. Яни ставіліся на месцев колишніх язичніцкіх капішчаў, плиг пабудовах храмаў, на курганах и пазней на безкурганних могільніках, на перакрижаваннях сухапутних и водних шляхоў, на ўскраінах вёсак и гарадоў для заступніцтва пекло ворагу и епідемій, на месцев знамянальних Падзу. Лічилася, што менавіта кам'яні Крижа асабліва аберагаюць СПАК и шчасце людзей. Найбільший видатним (з тих, што захаваліся) кам'яним крижі з яўляецца тієї, што висечани з шерага граніту каля в. Пліса. Ен ляжиць побас са старим Альгердавим трактах (Гасцінец вялікі), Які ў 16-17 стст. злучаў Вільню, Глибокае, Полацк, Віцебск и Смаленск. Такіх крижоў уздоўж тракту було шмат.
Захаваліся кам'яні Крижа и на старих могілках каля вёсак Кіши, Бабруйшчина, Перавоз, Зябкі, Псуя, Шо и інш.
Камінь могільнік
За 1 км на ЗАХІД пекло вёскі Перавоз, у ліс, на невялікім узгорку размешчани старажитни могільнік мяшанага типу. Помнік складаецца з курганоў, насипання з Пясках (пахавальни абрад трупапалаження на гаризонце, датуюцца 12-13 стагоддзямі), и грунтавих магіл з каменнимі муроўкамі над пахаваннямі. Кургани размешчани ў паўднёвай частци могільніка, а кам'яні магіли - ў паўночнай. Сярод мясцових жихароў паўночная частко вядома як галодни могільнік. У 1990-1991 рр. тут даследавана 15 пахаванняў па абраду інгумациі. Усе магіли билі абкружани камянямі, пакладзенимі шчильна ў адзін пласт. Памер муровак прикладна 2,5х1,1х0,3-0,5 м и 3,5х2,5х0,35 м. Форма муровак прама...
