ак начиння Сћ краіне двоеСћладдзе, перапляценне дзвюх дикта-тур: з аднаго боці - диктатура буржуазіі, якую СћвасабляСћ годин Сћрад, з другог - ревалюцийна-демакратичная диктатура пралетарияту и сялянства - Савета робітника І салдацкіх депутатаСћ.
Улічваючи значную канцентрацию ревалюцийних СІЛ на Беларусі и на Заходнім Фронц, ворагі ревалюциі, якія групаваліся вакол СтаСћкі вярхоСћнага галоСћнакамандуючага, штабоСћ Заходняга фронту и Мінскай ваеннай акругі, усяляк спрабавалі ізаляваць гетия сіли пекло гістаричних Падзу у Петраградзе. Яни хацелі Сћтаіць пекло працоСћних Беларусі, што Сћ сталіци імпериі адбилася ревалюция. Са СтаСћкі и штабу Заходняга фронту рассилаліся загидила, у якіх патрабавалася пекло усіх начальнікаСћ вайскових часцей НЕ дапускаць з Петраграда агітатараСћ, а плиг іх з'яСћленні затримліваць и судзіць палявим судом. Камандуючи фронтах генерал А. Еверт даводзіСћ да ведів афіцераСћ, што салдати павінни Биць далей пекло палітикі и НЕ іх праворуч прислухоСћвацца да таго, што робіцца Сћ Расіі. РаспаСћсюджваліся чуткі, нібита цар НЕ звергнути, а толькі захвареСћ. Манархісти и іх прихільнікі Сћсімі сіламі чапляліся за Сћладу и імкнуліся ператвариць ПаСћночни и Заходні франти Сћ палю апорії. Камандуючия гетимі франтамі гатова билі паслаць Найбільший надзейния часці Сћ Петраград для падаСћлення ревалюциі. Ворагі ревалюциі НЕ спиняліся Надав Перад нациянальнай здрадай. Генерал М. ВаейкаСћ заявіСћ: "Цяпер застаецца адно: адкриць Мінскі фронт німців. Няхай германскія войскі прийдуць, каб уціхаміриць гетую сволач ". p align="justify"> аднако задуми манархістаСћ НЕ маглі здзейсніцца. Весткі пра звярженне царської самадзяржаСћя рознимі шляхамі пранікалі ва Сћсе куткі Беларусі и вайсковия часці Заходняга фронту. Рабочия, сяляне, салдати вітдлі перамогу пралетарияту Петраграда и виказвалі мають намір усімі сіламі падтримаць ревалюцию. Яни спадзяваліся, што з перамогай ревалюциі скончицца вайну и будуць вирашани іх жиццевия питанні. Салдати Заходняга фронту Сћ адпаведнасці з загидила № 1 Петраградскага Савета стваралі Сћ вайскових часцях салдацкія камітети, адхілялі пекло камандавання и Надав ариштоСћвалі ненавісних афіцераСћ. У некатора палицях и дивізіях салдати дзейнічалі яшче болипой рашуча. Так, салдати 709-га и 710-га палкоСћ и 178-й пяхотнай дивізіі, што дислациравалася Сћ вагомі каля Рагачова, адмовіліся падпарадкоСћвацца афіцерам, якія рихтавалі іх да адпраСћкі на фронт. Салдати гетих палкоСћ разам з сялянамі мясцових Весак канфіскавалі маемасць у памешчикаСћ, размеркавалі паміж сялянамі живелу, сельскагаспадарчи інвентар, збожжа, борошно, меблю агульним Кошта на 1 млн рублеСћ. Каб задушиць ревалюцийния виступленні салдат, у РагачоСћскі Павєтьє билі накіравани георгіеСћскі баталіях и дзве казацкія сотні, а таксамо Знято з фронту з-пад Мінска 2-гі лейб-уланскі полк. Удзельнікі паСћстання билі пакаран. p align="justify"> ПрацоСћним Мінска стала вядома аб перамозе ДютаСћскай ревалюциі 1 сакаві...
