ўтор
Тематични паўтор з яўляецца праявай закону тематичнай сувязі слоў у тексце, асноўнага закону сінтагматикі тексту. Сутнасць яго заключаецца ў критим, што спалучальния СЛОВА павінни адпавядаць адно аднаму, павінни мець агульния семи. Словом, якія адносяцца да адной тематичнай групи, збліжаюцца ў тексце, утвараючи адзіную функциянальна-текставую парадигму слоў, якія виконваюць агульную текставую функция. У вершить М. Багдановіча «Зімой» таку канцептуальна значную групу слоў (што пацвярджаецца назвавши верша) складаюць словами, якія ўтримліваюць семи, што ўказваюць на примету прадмета, на сам прадмет у адносінах да зіми, зімовага подвір'ях я: марозни , скрипучи сніг , мяцель , санкі , снягі .
Здароў, марозни, звонкі вечар!
Здароў, скрипучи, мяккі сніг!
Мяцель НЕ вее, сціхнуў вецер,
І вольний Легкі Санакая біг ...
Вільготни місяць стільці на поле
Празристи, буде біла стоўп спусціў
І Риза сребнаю раздолле
Снягоў сінеючих пакриў [1, с. 72].
У вершить «Завіруха» тематични паўтор складаюць наступния семи: вецер , б е , гриміць , звініць , ПЯЕ , Падва , снежнае віно , мяцель , вее , гудзіць . Некатория з іх паўтараюцца.
У бубни дахаў вецер б е,
Гриміць па ім, звініць, ПЯЕ.
І спеў ліецца ўсе Мацнев, -
Гулянку справіў пан Падва.
У бубни дахаў вецер б е,
Гриміць па ім, звініць, ПЯЕ.
Ўскіпела снежнае віно,
І Бєлай піна мкне яно.
У бубни дахаў вецер б е,
Гриміць па ім, звініць, ПЯЕ.
Па Вулка вее дзікі хміль,
Гудзіць сп янелая мяцель.
У бубни дахаў вецер б е,
Гриміць па ім, звініць, ПЯЕ [1, с. 100].
Тематични паўтор ми можам назіраць, калі читаем верш М. Багдановіча «Малюнак мору»:
Акіян дрижиць
Пад паглядам Сумной
Місяця и ў шумним
Гулі шче бурліць
Ў годину, калі агнем
Ўраз нябеси краї
І у цьме зіяе Бліскаўкі ізлом,
І на МІГ відаць,
Як у Бурнаєв далі ...
