днатипних станаў, з яў, прадметаў, І як сродак стварення експресіўнасці тексту.
У вершить М. Багдановіча «Вулкі Вільні зіяюць и Гулка гримяць! .."
Вулкі Вільні зіяюць и Гулка гримяць!
ВІР людскі скрозь заліў Паяса тратуараў,
Блішчаць вокни, ліхтарні ўгари зіхацяць,
Коні мчацца, трамваі тривожна звіняць ...
І гараць аганьком вочи змучаних твараў! .. [1, с. 97].
Сінанімічнимі з яўляюцца слова: зіяюць , гримяць , блішчаць , зіхацяць , звіняць , гараць .
У вершить «Ян и маці» М. Багдановіч викаристоўвае наступния сіноніми: стамілася, змарнела; свеціць, зіяе, зіхаціць, гариць.
Ти стамілася, змарнела, сліз праліла речку.
Што ж, пастаў Перад абразамі, запаліўши СВЕКО:
Мо паможа Яну гети світло и Пацера слова ...
Таї віск, и ўніз ціхутка капелькі сцякаюць,
А ў вачах збалелих Яна сльози праступаюць.
Свічка свеціць, свічка ззяе, свічка дагарае,
І ў панурай цеснай хаце хлопець памірае.
Ой, не вік жа свечци тонкай зіхацець, гареці, -
Дагариць яна и знікне, Які ўсе на Свецє ... [1, с. 83].
Сінанімічни радий назіраецца и ў вершить «Вераніка»:
... Так у гулянках пралятала
Маї дзіцячае жицце,
А поруч ціхае дзіце,
Дачка Забелаў, узрастала.
Яе я мала знаў, яна
Ўсягди була сама, адна ... [1, с. 148].
Сіноніми сама и адна . Слова сама з яўляецца размоўним.
У вершить «маєві пісня» кантекстуальнимі сінонімамі з яўляюцца: НЕ паняць, що не разведаць, що не спазнаць.
... Не паняць таго ніколі,
Чи не разведаць, що не спазнаць:
Чи не даюць мені думацць зикі,
Што ляцяць, дрижаць, звіняць ... [1, с. 76].
У вершить «Весци» сінанімічни радий ствараюць лексеми: руйнавалася, старела, адмірала , якія ўказваюць на стан вескі.
... Ўсе руйнавалася, старела, адмірала,
І мала што вакол хоць трохі аздабляла
Вясковую нуду ... [1, с. 145].
Сіноніми з яўляюцца кантекстуальнимі, яни семантична збліжаюцца толькі ў кантексце гетага верша.
Так кантекстуальних сінонімаў адносяцца и лексеми: узбіраўся, падимаўся, набліжаўся з ...
