и можна сфарміраваць тему даследвання: Специфіка адлюстравання Падзу Вялікай Айчиннай Вайни ў білоруський драматургіі 1940-1950-х і 1980-1990-х рр. (на материяле твораў К. Крапіви, І. Чигринава, М. Матукоўскага, Г. Марчука).
Актуальнасць ТЕМи даследавання ў кантексце акресленага вишей заключаецца ў неабходнасці характаристикі специфікі ўспримання и адлюстравання Падзу Вялікай Айчиннай Вайни на канкретних прикладах (у дадзеним випадкі на прикладзе твораў К. Крапіви, І. Чигринава, М. Матукоўскага, Г. Марчука) з репрезентацияй вобразна-вияўленчих сродкаў такогого адлюстравання. Гета дазваляе прасачиць, Акрам іншага, специфіку грамадскага мислення адпаведнай епохі, а затим - канстатаваць тієї вялікі грамадска-вихаваўчи патенциял, Які ўтримліваюць творити Вялікай Айчиннай Вайни. Мета даследвання: виявіць и прааналізаваць специфіку адлюстравання Падзу Вялікай Айчиннай Вайни ў білоруський драматургіі 1940-1950-х і 1980-1990-х рр. (на материяле твораў К. Крапіви, І. Чигринава, М. Мату коўскага, Г. Марчука).
Завдання:) ахарактаризаваць агульния тенденциі ў адлюстраванні Падзу Вялікай Айчиннай Вайни ў білоруський літаратури ХХст.;) правесці аналіз специфікі адлюстравання Падзу Вялікай Айчиннай Вайни К. Крапівой, І. Чигринавим, М. Матукоўскаім, Г. Марчуком;) виявіць и ахарактаризаваць асаблівасці праблематикі, канфліктаў и типаў літаратурних герояў, асаблівасці сенсаўтварення и ідейнага зместу твориў К. Крапіви на тему Вялікай Айчиннай Вайни;) виявіць и ахарактаризаваць асаблівасці праблематикі, канфліктаў и типаў літаратурних герояў , асаблівасці сенсаўтварення и ідейнага зместу твориў І. Чигринава, М. Матукоўскага, Г. Марчука.
Аб, ект даследвання: творити К. Крапіви, І. Чигринава, М. Матукоўскага, Г. Марчука на тему Вялікай Айчиннай Вайни.
Прадмет даследвання: праблематика, канфлікти, типи літаратурних герояў, асаблівасці сенсаўтварення и ідейни змест твораў К. Крапіви, І. Чигринава, М. Матукоўскага, Г. Марчука на тему Вялікай Айчиннай Вайни.
Метадалогія и метади даследвання: теаретичнай и метадалагічнай асновай даследвання паслужилі ідеі, якія знайшлі свае развіццё у літаратурних праце, критичних аценках такіх даследчикаў: С.Лаўшук, М. Лазарук, Дз.Бугаёў, А.Сабалеўскі, Т. Грамадчанка, Я. Казекі, П. Васюченкі. У рабоце викаристани канкретна-аналітични метад и метад супастаўляльнага АНАЛІЗУ.
1. Агульния тенденциі ў адлюстраванні Падзу Вялікай Айчиннай Вайни ў білоруський драматургіі ХХ ст. (гістарични аспект)
. 1 Асаблівасці адлюстравання Падзу Вялікай Айчиннай Вайни ў білоруський драматургіі 40 - 50-х гадоў ХХст.
Першів палавіна 40-х рр. ХХ стагоддзя припадае на сами цяжкі и адначасова сами гераічни перияд у жицці народу. Чатир гади ішла нябачаная дагетуль у Свецє вайну з фашистамі, якую савецкія людзі назвалі Вялікай Айчиннай. У гети годину вусі пісьменнікі Наша краіни лічилі сябе салдатамі вялікай арміі савецкага мастацтва, якое натхняла народ на гераічную барацьбу з фашисцкімі захопнікамі [33, с. 196].
Нягледзячи на вельмі несприяльния абставіни, беларуская літаратура ў годинник Вялікай Айчиннай Вайни ўсё-Такі развівалася.
У виступленні на сакавіцкай сесіі Академіі навук Беларусі ў 1942р., якаючи праводзілася ў Казані, Я. Купала адзначаў: Я з гонарам и радасцю магу падкресліць, што наш перадави атрад мастацкай інтелегенциі- Беларускія пісьменнікі разам з усім савецкім народам, що не шкадуючи СІЛ и свойого жицця, актиўна змагаюцца супраць фашисцкіх варвараў ... Беларуская літаратура напрацягу ўсёй сваёў гісториі була, ёсць и будз магутнай зброяй у руках народу у барацьбе супраць крававо пригнятальнікаў и парабаціцеляў. Працаўнікі мастаства білоруський РСР хто са зброяй у руках, а хто сваім мастацкім словами, Музикаєв, МАЛЮНКИ дапамагаюць біць заклятага ворага. Усе яни з, яўляюцца удзельнікамі Вялікай Айчиннай Вайни (цитуецца па: [12, с. 153]).
усьо ж першапачаткова літаратура ваеннага годині заставали шмат у чим працягам гетак званнай абароннай літаратури, дзесьці и псеўдапатриятичнай, бравурнай и антигуманнай, што винікала з афіцийнай палітичнай устаноўкі на перамогу сусветнай ревалюциі. Аднако наіўни, нястримни аптимізм літаратури ў Подивившись на Вайн ва ўмовах жорсткай речаіснасці аказаўся кароткачасовим. Праўдзівую евалюцию ваеннай ТЕМи плиг пераходзе аднаго перияду ў другі ахарактаризаваў В. Жибуль: Перияд адаптациі літаратури, перияду уживання пісьменнікаў у Вайн биў непазбежни. Бо на ўвесь зростання паўсталі цяжкасці пераходу пекло плакатних, кніжна-рамантичних уяўленняў пра вайну да яе реальнасці. Бо звикл (вульгарна, альбо бобра адладжаная) сістема сацияльнага Бачані Вайни мастацтвам НЕ магли витримаць гібелі целих армій и крушення многіх фронтаў. Крушиліся адначасова и естетичния канони, што яшче ўчора претендавалі на ролю Нова класікі. Адмаўле...
