що не разбіраючи, хто можа стації сябрів, а хто ворагам. Аднако у решце решт Янка пераканаСћся, што з панам паразумення знайсці немагчима. Ен кіруецца да Караль, мяркуючи, што тієї ва Сћсім справядліви. Альо аказваецца, што кароль Дуримонт - таксамо Чалавек недалекі, ди НЕ пазбаСћлени пихі, самаСћпраСћства. І сам кароль розуму асабліва НЕ травні, и акруженне яго НЕ лепшае. І Канцлер, и Астролаг - звичайния пристасаванци и хціСћци, для іх галоСћнае ва Сћсім дагадзіць уладару, а жицце краіни, а тою больш народу, іх мала цікавіць.
Вміла будуючи сюжет, В. Вольскі Адда перавагу дзеянню напружанаму, динамічнаму. Янка паказваецца героєм, здатн з Поспеха пераадолець Люби перашкоди, якія сустракаюцца на яго шляху. І як супрацьлегласць яму - кароль Дуримонт. Перад намі саме увасабленне тупасці. Ди нездарма кажуць: хто травні Сћладу, тієї и праві. Нялегка, яшче як нялегка Янку справіцца з усімі заданнямі, якія загадвае виканаць яму кароль. Праворуч ведів: справішся - живим застанеш, плиг Дваро заживеш, а не - дик и Головата з плячей. Ні ти дере, ні ти апошні! p> Хват Янка! Виконваючи адно з заданняСћ, пяць заморскіх курачак так падзяліСћ между Караль, каралевай, іх двума синамі и Дзюма дочкамі, што НЕ толькі Сћсе засталіся задаволенимі, альо и дзве курачкі самому Янку перапала. А адказваючи на вки питанні, звязания з критим, што Сћ Свеце Самана салодкае, хуткае и багатае, таку волю фантазіі хлопець даСћ, што НЕ СћстримаСћся Дуримонт, зрабіСћ яго сваім галоСћним даранцам. Інши пасли такий увагі зажиСћ б Сћ каралеСћскім Палац Сћ роскаши, ні пра што асабліва НЕ думаючи. Інши, альо НЕ Янка. ЗаСћладаСћши Сћ годину барацьби з Веліканам, Які пакариСћ гетую краіну, цудоСћнай дудкай, ен приходзіць да думкі, што нічога лепшага за Свабоду на Свеце няма: "Треба не так на Караль спадзявацца, а самім палею Волі дамагацца. Усіх паноСћ прагнаць ди сабе Лепша частку придбаць ".
Гетаксама, як и Сћ "ЦудоСћнай дудци", шмат приказак и примавак, што арганічна Сћваходзяць у сюжетную тканіну твора, а таксамо легкага, дасціпнага Гумаров и Сћ п'єсою-казці "дзедо и жораСћ" (1939). ЗноСћ аСћтарам викарастани фальклорния мативи. Гетим разам аднайменнай казкі. І зноСћ - свабодни палет фантазіі, што дазваляе дапаСћняць ужо вядомае, робіць яго больш фантастичним, неверагодним, а значиць, и привабним. Асабліва дзецям, каму гетия розчини и адрасавани Сћ дерло Чарга.
Набити вопит, адшліфаванасць пяра спатребіліся В. Вольскаму пад годину ПРАЦІ над п'есай "Несцерка". Яна принесла Найбільший вядомасць В. Вольскаму-драматургу. У 1941р. п'єсою була адзначана Першай преміяй на Усесаюзним конкурсі на Лепша драматургічни твор. У гетим жа Годзе набиСћ сценічнае Сћвасабланне, и па сенняшні дзень гети спектакль, Які перажиСћ НЕ адну редакцию, з'яСћляецца свойого роду візітнай карткай академічнага театра Сћ Віцебску, "Несцеркам" нязменна адкриваецца шкірно яго нови сезон.
ГалоСћни герой п'єси - увасабленне Народнай мудрасці, развагі, сумленнасці. ЄП не толькі сам годна Живе на зямлі, аі Жадан, каб и іншия притримліваліся няпісанага маральнага кодекса. Несцерка ніколі НЕ праходзіць міма несправядлівасці, ЄП не церпіці пихі, змагаецца супраць хабарніцтва. Альо вось што Самана цікавае! ГлянуСћши на Несцерку, що не адразу скажаш, што за Чалавек Перад табой. Розум, кемнасць у яго НЕ навідавоку, а схаває Глибокій, у самай души. А так героя В. Вольскага НЕ заСћседи и Сћспримеш усур'ез. Усе з хітрикамі, з кпінамі. Цяжка сказаць, дзе жартуе, а дзе за жартамі схаває неприманне подласці, хцівасці.
Адним словами, Несцерка - характар. Асобі. НепаСћторная Сћ палею сутнасці. p> У 1946р. В. Вольскі напісаСћ п'єсою "Машека", якаючи була пастаСћлена Сћ 1956 Прада, ліс вистави па їй аказаСћся куди Менш счаслівим. Даючи свій вариянт падання пра знакамітага разбойніка, свойого роду білоруського Робін Гуда, Які таксамо виступаСћ абаронцам бідних.
Сучаснай дзятве куди больш вядоми В. Вольскі-парзаік, аСћтар многіх займальних Мастацкая-краязнаСћчих кніг. У РІЗНИТЬСЯ годину виходзілі: "Па лясних сцежках" (1948), "У лясах над бярозай" (1955), "Місяць за місяцях "(1956)," У бабрових Азері "(1957)," Чайкі над Нараччу "(1959), "Падарожжа па краіне беларусаСћ" (1968), "Палессе" (1971), "Ліс Дункана" (1978) и інш. У 1977 пабачалі світло вибрания розчини В. Вольскага Сћ двох тамах. p> Перш чим гавариць аб набитках В. Вольскага Сћ гетим жанри, неабходна адзначиць, што беларуская Мастацкая-краязнаСћчая літаратура для дзяцей, плиг Сћсім яе значенні, развіта слабка. А между іншим, акурат падобная літаратура здатн вихаваць у дзяцей сапраСћдную любоСћ да БацькоСћшчини, вучиць іх любіць раслінни и живельни світло палею радзіми, з павагай и розумінню ставіцца да Сћсяго живога на зямлі. У гетих кнігах навукова-пазнавальни материял суседнічае з високай мастацкасцю, а сітуациі, у якія трапляюць лясния и іншия насельнікі, та таго цікавия и захапляльния, што пекло твораСћ немагчима адарвац...