ца ...
Такімі якасцямі валодае и лепшае з напісаннага В. Вольскім. Ен тонкі знаСћца природи, бо Сћ сваіх развагах абапіраецца не так на веди, пачирпнутия са специяльнай літаратури, хоць, па неабходнасці, ІМІ таксамо дзіцячаму пісьменніку ніколі НЕ лішне каристацца, а ідзе пекло уласних назіранняСћ, пачерпнутих тади, калі схадзіСћ и з'ездзіСћ рідну Білорусь, як кажуць, удоСћж и Сћпоперак. Альо В. Вольскі и свойого роду абаронца природи.
Ди І як інакш, калі гетак палюбіСћ яе, захоплени хараством и нерушавасцю наваколля! Нельга дазволіць, каб НЕХТІЙ, кіруючися толькі чиста меркантильнимі меркаваннямі, знішчаСћ живое. ПраСћда, запаведзь "Не забі!" ні Сћ якім разі Нельга Сћспримаць прамалінейна. Чалавек даСћно СћступіСћ у такія стасункі з природай, калі НЕ можа НЕ каристацца яе багаццямі. Альо гета неабходна рабіць розумна, толькі па пільнай неабходнасці. p> Акурат у Такі момант та Ст Вольскага-знаСћца и абаронца природи далучаецца В. Вольскі-вихавальнік. Тієї жа любві да природи. Розумного и ашчаднага стаСћлення да яе. Розумінню, што природа - Частка живога Сћсяго на зямлі и ніколі, ні плиг якіх абставінах Нельга парушаць екалагічнай раСћнавагі, што фарміравалася стагоддзямі, тисячагоддзямі.
У кнізе "Па лясних сцежках", Адою з самих ранніх краязнаСћчих, В. Вольскі запрашае наведаць Белавежскую пушчу. Цяпер пра гети унікальни куток БацькоСћшчини дзеці, зразумела, ведаюць шмат. І НЕ толькі з кніг. Няма перадач присвячае її телебачанне. На годину жа з'яСћлення кнігі - гета було свойого роду падарожжа Сћ нязведанае. В. Вольскі напамінаСћ, якаючи цудоСћная там природа, знаеміСћ з зубрамі - редкімі и унікальнимі живеламі. Ен расказваСћ и пра інших насельнікаСћ пушчи - аленяСћ, баброСћ, дзікаСћ ... Праз Навів рабіСћ гета, праз невялікія ліричния абразкі. Чи не адмаСћляСћся, аднако, и ад гісторий, у центри якіх тия, хто звязаСћ ліс з лісам, прафесіяй вибраСћ ахів природи.
І кніга "У лясах над Бярозай" таксамо нараджалася з уласних назіранняСћ. Гетим разам пачерпнутих падчас паездкі Сћ Беларускі дзяржаСћни запаведнік на раце Бярезіне. ЗноСћ папаСћставаСћ Перад юним читачом непаСћторни ліс. Ди Такі пригожи и геткі НЕ рушави, што аСћтар невипадкова Сћ адной з навів назваСћ яго білоруський тайгою. І зноСћ В. Вольскі расказваСћ пра звяроСћ, птушак, а поруч знаеміСћ І з гаспадарамі запаведніка, людзьмі, якія, Сћзялі на палі Плечі адказнасць за природу, збераженне и памнаженне яе багаццяСћ.
Адметнасць краязнаСћчих кніг В. Вольскага и ва Сћменні аСћтара звичайнае Сћводзіць у ранг узнеслага, паетичнага. У здольнасці захапіць дзяцей паезіяй паСћсядзеннасці. Як, наприклад, у сериі нарисаСћ "Місяць за місяцями". Биццам усьо знаемае, звичайнае:
"Дзень за днем ​​... Місяць за місяцях ...
пасли Вясна - літа. Потим, як заСћседи, - Восени, зіма. ЗноСћ Вясна. p> Усе тієї жа знаємо, адвечни кругаварот.
Усе паСћтараецца спачатку. Сезонния з'яву природи адбиваюцца Сћ тієї жа паслядоСћнасці, як и Сћ мінулим, як и сотні, Тисяча рік тому.
І усьо ж Такі, наглядаючи адну и тую ж з'яву, ми заСћседи знаходзім Нешта нова.
І шкірно разу ми сустракаем змена пари року, як Нешта цікавае и нібита Нова, непаСћторнае. І шкірно разу ми радіємо Нова Вясна, радіємо адрадженню и аднаСћленню природи, перамозе сонца, перамозе святла, цяпла и жицця таксамо, як радаваліся гетаму незлічония пакаленні наших продкаСћ ".
В. Вольскі расказвае падрабязна и пра шкірно місяць, каб, прачитаСћши пра яго, можна було знайсці Сћ апісаннях Нешта ранєй табє знаемае. І яго знаходзіш, бо аСћтар на проста приводзіць пеСћния звесткі. ЄП не задавальняецца спісаннем прикмет таго ці іншага місяці, а падаю Сћсе праз навели, а героі іх - тия ж птушкі, живели. І сам Чалавек, безумоСћна ...
Падаць материял треба Сћмець ... Гета НЕ сакрет для любога пісьменніка. Інакш сами нечакания факти згубяцца, калі пра іх будз гаварицца суха, па-канцилярску. І наадварот, яни як би засвецяцца, калі Сћкласці ва Сћсе палю душу. А менавіта так напісана кніга В. Вольскага "На бабрових Азері ". Найперш пра баброСћ яна. Альо як вилучати аСћтар робіць екскурс у мінулае. Дерло раздзел яе "Криху гісториі": "Бабровия гони" ... "Бабровия лови ... "Ці ведаеце ви, што гета значиць?" - поставив аСћтар вань Сћ самим пачатку яго и тут жа адказвае: так зване Сћ старажитния годинник промиславая здабича бабровагв Футре ". Адказвае и Сћсклікае: "Рамантичния, даСћно забития Слова! Яни виклікаюць у памяці вобразе и карціни мінулага ". p> гета мінулае и аживае, поклічна вабіць да сябе. Як цікава и карисна даведацца пра яго! І неабходна, каб зразумець, наколькі важлива цяпер аберагаць баброСћ. Так згаданай кнігі примикае и Наступний, назва якой таксамо дае адказ на пробування, пра што яна, - "Чайкі над Нараччу ". І таксамо шмат пазнаваСћчага материялу. І гетак жа, як и Сћ папяредніх кнігах, няма ліризму, паетичнасці.
А пішучи палі "Падарожжа па...
