шкірна мова набивае пеСћния характаристикi, якiя викаристоСћваюцца плиг яе навуковим апiсаннi. Так, диялектнае чляненне мови непасредна винiкае з теритарияльнага рассялення людзей, месца iх нарадження, што амаль усюд накладвае свій адбiтак на специфiчния асаблiвасцi гаворак визначанай териториi, мясцовасцi. Грамадскае жицце Чалавек, рід яго заняткаСћ, прафесiя адлюстроСћваюцца Сћ холонув i стичнай диференцияци i мови , у видзяленнi тут навуковага, афiцийна-справавога, гутарковага i iнших стиляСћ. Узнiкненне Сацияльна жаргонаСћ непасредна звязана з сацияльнай диференцияцияй людзей: занатоСћваюцца жаргон студентаСћ, школьнiкаСћ, салдат, декласаваних елементаСћ i Г.Д., бо мова прадстаСћнiкоСћ усiх гетих груп травні палі Сћласцiвасцi, характаризуецца адметнимi рисамi, якiя i дазваляюць рабiць Сацияльна диференцияцию мови.
МаСћленне мужчин i жанчин виразна адрознiваецца такий рисай, як тон: у дерло голас нiжейши па тоні, у другiх Вишейш. У мове адукаванага Чалавек викаристоСћваецца звичайна больш лексiчних сродкаСћ i будуецца яна Сћ адпаведнасцi з лiтаратурнимi нормамi, у тієї годину як у неадукаваних людзей мова бяднейшая i Менш унармаваная. Нарешце, моСћния асаблiвасцi кожнага з нас маюць палі непаСћторния iндивiдуальния Риси, пачинаючи пекло уласцiвих Чалавек асаблiвасцяСћ маСћлення (тембр, хуткасць, iнтанация i да т. п.) i канчаючи звичкамi ва Сћживаннi пеСћних моСћних адзiнак. Мова кожнага Чалавек визначае яго як асобі, викривають Сћнутрани світло, душу, думкi, свядомасць. Недаремна японці гавораць, што кінь пазнаецца Сћ хадзьбе, а Чалавек у маСћленнi . Iнакше Кажучи, Сацияльна i iндивiдуальни партрет кожнага Чалавек Найбільший Яскрава i Сћсебакова ствараецца з тих фарбаСћ, тонаСћ, адценняСћ, якiя вияСћляюцца Сћ яго маСћленнi або Сћ размаiтай дзейнасцi, апасродкаванай iм.
Сутнасць Чалавек, яго жицце вичарпальна адлюстроСћваюцца Сћ мове, у яе характаристиках, рисах, уласцiвасцях, што тривала замацоСћваюцца Сћ такiх яе криштальних самацветах, як приказкi, примаСћкi, фразеалагiзми, дзе атаясамляецца з МОВА i асобни Чалавек ( узяць мови ), i нация ( нашесце дванадзесяц i язикоСћ - пра паходу шматнациянальнай армii Напалеон Сћ Расiю), i розум Чалавек ( як i розум, така i гаворка ), дзе паказана i Сћздзеянне мови на Чалавек ( слова лечиць i калечиць ), i яе даСћгавечнасць ( нап i сану застаецца ), i арганiчная сувязь са справамi ( тади слова - серабро, кал i праворуч - золата ).
Па адним з паданняСћ, та старажитнагречаскага фiлосафа Сакрата, што биСћ слинни як знаСћца чалавечих душ, привялi незнаемца, для таго каб мудрец ахарактаризаваСћ яго. Сакрат доСћга глядзеСћ на приведзенага i затим вигукнуСћ: В«Ди загавари ж ти нарешце, каб я міг спасцiгнуць цябе! В»Значиць, пра Чалавек без маСћлення сказаць Нешта як пра асобі НЕ Випадає, бо менавiта Сћ мове замацоСћваюцца Найбільший грунтоСћния Сћласц i васц i Чалавек , пачинаючи пекло яго як нациянальнай, сацияльнай, бiялагiчнай iстоти да адметних iндивiдуальних асаблiвасцяСћ кожнага. У гетим плані вученне пра мову можна лiчиць навукай пра Чалавек, бо праз мову Чалавек вияСћляецца ва Сћсiх сваiх якасцях i Сћ адносiнах да iнших людзей, да навакольнага світлу. Па словах Б.А.Плотнiкава, В«Мова - тая гаючая кринiца, дзе навiдавоку Сћсе Сћнутранае жицце Чалавек, дзе вiруюць яго думкi i пачуццi, куди вивяргаецца Сћся яго духоСћная iснасць В».
Яшче адной фундаментальнай рисай, якаючи вияСћляе сутнасць мови, служиць тое, што яна забяспечвае нас здольнасцю виражаць i Сћспримаць ускосна Наші б i ялаг i чния i пс i халаг i чния стимули i реакци i , а пра реча i снасць i яе реал ii меркаваць i разважаць без непасреднага кантакте з i м i , що не Сћспримаючи i х прама сва i м i органам i пачуццяСћ.
Згодна з вученнем I.П.ПаСћлава аб дзвюх сiгнальних сiстемах, уся iнфармация, якую атримоСћвае Чалавек пекло знешняй речаiснасцi, апрацоСћваецца Чалавек праз яго непасредния фiзiялагiчния стимули i реакциi, што з'яСћляецца агульним для Сћсiх живих iстот. Гетия прамия Сћсприманнi стимулаСћ i реагаванне на iх разнастайнимi бiялагiчнимi ствареннямi природи атрималi Сћ навуци Назву Першай сiгнальнай сiстеми, з дапамогай якой усьо iстоти пристасоСћваюцца да природи, ариентуюцца Сћ їй, чула реагуюць на яе змена. Альо Сћ Чалавек на падмурку Першай сiгнальнай сiстеми Сћзнiкла другасная сiстема ...
