ня 1991 абвясціСћши сябе спадкаемцай СРСР, зайняла яго месца Сћ ААН, а поза уваходзіць у лік вялікіх дзяржаСћ. p> пасли денансациі 8 сніжно 1991 Саюзнага дагавора Республіка Білорусь стала виходзіць на міжнародную арену як еСћрапейская краіна, з глибокімі гістаричнимі традициямі дзяржаСћнасці. Республіка Білорусь з'яСћляецца спадкаемцай дзяржаСћ, што існавалі на териториі Беларусі: Полацкага и ТураСћскага княстваСћ, ВКЛ, БНР и БССР. p> Зх абвяшченнем суверенітету БРСР у канц 1990 и пачатку 1991 билі падпісани дагавори аб супрацоСћніцтве з Расіяй, Украінай и Казахстаном. Пасли розпаду СРСР, з апошніх дзен сніжно 1991 пачаСћся працес міжнароднага признання Республікі Білорусь. Першимі дзяржавамі світла, якія призналі незалежнасць Беларусі и Сћстанавілі з їй дипламатичния адносіни, билі РЋкраіна и ЗША. На працягу 1992 нову незалежну дзяржаву Республіка Білорусь призналі 60 дзяр-жаСћ. Так канца 1994 іх колькасць узрасла да 123 дзяржави, плиг гетим, 97 наладзілі з їй дипламатичния адносіни. Так 1 студзеня 2009 Республіка Білорусь признана 159 дзяржавамі світла, з якіх 157 ус-танавілі з їй дипламатичния адносіни. p> Знешняй праявай міжнароднага признання стала адкрицце дипламатичних прадстаСћніцтваСћ у Беларусі. Першай пасольства Сћ Мінску було адчинена ЗША. У 1992 разгарнулі дзейнасць 4 вишейшия дипламатичния прадстаСћніцтви; у 1994 іх стала 21; у 2000 усяго налічвалася 50 прадстаСћніцтваСћ, у критим ліку, 29 пасольстваСћ, 2 Генконсульстві, 8 консульстваСћ, 9 прадстаСћніцтваСћ міжнародних арганізаций, а таксамо ВиканаСћчи камітет и Еканамічни Суд СНР.
За мяжой Білорусь прадстаСћляюць 52 дипламатичния прадстаСћніцтви Сћ у 46 краінах світла, у критим ліку 44 пасольстви, 2 пастаянния прадстаСћніцтви плиг міжнародних арганізациях и 6 генеральних кольсунстваСћ. Палітичную и прававую базу знешняй палітикі дзяржави складаюць: Декларация ВярхоСћнага Савета БССР В«Аб дзяржаСћним суверенітеце БРСРВ» пекло 27 ліпеня 1990 р., Заява ВярхоСћнага Савета Республікі Білорусь В«Аб принципах знешнепалітичнай дзейнасці Республікі Білорусь В»пекло 3 кастричніка 1991; Канституция Респуб-лікі Білорусь, принятая 15 сакавіка 1994 р., зменением и дапоСћненая Сћ 1996 и 2004 гг.; Канцепция нациянальнай бяспекі, зацверджаная Сћ ліпені 2001 р.; ваенная дактрина, зацверджаная Сћ студзені 2002 р., ін-шия дакументи, принятия ВярхоСћним Савета, Нациянальним схо-дам и Презідентам, якія регулююць дзейнасць дзяржаСћних органаСћ залагодить Сћ галіне знешняй палітикі, и таксамо агульнапризнания Принь-ципи и норми міжнароднага права, зафіксавания Сћ Статуце ААН, Хельсінскім заключний акце, Парижскай хартиі для Нова ЕСћропи и інших дакументах АБСЕ.
У пачатку ХХІ ст. сфарміраваліся асноСћния принципи білоруський знешняй палітикі: адпаведнасць знешнепалітичних Мет нациянальним ресурсам; развіцце Сћсебаковага супрацоСћніцтва з дзяржавамі и міжнароднимі арганізациямі, добраахвотнасць уваходжання и Сћдзелу Сћ міждзяржаСћних утвареннях и неад'емнае права дзяржа...
