унію. Такімі Сћмовамі билі заключенне пастаяннага САЮЗ дзвух дзяржаСћ, якія мелі агульнага манарха, вибіранага са Згоди абодвух бакоСћ, а таксамо супольния сейми дзеля вирашення агульних спраСћ. У тієї пані годину павінни билі захоСћвацца Сћсе рацію и вольнасці ВКЛ, асобия сейми и суди, Пасадена, заканадаСћства, війська. Палітичная еліта Княства падкреслівала, што перамови аб уніі патребни, каб атримаць польську дапамогу Сћ Інфлянцкай Вайне. p align="justify"> Падчас перамоСћ на сеймі Сћ Варшаві, Які адбиСћся на мяжи 1563-1564 рр.., з усей виризнасцю виявеліся супяречнасці Сћ Подивившись на характар ​​будучага унітарнага САЮЗ паміж палякамі и літвінамі. Польскі пліч фактична настойваСћ на інкарпарациі ВКЛ у склад Польшчи. Літвіни НЕ хацелі ісці далей за САЮЗ з агульним манархам и супольнай знешняй палітикай. Година цягнуСћся Сћ бяспленних спречках, а пасли перамогі війська ВКЛ над маскоСћцамі 26 студзеня 1564 у бітве пад Улай делегация Княства на чале з віленскім ваяводам и канцлерам Мікалаем Радзівілам Чорним увогуле 22 лютаго гетага ж року пакінула Варшаву и Сарван перамови. p align="justify"> Ужо без літвінаСћ на ВаршаСћскім сеймі билі приняти два важния для будучай уніі рашенні. 13 сакавіка 1564 Жигімонт АСћгуст саступіСћ Польшчи палі спадчинния праві на ВКЛ. У тієї пані дзень биСћ приняти Вирак у справе, якаючи тичицца літоСћскай уніі , у якім билі зацверджани Сћмови аб яднання Княства и КаралеСћства (фактична інкарпарация Польшчай ВКЛ). САЮЗ грунтаваСћся на акце Мельніцкай уніі 1501 Паводле яе умоСћ, у ВКЛ и КаралеСћства Польскае павінен биСћ Биць адзіни гаспадар, обрані Сћ Польшчи на супольним сеймі, агульния сейми (праводзіліся пачаргова Сћ Княстве и Карон), адзіная Манет, альо захоСћваліся асобния суди и Пасадена. За ВКЛ пакідаліся титул и пячатка, знішчалася асобнасць межаСћ дзвюх дзяржаСћ, адмянялася забарона Паляк сяліцца и займаць дзяржаСћния Пасадена Сћ ВКЛ, гаспадар павінен биСћ пацвярджаць рацію и вольнасці абедзвюх краін. На унію присягнулі кароль и вялікі князь Аляксандр, польскі пліч и тия літвіни, хто биСћ у Мельніку. Затим унія павінна була Биць зацверджана Сћсімі станамі ВКЛ. Аднако гетага па шерагу причин НЕ адбилося.
Такім чинам польскі пліч визначиСћся з умовамі будучай уніі. Падобна, што и Жигімонт АСћгуст больш схіляСћся да польскага вариянту аб яднання дзвюх дзяржаСћ. Увогуле, у гети годину гаспадар виступаємо актиСћним прихільнікам аб яднання ВКЛ и КП. Як правіла, вилучаюць дзве галоСћния причини такої пазіциі Жигімонта АСћгуста: розуміння, што толькі разам краіни могуць перамагчи Сћ Інфлянцкай Вайне и прадчуванне згасання династиі ЯгелонаСћ, пасли чаго биСћ магчими разриСћ Надав персанальнай уніі паміж Княствам и КаралеСћствам.
З 1564 палітичная еліта ВКЛ усяляк імкнулася адцягнуць абмеркава...
