зяржаве.Дзяржава АхеменідаСћ Сћ IV ст. да н.е. хілілася да заняпаду. Засмученне дзяржаСћнай сістеми виразна виявілася Сћ 60-я гади IV ст. да н.е., калі АхеменідаСћ страцілі значнії териториі. Ад іх адпалі амаль усьо заходнія сатрапи ("вялікае паСћстанне сатрапаСћ"), шераг гарадоСћ Фінікіі, іх пакінуСћ егіпецкі фараон Фінікіі, іх пакінуСћ егіпецкі фараон тах, и інш 20-гадовае праСћленне цара Артаксеркса III Оха (358-377 рр.. Та н . е..) було запоСћнена барацьбой з непакорлівимі сатрапам, пляменамі и гарадамі. Енергічнаму цару атрималася здушиць паСћстання Сћ Малої Азіі и Сіриі, вярнуць Егіпет и Кіпр. НезадоСћга да паходу Аляксандра, у 336 р. да н.е., на персідскай троні Сћ виніку палацавих інтриг апинуСћся прадстаСћнік бакавой лініі АхеменідаСћ, Які приняСћ троннае імя Дарий III. Некалькі гадоСћ яго праСћлення - година гібелі дзяржави АхеменідаСћ. p align="justify"> У Грециі Сацияльна-палітични кризіс, якім адзначани IV ст. да н.е., заахвоціСћ теаретикаСћ и палітикаСћ да пошукаСћ вихаду з яго. Усе більшу папулярнасць атримлівае ідея паходу на Усход. Асабліва актиСћним прапагандистам яе виступаємо вядоми аратар и публіцист Ісократ, Які, бачачи галоСћнае лиха Еладіо Сћ міжусобних війнах полісаСћ и відсталих рознагалоссі паміж грамадзянамі, знаходзіць вийсце з якое стварилася становішча Сћ аб'яднанні Сћсіх грекаСћ у агульним паходзе супраць Персіі. Першапачаткова Исократ мариСћ, каб паходу Сћзначалілі яго родния Афіни, альо з годинах биСћ вимушани звярнуць свій позірк на македонскай цара Філіпа як адзіна реальную сілу. p align="justify"> Аб'яднаСћши Грецию Сћ рамках каринфскага САЮЗ, Філіп приступіСћ да падрихтоСћкі да паходу. Аднако у розпал ваенних падрихтовак Сћ 336 г да н.е. Філіп биСћ забіти на вясельним Балі палею дачкі. p align="justify"> Македонскай трон успадкаваСћ син Піліпа 20-Гадові Аляксандр. У характар ​​Аляксандра своеасабліва спалучаліся Риси, якімі шмат у чим ен биСћ абавязани свайму вихаванне. Ен засвоіСћ подивиться и маральния норми таго асяроддзя, у якой ріс, г.зн. македонскай шляхти биСћ жорсткі и славалюбіви. Альо македонскай двір не цураецца грецкай культури, а на працягу Трох гадоСћ вихаваннем Аляксандра займаСћся вялікі Аристоцель, Які вучиСћ яго філасофіі, медицине и іншим навука и пришчапіСћ любоСћ да грецкай літаратури. Асабліва захапляла Аляксандра "Іліяда", якаючи, як ен лічиць, "Сћзбуджае да воінскай доблесці", и яе герой Ахіл стаСћ яго кумірам. Рукапіс "Іліяди" суправаджала Аляксандра Сћ яго паходу, и разам з кінжалам ен тримаСћ яе пад падушкай. Філіп рана стаСћ прилучаць здольнага сина да дзяржаСћних Справа: адправіСћшися Сћ паходу супраць Візантиі, ен пакінуСћ 16-гадовага Аляксандра кіраваць дзяржавай, а Сћ бітве плиг Херонєє юнак камандаваСћ конніцай. Аляксандр биСћ розумні и енергічни, з ранніх гадоСћ імкнуСћся да гонару, биСћ адважни да неразважлівасці и разам з критим травні халодную кроСћ и розважливий. p align="justify"> ПриняСћши царську Сћладу, Аляксандр Жорсткий расправіСћс...
