истай паезііВ». Таке Сћсприманне була не зусім характернае для білоруського нациянальнага свядо-мага грамадства, якое бачила Сћ паезіі найперш фунцию правадніка ідей нациянальнага адрадження, што и азначае критик: В«Альо НЕ грамадскія ТЕМи займаюць галоСћним чинам Паета: ен Перш за Сћсе шукае чистай красиВ». Виснова: В«ВянокВ» - гета праСћдзівая перла Сћ білоруський паезіі В». А. Луцкевіч спрабуе и сам праз вобразе перадаць духоСћную асалоду, якую приносяць вершили Паета. В«I як у летні Гарач дзень у криштальна чистай кринічнай Вадза асвяжаецца наша ціла, так асвяжае душу паезія МАКСІМА БагдановічаВ». Гети оповідь перагукваецца з радкамі М. Багдановіча, Які цитуе Псалтир: В«Вось псальма слічная. В«Як тій Алень шукае Криніци чистай, так шукаю Бога яВ». Як вее свежасцю яе краса живая! .. В»p align="justify"> Дзве першия нашаніСћскія рецензіі А. Луцкевіча шмат у чим визначаюць далейшия зацікаСћленні критика. Значная Частка яго-них прац будз присвечана асенсаванню творчасці Янкі Купали и МАКСІМА Багдановіча, якія прадстаСћлялі, на мнение критика, розния плині білоруський паезіі: плинь стихіі и барацьби и плинь дасканаласці и пригажосці. p align="justify"> Даволі полоні критик А. Луцкевіч виступаємо Сћ білоруський віленскай газеце В«ГоманВ», якаючи видавати Сћ 1916-1918 рр.. Як и ранєй, ен друкуецца пад псеСћданімам Антон Навіна, криптанімамі-а-н-а і А. Л., а таксамо падпісваючися Сћласним прозвішчам. З'яСћляюцца ягония трапния и виверания Сћ аценках рецензіі на п'єсою В«БазилішкВ» Ф. Аляхновіча, на зборнік вершаСћ В«матчина дарВ» Алеся Гаруна, некралогі па А. Пашкевіч-Кейрисавай (Цетци), Аляксандр Ельскаму, Генрику Сянкевічу, Максіму Багдановічу . Таксамо ен друкуе цикл критичних артикулаСћ пад рубрикаю В«Наші ПісняриВ» (1918). Гетия артикули стануць асноваю для аднайменнай кніжкі критикі, што Сћбачила світло у 1918 у Вільні. Гонар видаць дерло кніжку критикі па-беларуску належиць, такім чинам, А. Луцкевічу. Виданні яе абумоСћлівала неабходнасць мець дапаможнік па білоруський літаратури для білоруських шкіл, якія Сћ тій годину густа пакрилі Віленшчину. У адпаведнасці з заду-чамі биСћ складзени и змест кнігі, як сціпла позначають аСћтар, В«з груба напісаних літаратурна-Сацияльна нарисаСћВ». Кніжка вилучаецца прадуманай пабудовай, академізмам у добрим Сенсит гетага слова. p align="justify"> Ва Сћступним артикуле В«Прадвеснікі адрадженняВ» А. Луцкевіч падаю білоруський адрадженне Сћ кантексце агульнаеСћрапейскіх працесаСћ, паказвае яго непазбежнасць и заканамернасць: В«Тая Сіла, каторая адрадзіла чехаСћ, украінцаСћ, літвіноСћ, латишоСћ, естаСћ и інших, у канц сагаан сон І з вачей беларусаСћ, - и Беларускі народ, пераступіСћши парог XX стагоддзя, меСћ у души палею вялікі запас творчай енергіі, каторая чекала толькі адпаведнага моманту, каб вибіцца наверх В».
дерло пісняром маладой Беларусі А. Луцкевіч лічиСћ Ф. Багушевіча: В«Ен знамяніта вивучаСћ біцце пульсу народнаго, ба-леСћ яго болем, цешиСћся яго ра...
